می گن هندی ها بعد از دیدن این فیلم رفتن تو یخچال نصفشون می گن ما کنسرو لوبیا چیتی هستیم نصفشونم می گن ما خیاریم! این فیلم مرز های تخیل رو در هم جوری شکسته که هندیا انگشت به دهن موندن! مستقیم نویسندش فیلمنامه رو از کتاب دلفین های پرنده کپی کرده! اصلا فیلم قوی و جالبی نبود مخصوصا آخرش که پسره برگشت خونش پدر مادرش جوری رفتار کردن که خدایی من بودم بر می گشتم! خیلی مصنوعی بود آخرش