فیلم معناگرا. پر از المان های زندگی روزمره نوع بشر. نشانه هایی از نسل سرگشته که به دنبال معنا و روش جدیدی برای زندگی هستند. تاثیر پذیرفته از جهت گیری های سیاسی و اقتصادی.

در یک کلام فیلمی که ارزش دیدن نداره. این فیلم جنبه ی سرگرم کننده ای نداره و فیلم نامه خیلی داغونه. یک ساعت اول فیلم فقط حول محور بورس میچرخه بدونه هیچ هدف خاصی. ادامه ی فیلم هم که وارد بخش درام و عاشقانه میشه انتظار میره خوب جلو بره اما با پایانی گنگ و مبهم تموم میشه.

فیلم قطعا ارزش حتی چندبار دیدن رو داره. داستانش خیلی ساده هست، همین باعث می شه بتونین روی شات های فوق العاده، بازی و احساسات بازیگران و حرفی که فیلم می خواد بزنه تمرکز کنین. انگار آنتونیونی تقابل عشق و دنیای مدرن رو داره نشون می ده توی این فیلم. "در جهان افتادگی" ای توی فیلم حس می شه که فقط با عشق رفع می شه ولی خود اون عشق هم محو شدنی و موقتیه توی ظرف این دنیا. یه نکته اینکه این خلاصه فیلم بهتره طوری باشه که زیاد داستان رو اسپویل نکنه. خلاصه ای که اینجا نوشته شده عملا داستان کل فیلم رو گفته! چندبار دیگه هم توی 30نما به این مشکل برخوردم که باعث می شه از لذت فیلم دیدن کم شه، خلاصه نهایت باید پانزده دقیقه اول فیلم رو پوشش بده به نظرم یا اینکه خیلی ضمنی کلیت فیلم رو توضیح بده.

فیلم قشنگیه