تلف کردن عمر یعنی دیدن این فیلم لطفا نبینید بخوابید بهتره

بیاییم کمی درام و فانتزی فضا رو از هم جدا کنیم تا ببینیم با چه چیزی مواجه هستیم. حتی کتاب رو هم بذاریم کنار و به فیلم توجه کنیم. یک دختربچه در یک شهر ساحلی. در سکانس ابتدای فیلم زندگی ازهم‌پاشیده‌ای را با حضور او و خواهر و بردار بزرگترش نشان می‌دهد. صحنه‌به‌صحنه جای رئالیسم و فانتزی با یکدیگر عوض می‌شود و کارگردان ما را در برابر یک اثر رئالیسم جادویی قرار می‌دهد. سوفیا و روانشناس مدرسه دوستان دنیای رئال و باربارا به‌همراه تخیلاتش نمایندگان دنیای خیالی باربارا. پله‌به‌پله مخاطب قطعات پازل را کنار هم قرار می‌دهد و در انتها متوجه می‌شود که کارگردان وحشت دنیای غم‌انگیز رئال را با ماجراجویی‌های یک دختر نوجوان که به‌لحاظ روحی ازهم‌پاشیده است تلفیق کرده تا مخاطب عام به‌راحتی با این داستان همراهی کند. حالا فکر کنید اگر این درام را کسی مانند فون‌تریه یا میشاییل هانکه می‌ساخت!! در کل این فیلم خوب از کار دراومده بود. اینکه شما قبل یا بعد از تماشای این فیلم کتاب را خوانده باشید یا خیر چندان تاثیری ندارد. جنگی که باربارا برای به‌تعویق انداختن مرگ عزیزترین فرد زندگی‌اش با دنیا به‌راه انداخته آنقدر دردناک است که اگر صحنه‌های فانتزی نبودند باور کنید که فیلم شاید دردناک‌تر از "رقصنده در تاریکی" می‌شد.

اگر قبلا کامیک‌بوک این فیلم رو خوندین، توقع زیادی از این فیلم نداشته باشید. اگر هم این فیلم رو دیدید، توصیه می‌کنم حتما کامیک‌بوکش رو هم بخونید.