از این کارگردان تا امروز فیلمهای نایاک، آپاراجیتو، دنیای آپو، شهر بزرگ، پدر پانچلی رو دیدم، به نظر از سینمای کلیشه ای هند تنها المانی که تو فیلمهاش پیدا می شه موضوع فقره، فیلمهاش خیلی با سینمای هندی که می شناسین تفاوت داره، به نظرم اگر هندی ها بیشتر از ساتیاجیت رای دنباله روی می کردن سینمای به مراتب وزین تری داشتن. این فیلم اتاق موزیک بیشتر از تعقیب یک موضوع خاص در فیلم فرهنگ موزیک و رقص سنتی هند رو حفظ کرده بود، من خودم تا به حال موزیک هندی و رقصشون رو به این شکل ندیده بودم، تقریبا بیست دقیقه آخر فیلم مختص به ساز و رقص سولوی یک خانم هندیه که خیلی برای من جالب بود. من بین فیلمهاش شهر بزرگ و این فیلشو بیشتر خوشم اومد.