یک شاهکار کلاسیک که گذر زمان هیچ تاثیری بر زیبایی و جذابیت آن ندارد. به تصویر کشیدن نبرد بین قدرت و ذهن و پیروزی قدرت در هر قدم. 9/10

عاااااالییه این فیلم حتما تماشا کنید

این دومین فیلمی بود که از فلینی دیدم. night of cabaria رو خیلی بیشتر دوست داشتم و پسندیدم. بازی ماسینا در فیلم اولی که دیدم خیلی برام شیرین و جذاب بود ولی در این فیلم، چون همون حالت ها و اداها رو داشت یه کم برام خسته کننده بود.

واقعا فیلم بود...واقعا این لعنتی فیلم بود...واقعا برگی برگی باقی نداشت...?

جاده هم مانند دیگر کارهای کارگردان احساساتی سینمای ایتالیا دارای قهرمانی نامتعارف است. فلینی عموما روایتگر افراد خرد شده و له شده اجتماع خود است تا طبقه بورژوا و متوسط. شخصیت هایی که او خلق میکند به علت سبکسری خاص خود فلینی با هم ذات پنداری مخاطب مواجه میشود. جاده حال و هوای سورئال و نوستالژیک دارد که عمدتا ریشه در کودکی این کارگردان دارد.  شاید  این فیلم به اندازه هشت و نیم یا شهرزنان اسیر فانتزی فلینی نشده باشد اما قطعا در زمینه احساسی از تمام فیلم های دیگرش جلوتر است.