چیزی برای گفتن نداشت جز تکرار موضوعاتی که در فیلمهای با این موضوع هست ... نرسیدن عاشق و معشوق به هم ... در کل زیاد چنگی به دل نزد .. فیلمهای کوهستان بروکبک‌ و آبی گرم ترین رنگ دنیا،موضوعیتی اینچنین داشتند که به نظرم نسبت به این فیلم بهتر بودند ... در کل فیلمی معمولی و ارزش یک بار دیدن

در کل اگر بخواهم بگویم، فیلم قابل احترامی بود. دو بازیگر اصلی عملکرد خوبی داشتند. موسیقی در بعضی قسمت ها زیبا بود. لوکیشن فیلم برداری دلنشین و زیبا بود. فیلمنامه از نظر من کامل نبود و شخصیت پردازی تا حد خیلی خوبی پیش نرفت. ولی موضوع مهمی میخواهم بگویم این نیست. به نظرم فیلم هایی با ژانر درام یا عاشقانه یک موضوع کاملا ثابت دارند، آن هم موضوع فیلم است. دو فرد عاشق هم میشوند، حالا یا به هم می رسند یا نمی رسند. این عشق میتواند بین مرد و زن باشد یا مرد و مرد یا زن و زن. در این فیلم هم عاشق و معشوق بهم نمی رسند که برای من در اواسط فیلم این موضوع تثبیب شد. قطعا منظور من این نیست که این ژانر ارزش دیدن ندارد و بی ارزش است ، منظور من این است که ما برای همه فیلم هایی به این ژانر باید آمادگی این اتفاق را داشته باشیم و قطعا کلمه ((تکراری )) کلمه درستی برای این فیلم و این ژانر نیست. بنظرم من فیلم عامه پسند و البته (( زن پسند )) نخواهد بود، همان طور که فیلم هایی با موضوع عشق دو زن شاید (( مرد پسند )) نباشد و البته نمی توانیم بگوییم قطعا تمام مردان برای فیلم نظر موافق دارد. در آخر میخواهم بگویم فیلم برای من یک فیلم خوب، با ریتم خوب، لوکیشن خوب و فیلمنامه خوبی بود و همان طور که گفتم شاید موضوع این ژانر چیز خیلی جدیدی به من ارایه نمی کند ولی قطعا ارزش دیدن دارد و برای من فیلم مورد احترامی است، شاید دلیل دادن صفت (( قابل احترام)) به این فیلم بیشتر بخاطر دیالوگ زیبای پدر خانواده به پسر خود در اواخر فیلم بود. به نظرم دیالوگی درست و بجا بود و شاید حرف این فیلم بیشتر در دیالوگ آخر پدر خلاصه میشود.