ویلیام وایلر
ویلیام وایلر یک کارگردان آمریکایی-آلمانی بود که با سه اسکار بهترین کارگردانی جزء رکوردداران این جایزه محسوب می شود. او با ۱۲ بار نامزدی اسکار بهترین کارگردانی رکورددار بیشترین نامزدی در این رشته است. او جایزهٔ اسکار بهترین کارگردانی را در سالهای ۱۹۴۲ برای فیلم خانم مینیور، ۱۹۴۶ برای فیلم بهترین سالهای زندگی ما و ۱۹۵۹ برای فیلم بن هور بهدست آورد. وی همچنین با کارگردانی ۳۱ بازیگر مختلف در نقشهایی که منجر به نامزدی اسکار شده با سیزده برد رکورد دار است.
ویلیام وایلر در ۱ ژوئیهٔ سال ۱۹۰۲ در یک خانواده یهودی درآلزاس چشم به جهان گشود. پدرش سوئیسی و مادرش آلمانی بود. پسر عمویش، کارل لمله، بنیانگذار کمپانی یونیورسال پیکچرز بود. مادرش از کودکی او را به همراه برادر بزرگترش رابرت به اپرا، و تئاتر می فرستاد. پس از جنگ جهانی اول، به مدت یک سال به شغل خانوادگی شان یعنی فروش البسه پرداخت، اما به دلیل علاقه نداشتن به این کار با کمک مادرش و پسرعمویش لمله، برای کار به آمریکا رفت. در سال 1921، او به استخدام شرکت یونیورسال پیکچرز در نیویورک درآمد. بعد از چندین سال کار در نیویورک و حتی یک سال خدمت در گارد ملی ارتش نیویورک، تصمیم گرفت مسیر زندگیش را به سمت کارگردانی در هالیوود تغییر دهد.
حدود سال 1923، وایلر در لس آنجلس و برای شرکت یونیورسال پیکچرز کارهایی نظیر تمیزکاری صحنه و جابجایی اشیاء را انجام می داد. البته در همان سال در گرفتن شغل دستیار دوم کارگردان موفق نشد و پس از فراز و نشیب های فراوان در سال 1925 به عنوان دستیارسوم کارگردان و جوانترین کارگردان آن زمان هالیوود مشغول به کار شد. در سال 1928، او تابعیت شهروندی ایالات متحده را دریافت کرد. اولین فیلم غیروسترن او، فردگمشده ای در اینجا کلی را دیده؟(1928) بود که بصورت نیمه صامت ساخته شد. در اوایل دهه 30، با فیلم هایی مانند قهرمانان جهنم (۱۹۳۰) با بازی چارلز بیکفورد و ریموند هاتون ، مشاور قانون (۱۹۳۳)، و پری خوب (۱۹۳۵) و بیا و بگیرش (۱۹۳۶) شروع کرد.
اولین موفقیت چشم گیر وایلر کارگردانی فیلم درام، دادزوورث(1936) با بازی والتر هیوستون، روت چترتن و پل لوکاس بود که برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری در سال ۱۹۳۶ شد. فیلن نامه این فیلم توسط سیدنی هاوارد و بر پایه رمان دادزوورث (۱۹۲۹) اثر سینکلر لوئیس نوشته شد. سپس فیلم درام این سه نفر(1936) را کارگردانی کرد که بونیتا گرانویل توانست بهخاطر بازی در این فیلم برای دریافتِ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن نامزد شود. پس از فیلم پایان مرگبار (۱۹۳۷) فیلم بلندیهای بادگیر(1939) را که یک فیلم در سبک درام و رمانتیک با بازی مرل اوبرون و لارنس الیویه بود کارگردانی کرد. در طول این زمان وایلر شروع به همکاری با فیلمبردار مشهور، گرگ تولند نمود. این دو توانستند با ایجاد تمرکزی عمیق و سبک فیلم سازی چندلایه اتفاقات و بازیگران در یک صحنه سبکی جدید در سینمای آن دوران ایجاد کنند. همچنین بازیگر معروف، بت دیویس، برای همکاری با وایلر در فیلم هایش، سه بار نامزد جایزه اسکار شد و در دومین نامزدی توانست برنده جایزه اسکار برای بازی در فیلم ایزابل(1938) شد.
از فیلم های بعدی وایلر می توان به نامه (۱۹۴۰) با بازی بت دیویس، هربرت مارشال، جیمز استفنسون و روباههای کوچک (۱۹۴۱) اشاره کرد. فیلم مهم بعدی او خانم مینیور (۱۹۴۲) نام دارد که با بازی گریر گارسون و والتر پیجن درباره اتفاقات خانوادهای از طبقهٔ متوسط انگلستان در طی جنگ جهانی دوم می باشد. این فیلم پس از دیکتاتور بزرگ چارلی چاپلین دومین فیلم آمریکایی است که به جنگ در اروپای دور و تجاوزهای نیروهای آلمانی میپردازد. این فیلم در مراسم اسکار سال 1943 برندهٔ ۶ جایزهٔ اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد. بهترین سالهای زندگی ما (۱۹۴۶) فیلم بعدی وایلر می باشد که بصورت سیاه و سفید و با فیلمنامه ای از رابرت ای شروود براساس کتابی به همین اثر مککینلی کانتر ساخته شد. داستان این فیلم درباره سه سربازوظیفهٔ آمریکایی بود که پس از پایان جنگ جهانی دوم به شهر زادگاهشان بازمیگردند تا زندگی جدیدی را آغاز کنند. این فیلم با سبک بصری خاص وایلر در استفاده از عمق میدان و نماهای بلند، به عنوان یکی از بهترین ملودرامهای جنگی تاریخ سینما اقب گرفت. این فیلم 8 جایزه اسکار را درسال 1947 برنده شد، از جمله آن ها می توان به جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلمنامه اقتباسی اشاره کرد. همچنین این فیلم چندین جایزه گلدون گلوب و بفتا را نیز برنده شد.
وارثه (۱۹۴۹) دیگر فیلم وایلر که به نویسندگی روت گوتز و آگوستوس گوتز ساخته شد نیز یکی از فیلم های موفق این کارگردان به حساب می آید.داستان این فیلم درباره دختری پابه سن گذاشته است که عاشق جوانی می شود و با مخالفت پدرش مواجه می شود و او پدرش را ترک و با ماریس فرار می کند، اما ماریس کاترین را رها میکند. این فیلم نیز چندین جایزه از جمله جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن، جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری، را برنده شد. مایلر پس از کارگردانی فیلم نه چندان موفق داستان کارآگاه (۱۹۵۱) با بازی کرک داگلاس، فیلم کمدی رمانتیک، تعطیلات در رم (۱۹۵۳) را کارگردانی کرد که در آن گریگوری پک، آدری هپبورن و ادی آلبرت بازی می کنند. سپس فیلم های ساعتهای ناامیدی (۱۹۵۵)، ترغیب دوستانه (۱۹۵۷) و کشور بزرگ (۱۹۵۸) را ساخت.
بن هور (۱۹۵۹) فیلمی حماسهای-درام به کارگردانی ویلیام وایلر و با اقتباس از رمانی به همین نام نوشتهٔ لو والاس می باشد که یکی از با شکوهترین فیلمهای تاریخ سینما به شمار میرود. این فیلم با نامزدی 12 جایزه اسکار و برنده شدن 11 جایزه رکورددار دریافت جوایز اسکار تا سال ۱۹۹۷ بود. بن هور از جانب بنیاد فیلم آمریکا به عنوان دومین فیلم برتر ژانر حماسی تاریخ سینما معرفی شد. داستان این فیلم درباره شاهزادهای یهودی به نام جودا بنهور است که به جرم سوءقصد به جان فرستاده سزار، توسط دوست رومیاش دستگیر و به بردگی و بندگی فرستاده میشود. از نکات قابل توجه این فیلم سکانس ارابه رانی است که با موسیقی متن معروف آن که بیش از ۱۵ سال، طولانی ترین موسیقی کار شده بر روی یک فیلم سینمایی بود. همچنین برای ساخت این لوکیشن، ۴۰ هزار تن ماسه سفید از مکزیک به کشور ایتالیا وارد شد.
ساعت بچهها (۱۹۶۱) دیگر فیلم وایلر بود که فیلمنامه این فیلم را جان مایکل هایس بر اساس کتابی به همین نام نوشته لیلیان هلمن نوشته است. در این فیلم آدری هپبرن و شرلی مکلین در نقش دو دوست هستند که یک مدرسه شبانه روزی دایر کردهاند اما با تهمت بزرگی که به این دو زده می شود همه چیز تغییر می کند. فیلم بعدی وایلر گردآورنده (۱۹۶۵) با بازی ترنس استامپ، سامانتا اگار، و مونا واشبورن بود. پس از کارگردانی فیلم چگونه میتوان یک میلیون دلار دزدید (۱۹۶۶)، وایلر فیلم دختر بامزه (۱۹۶۸) را ساخت که یک فیلم در سبک کمدی رمانتیک، موزیکال، زندگینامهای، و کمدی-درام بود. این فیلم با بازی باربارا استرایسند و عمر شریف، توانست برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن توسط باربارا استرایسند در سال ۱۹۶۸ شود.
فیلموگرافی
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید