الن فابین مورسی مارسل دلون (دانلود ۷۱ عنوان فیلم) + بیوگرافی

الن فابین مورسی مارسل دلون معروف به الن دلون بازیگری مشهور اهل کشور فرانسه می باشد. وی تاکنون موفق به کسب جوایز بسیاری از جمله جایزه سزار گشته است. از مهمترین فیلم هایی که او بازی کرده است می توان به پلنگ(1963) اشاره کرد که به خاطر ان نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین هنرپیشه تازه وارد مرد گردید. اما بازی فوق العاده او در فیلم آقای کلاین(1976) باعث شد برنده جایزه سزار بهترین بازیگر مرد شود. دلون در تاریخ 8 نوامبر 1935 در دهکده ای به نام شوئه در حوالی پاریس به دنیا آمد . والدینش در زمانی که او ۴ سال بیشتر نداشت از هم جدا شدند و سرپرستی او به خانواده ای دیگر سپرده شد که آنها نیز چند سال بعد در یک حادثه کشته شدند. او در دوران کودکی به دوچرخه‌سواری، فوتبال و رفتن به سینما علاقهٔ وافری داشت. او دوران تحصیلی خود را در مدارس کاتولیک گذراند و از آنجا که پسر شلوغی بود چندین بار از مدرسه اخراج شد و در ۱۵ سالگی به‌کلی درس و تحصیل را ترک کرد. در 17 سالگی به ارتش پیوست و در یگان تفنگداران دریایی مشغول به خدمت شد. در سال ۱۹۵۴ در جنگ هند و چین حضور داشت. پس از پایان دوران خدمتش در شغل های مختلفی از جمله باربر و پیش‌خدمت مشغول شد. در زمانی که در یکی از کافه‌های پاریس کار می کرد با اشنایی با بازیگری به نام ژان کلود بریالی تصمیم گرفتند که با هم به جشنوارهٔ فیلم کن بروند. این تصمیم، زندگی آلن را برای همیشه تغییر داد. آلن که یک آدم معمولی بود و هیچ‌گونه تجربهٔ بازیگری نداشت و آن شب هم با یک دست لباس کرایه‌ای به جشنواره رفته بود، پس از بازگشت از جشنواره به یک فوق‌ستاره تبدیل شد. چهرهٔ فوق‌العاده جذاب او در آن مجلس کاملاً سرآمدِ همگان بود و در آنجا بود که کارگردانان مختلف به سراغ او آمدند. دلون در فستیوال کن توسط یک استعدادیاب خبره به نام دیوید سلزینک کشف شد و چون برای بازیگری باید زبان انگلیسی اش را بهبود می بخشید به پاریس بازگشت. اما زمانیکه او کارگردان فرانسوی، ییوز الگریت را ملاقات کرد، متقاعد شد که باید برای اغاز این حرفه در فرانسه بماند. اولین تجربه بازیگری آلن را در فیلم وقتی زنی دخالت می‌کند(1957) به کارگردانی ییوز الگریت بود. سپس در فیلم جنایی زیبا باش اما خفه شو(1958) به کارگردانی مارک آلگره و فیلم درام و رمانتیک کریستین (۱۹۵۸) به کارگردانی پیر گاسپار-ویت ایفای نقش کرد. اما شهرت وی با فیلم کمدی زنان ضعیف هستند(1959) به کارگردانی میشل بوارون که در آمریکا نیز اکران شد به دست آمد. در همین سال در فیلمی فرانسوی دیگر از همین کارگردان به نام راه جوانی(1959) در کنار دوست صمیمی خودش ژان-کلود برایلی بازی کرد. در 20 مارس 195، دلون به هنرپیشه معروف زن، رومی اشنایدر علاقه مند شد و همزمان با هنرپیشه,خواننده و مدل آلمانی نیکو نیز ارتباط داشت. یک سال بعد در فیلمی ایتالیایی-فرانسوی به نام روکو و برادرانش(1960) به کارگردانی لوکینو ویسکونتی در نقش روکو، برادری معصوم، زیبا و سر به زیر که به خاطر همه از خودش می گذشت، بازی کرد. بازی زیبای او در این فیلم به طرز ترحم انگیزی پر احساس و تأثیر گذار می باشد. در سال 1961 دلون پا به عرصه تئاتر گذاشت و در نمایشی به نام تیس پیتیشای در ساحل همراه با رومی شوایندلر در پاریس به روی صحنه رفت. در همین سال در فیلم عشق‌های مشهور(1961) به کارگردانی میشل بوارون نیز بازی کرد. در اگوست سال 1962، از دوست دخترش نیکو، صاحب پسری شد که توسط والدین دلون بزرگ شد. در دسامبر سال1963، دلون و رومی اشنایدر تصمیم به قطع رابطه باهم گرفتند و در 13 اگوست 1964 دلون با ناتالی ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر به نام «آنتونی» شد. در سال 1964,آلن دلون همراه با جورج باسمی کمپانی فیلم سازی Del Beaue را تاسیس کردند که اولین فیملمشان مغلوب شده(1964) با بازی آلن دلون بود. دلون سپس کمپانی تولید فیلم شخصی خودش به نام Adel را تاسیس کرد و اولین فیلم کمپانی اش را با نام جف تولید کرد. فیلم یکی از عالی ترین فیلمهای فرانسوی در آن زمان شد. زمانی که دزد بودم(1965) به کارگردانی رالف نلسون، فیلم وسترن تگزاس از میان رودخانه(1966) به کارگردانی میکائیل گورون و فیلم جنگی فرمان گم‌شده(1966) به کارگردانی مارک رابسون از دیگر فیلم های آمریکایی این بازیگر مشهور می باشد. در سال ۱۹۶۸، جسد فردی به نام استفن مارکوویچ در گاراژ خانهٔ وی پیدا شد که بنا به شایعاتی آلن دلون وی را به دلیل علاقه به ناتالی کشت. به هر حال هیچ‌گاه زاویه تاریک آن قتل روشن نشد و آلن هم تبرئه شد. دلون همچنین نقش قهرمان پرطرفدار مردم یعنی، زورو را در فیلمی به همین نام در سال 1975 ایفا کرد. یک سال بعد در فیلم آقای کلاین(1976) به کارگردانی جوزف لوزی ظاهر شد که توانست به خاطر بازی خوبش برنده جایزه سزار که معادل فرانسوی اسکار می باشد را به دست آورد. در سال های بعد رشته ای از شکست های باکس افیس را در اواخر دهه 1980و اوایل 1990 تجربه کرد. او سپس یک شرکت هواپیمایی تأسیس کرد و بخشی از ثروت خود را در زمینهٔ موردعلاقه‌اش، یعنی جمع‌آوری آثار هنری و پرورش اسب‌های مسابقه، سرمایه‌گذاری کرد. گنجینهٔ شخصی او کم‌نظیر است و صاحب عتیقه‌هایی است که بسیاری از آن‌ها در موزه‌ها به نمایش گذاشته شده‌است. او در دههٔ ۱۹۸۰ به سوئیس نقل مکان کرد تا بر عملکرد شرکتی که محصولاتش را به نام «آلن دلون» به فروش می‌رساند نظارت بهتری داشته باشد. دفتر این شرکت در شهر ژنو است. مارک تجاری عینک های دلون طرفدار بسیاری در هنگ کنگ داشت. (مهم‌ترین خبرهای سینمای جهان) تهران ۴۳(1981) نام فیلمی محصول مشترک کشورهای شوروی سابق، فرانسه و سوئیس می‌باشد که دلون در آن بازی می کرد. این فیلم در مورد تلاش برای ترور وینستون چرچیل، ژوزف استالین و فرانکلین دلانو روزولت در زمان کنفرانس تهران است. این فیلم با ۴۷٫۵ میلیون بیننده در سال ۱۹۸۱ بهترین فیلم سال شوروی شد. هم‌چنین جایزه طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو را در سال ۱۹۸۱ دریافت کرد. دلون هم از جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو جایزه دریافت کرد. داستان ما(1984)، سوان عشق(1984)، حرف یک پلیس(1985)، گذرگاه(1986)، پلیس خفته را بیدار نکن(1988) و ماشین رقص(1990) از دیگر فیلم های دلون می باشد. آنتونی، پسر آلن دلون در حال حاضر بازیگر سینما است اما هنوز نتوانسته مانند پدرش معروف شود. البته او تا حدی شبیه پدرش است اما مانند او جذابیت ندارد. خود دلون هم می‌گوید: "پسرم با من متفاوت است". آلن دلون در سال ۱۹۸۷ در سن ۵۲ سالگی با یک مانکن هلندی به نام رزالی وان بیرمن ازدواج کرد و از او صاحب دختری به نام آنوشکا و پسری به نام آلن فابیانی شد و در سال ۲۰۰۲ این دو از هم جدا شدند. آلن در سال ۱۹۹۸ در فیلم نیمه شانس(1998) در کنار ژان پل بلوموندو بازی کرد و سپس اعلام بازنشستگی کرد. اما دو سال بعد در فیلم کمدی بازیگران (2000) به کارگردانی برتران بلیه در نقش خودش، و سپس در مجموعه تلویزیونی پلیسی و جنایی فرانک ریوا(2003) به کارگردانی فیلیپ ستبون محصول شبکه فرانسه ، فیلم استریکس در بازی‌های المپیک(2008) به کارگردانی فردریک فورستر، توماس لانگمن بازی کرد. او شهروندی دوگانه ی فرانسوی ,سویسی دارد و هم اکنون در کشور سوییس ساکن است. آلن دلون مالک قصر بزرگی در موناکو فرانسه است و همچنین ویلای بزرگی در سوئد دارد. وی جایزه عالی ترین دکوراسیون فرانسوی برای حرفه اش را دریافت کرد. دلون در ایران با صدای خسرو خسروشاهی شناخته شده است و تنها صدایی است که با استقبال سینماها روبرو شده است. البته در سال‌های دور زنده‌یاد کاووس دوستدار، منوچهر زمانی، محمود قنبری و ژرژ پطرسی نیز بجای او صحبت کرده‌اند که در دوبلهٔ مجدد آن آثار خسروشاهی حرف زده است.