میدونم هضمش شاید سخت باشه اما نباید سینمای اقتصادی رو با سینمای هنری مقایسه کرد اصلا
شما نمیتونی آثار هالیود و نتفلیکس رو با کار تارکوفسکی و کیشلوفسکی و هیچکاک مقایسه کنی چون اصن مسیر ساخت فرق میکنه، محصول چیز دیگه ایی هست، نقد هم یه همین منوال متفاوت باید باشه، مث این میمونه که آب پرتقال رو بنوشی و بگی چرا مزه قهوه نمیده، محصول صنعت سرگرمی رو باید از دیدگاه صنعتی و کالای سرگرمی نقد کرد، محصول هنری رو باید با دیدگاه هنری در رابطه باهاش صحبت کرد، اینجوری خودت هم بیشتر از زندگی لذت میبری، باور کن، منم خیلی حرص میخوردم قبلا
۱۳۹۹ اردیبهشت ۲۲ ۲۱:۳۷
متاسفم که اینجوری فکر میکنی .... توی کار برادرهای نولان محتوای اصلی اطراف استعاره‌های فیلم می‌چرخه و نباید اصن لایه اول قصه گویی رو به تنهایی ببینی که با این وجود باز هم اگ فرم و داستان گویی رو به تنهایی در نظر بگیری باز هم سریال‌هایی مث اسپارتاکوس و ومپایر اصن حرفی برای گفتن ندارن، خیلی برام جالبه که انقدر سلیقه‌های متفاوت در رابطه فیلم و سینما میبینم
۱۳۹۹ اردیبهشت ۲۲ ۲۱:۲۰
به نظر منم شاید فصل یکم عقب کشیده بود و یکم هالیوودی شده بود اما فصل سه فوق‌العاده اومد و دقیقا یکی دیگ از جنبه های خالق رو هدف گرفت،همونجوری که تناقض مخلوق و خالق رو توی فصل یک پرداخت میکنه و خالق رو به معنی تولید کننده میگیره زندگی روتین ما آدما رو توی چرخه هاست ها تشبیه میکنه با خارج شدن یه هاست و قولی رستگار شدن میاد بیرون میبینه بیرونی ها، انسان ها، تولید کننده ها هم خودشون درگیر چرخه بی مفهومی شدن و این بار با مفهومی دیگری از خالق..... اینبار مفهوم دانای کل بودن و توانای کامل بودن محل تناقض بود، با پرداخت هنرمندانه به این مفهوم قیلی تناقض‌های زیادی رو توی باورهای انسان مدرن امروزی رو به رخ کشید. من خیلی راضی بودم از این فصل و دلیل کامنت‌های منفی رو درک نمیکنم
۱۳۹۷ مرداد ۲۶ ۱۸:۳۹
فیلم فوق العاده بود، یکی از بهترین هایی ک این چند وقت دیدم، پر از حرف بود پر از استعاره تمام جامعه ای ک با دروغ ساخته شده رو تصویر میکنه راه حل میده و پیش بینی میکنه، منتها به زبون خود لانتیموس
۱۴۰۰ آذر ۰۲ ۱۳:۴۸
میدونم هضمش شاید سخت باشه اما نباید سینمای اقتصادی رو با سینمای هنری مقایسه کرد اصلا شما نمیتونی آثار هالیود و نتفلیکس رو با کار تارکوفسکی و کیشلوفسکی و هیچکاک مقایسه کنی چون اصن مسیر ساخت فرق میکنه، محصول چیز دیگه ایی هست، نقد هم یه همین منوال متفاوت باید باشه، مث این میمونه که آب پرتقال رو بنوشی و بگی چرا مزه قهوه نمیده، محصول صنعت سرگرمی رو باید از دیدگاه صنعتی و کالای سرگرمی نقد کرد، محصول هنری رو باید با دیدگاه هنری در رابطه باهاش صحبت کرد، اینجوری خودت هم بیشتر از زندگی لذت میبری، باور کن، منم خیلی حرص میخوردم قبلا
۱۳۹۹ اردیبهشت ۲۲ ۲۱:۳۷
متاسفم که اینجوری فکر میکنی .... توی کار برادرهای نولان محتوای اصلی اطراف استعاره‌های فیلم می‌چرخه و نباید اصن لایه اول قصه گویی رو به تنهایی ببینی که با این وجود باز هم اگ فرم و داستان گویی رو به تنهایی در نظر بگیری باز هم سریال‌هایی مث اسپارتاکوس و ومپایر اصن حرفی برای گفتن ندارن، خیلی برام جالبه که انقدر سلیقه‌های متفاوت در رابطه فیلم و سینما میبینم
۱۳۹۹ اردیبهشت ۲۲ ۲۱:۲۰
به نظر منم شاید فصل یکم عقب کشیده بود و یکم هالیوودی شده بود اما فصل سه فوق‌العاده اومد و دقیقا یکی دیگ از جنبه های خالق رو هدف گرفت،همونجوری که تناقض مخلوق و خالق رو توی فصل یک پرداخت میکنه و خالق رو به معنی تولید کننده میگیره زندگی روتین ما آدما رو توی چرخه هاست ها تشبیه میکنه با خارج شدن یه هاست و قولی رستگار شدن میاد بیرون میبینه بیرونی ها، انسان ها، تولید کننده ها هم خودشون درگیر چرخه بی مفهومی شدن و این بار با مفهومی دیگری از خالق..... اینبار مفهوم دانای کل بودن و توانای کامل بودن محل تناقض بود، با پرداخت هنرمندانه به این مفهوم قیلی تناقض‌های زیادی رو توی باورهای انسان مدرن امروزی رو به رخ کشید. من خیلی راضی بودم از این فصل و دلیل کامنت‌های منفی رو درک نمیکنم
۱۳۹۷ مرداد ۲۶ ۱۸:۳۹
فیلم فوق العاده بود، یکی از بهترین هایی ک این چند وقت دیدم، پر از حرف بود پر از استعاره تمام جامعه ای ک با دروغ ساخته شده رو تصویر میکنه راه حل میده و پیش بینی میکنه، منتها به زبون خود لانتیموس