آنری ورنوی
آنری ورنوی با نام اصلی آشوت مالاکیان یک نویسنده و کارگردان فرانسوی ارمنی بود. او که عمده موفقیتش در فرانسه بود توانسته بود نامزد جایزه اسکار و نخل طلا شود و در جوایز متعددی از جمله فستیوال بین المللی فیلم لاکارنو، جوایز ادگار آلن پو، جایزه افتخاری سزار و گلدن گلوب برنده شود. وی همچنین دارای نشان لژیون دونور که بالاترین نشان افتخار کشور فرانسه است، می باشد. در مورد این فیلمساز باید گفت که او از فیلمسازاان تجارتی با تجربهٔ سینمای فرانسه میباشد که در زمینههای مختلف فیلم ساخته و آثارش همواره با موفقیت روبرو شدهاند فیلمهای او از تکنیک خوبی برخوردار است و این چیرهدستی او، به ویژه در فیلمهای پلیسی اش، آشکار است. او با احاطه کامل بر تکینک و بیان سینما و سود بردن از فیلمنامههای پرتحرک همیشه مطرح بوده است به ویژه اینکه اغلب ساختههایش، از بار پیامهای اجتماعی، سیاسی نیز خالی نبوده است.
ورنوی در تاریخ 15 اکتبر سال 1920 در رودوستو، تراکیه شرقی در ترکیه به دنیا آمد. در سال 1924 و زمانیکه وی هنوز کودک بود خانواده اش به خاطر نسلکشی ارمنیها توسط امپراتوری عثمانی در دوران جنگ جهانی اول به فرانسه، مارسی مهاجرت کردند. او بعدها خاطرات دوران بچگیش را در رمانی به نام مایرینگ نوشت و آن را به مادرش تقدیم کرد و در فیلمی به همین نام در سال 1991 از این رمان اقتباس کرد. او پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه هنر در فرانسه، به عنوان خبرنگار مشغول به کار شد و بعدها ویراستار مجله هوریزون امریکن شد. سپس در رادیو مارسی به فعالیت میپردازد اما پس از آزادی فرانسه، روی به فیلم سازی آورد. او اولین فیلم کوتاهش را در ۱۹۴۶ با بازی فرناندل ساخت که البته بعدها نیز اولین فیلمهای بلندش را نیز با وی به وجود میآورد.
در سال 1951، ورنوی اولین فیلم بلندش که یک کمدی سیاه بود را با نام میز سوراخ شده(1951) کارگردانی کرد. فیلم دومش میوه مننوعه(1952) که با اقتباس از رمانی نوشته جورجس سیمنون بود باعث تحسین همگان شد.سپس او با بازیگری فرناندل فیلم هایی از قبیل کمدی، دشمن شماره یک مردم(1953) و گوسفند پنج پا(1954) را ساخت که این فیلم برنده جایزه لئوپارد طلائی در فستیوال بین المللی فیلم لاکارنو گردید و نویسندگان این فیلم نیز که ورنوی نیز یکی از آنها بود برای دریافت جایزه اسکار بهترین داستان نامزد شدند. این فیلم کلاسیکی از سینمای بعد از جنگ فرانسه می باشد. فیلم بعدی وی عاشقان لیسبون(1955) بود که در ژانر درام و با بازی دنیل گلین، فرانسوا آرنول و تروور هاوارد بود. داستان این فیلم درباره دو فرانسوی است که در لیسبون زندگی می کنند و هر دوی آنها که همسرانشان را از دست داده اند، عاشق هم می شوند. این فیلم بر اساس رمانی به قلم جوزف کسل ساخته شد. هتل(1956)، لقمه زیبا(1959)، دختر فرانسوی و عشق(1960) و کار یک شب(1960) از دیگر فیلم های نه چندان مطرح این کارگردان می باشد.
رئیسجمهور (۱۹۶۱) یک فیلم در سبک سیاست و درام به کارگردانی آنری ورنوی و بازی ژان گابن، رنه فاوره، برنار بلیه، و لوئی سنیه می باشد. در همین سال در فیلم کمدی شیرها رها شدهاند(1961) داستان سه زن که در پاریس زندگی می کنند را روایت کرد. ورنوی در فیلم بعدیش به نام میمونی در زمستان(1962) که رمانی به قلم آنتونی بلوندین اقتباس شده بود، از بازیگرانی همچون ژان گابن و ژان پاول بلموندو استفاده کرد. داستان این فیلم درباره مسافرخانهداری است که قسم خورده اگر او و همسرش از جنگ جان سالم بدر ببرند هیچوقت لب به الکل نزند، اما مدت کمی پس از جنگ او با آشنایی با جوانی مسیر زندگیش عوض می شود. این کارگردان توانست در سال بعدی و با کارگردانی فیلم هرشماره ای برنده است(1963) که با نام های موجی از اسکناس و یا نغمههای زیر زمین نیز شناخته شده است، برنده جایزه ادگار بهترین فیلم خارجی شود. در این فیلم آلن دلون و ژان گابن بازی می کردند. سپس با کارگردانی فیلم ماجراجویی صد هزار دلار در آفتاب(1964) با بازی ژان پاول بلموندو و لینو ونتورا توانست به بخش رقابتی فستویال فیلم کن در سال 1964 راه یابد و نامزد نخل طلا گردد. این فیلم در فروش نیز موفق بود و تبدیل به یکی از هفت فیلم پرفروش فرانسه در آن سال گردید. در همین سال نیز فیلم تعطیلی در زویدکوت(1964) را کارگردانی کرد که این فیلم نیز جزء محبوب ترین فیلم های آن سال شد و رتبه نهم جدول باکس آفیس فرانسه را به دست آورد.
اولین همکاری ورنوی با ستاره دنیای سینما، آنتونی کوئین در فیلم درام ساعت بیست و پنج(1967) رقم خورد. این فیلم که بر اساس رمانی از سی ویرگیل چورجیو نوشته شده بود داستان رنج های متحمل شده یک زوج روستایی رومانیایی را در طی جنگ جهانی دوم نقل می کند. توپهای سان سباستین(1968) یکی از فیلم های وسترن به کارگردانی آنری ورنوی و با بازی آنتونی کوئین و چارلز برانسون است که فیلمنامه آن فیلمنامه اقتباسی است از کتاب دیواری برای سان سباستیان وشته ویلیام باربی فاهرتی. یکی از مشهورترین فیلم های ورنوی فیلم دسته سیسیلیها(1969) با بازی ژان گاب، لینو ونتورا و آلن دلون می باشد. داستان این فیلم درباره رهبر یک خانواده سیسیلی مرتبط با مافیا و ماجراهای این خانواده بعد از ورود یک جوان فراری از دست پلیس به خانواده شان می باشد. بعد از این فیلم این کارگردان فیلمی دیگر با هنرپیشگی ژان پاول بلموندو و عمر شریف به نام شکست(1971) کارگردانی کرد که درباره یک تیم چهارنفره سارق می باشد که توسط یک پلیس فاسد در آتن تحت تعقیب قرار می گیرند. افعی(1973) یا پرواز شب به سوی مسکو(1973) یک فیلم هیجان آور به کارگردانی ورنوی می باشد که هنری فوندا در آن بازی می کند.
فیلم بعدی ورنوی ترس روی شهر(1975) می باشد که نویسندگی آنرا نیز خودش انجام داده بود. این فیلم در تلویزیون ایران با نام طوفانگر پخش شده است. این فیلم داستان کارآگاهی جسور است که به دنبال عامل قتلهای زنجیرهای شهر پاریس است. جسد دشمنم(1976)، ای مثل ایکار(1979) و یکصد میلیون دلار(1982) از دیگر فیلم های ورنوی می باشد. مور فالوس(1984) نیز یک فیلم ماجراجویانه با بازی ژان پاول بلموندو ایت که درباره لژیون خارجی فرانسه(یکی از واحد های ارتش فرانسه است که نیروهایی با تابعیت غیر فرانسوی که علاقه مند به خدمت در ارتش فرانسه هستند را جذب می کند.) در حین جنگ جهانی دوم می باشد.
مایریگ(1992) یکی از آخرین فیلم های آنری ورنوی می باشد که فیلمی است در سبک نیمه-خودزندگینامهای به نویسندگی خودش که داستان زندگی خانواده اش را به تصویر می کشد. این فیلم درباره کشمکشهای یک خانواده ارمنی است که پس از نسلکشی ارمنیها از ترکیه به فرانسه مهاجرت نمودهاند. بازیگران نقشهای اصلی این فیلم کلودیا کاردیناله و عمر شریف میباشند. ژان-کلود پتیت که موسیقی این فیلم را آماده کرده بود نامزد دریافت جایزه سزار گردید. این فیلم توانست برنده جایزه فرهنگستان از طرف فرهنگستان ملی سینما، فرانسه گردد. او در همین سال فیلمی دیگر به نام پلاک ۵۸۸ خیابان پارادی(1992) را با بازی کلودیا کاردیناله، عمر شریف، ریشار بری کارگردانی کرد.
ورنوی در سال 1996 یک جایزه سزار و در سال 2000 به عنوان عضو آکادمی هنرهای زیبای انتخاب گردید. وی در سال 2002 در باگنولت در حومه پاریس در گذشت.
فیلموگرافی
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید