زمان مطالعه: ۹ دقیقه
عجیب‌ترین لحظات در تاریخ مراسم اسکار
مراسم اهدای جوایز اسکار که امسال به دوره نود و ششم رسیده، از ابتدای شکل‌گیری تا امروز با لحظات تیره یا روشن، عجیب یا ملال‌آور، و واکنش‌های دیدنی تعریف شده. آخرین و شاید عجیب‌ترین مورد این اتفاقات سیلی «ویل اسمیت» به «کریس راک» روی صحنه و در مقابل چشمان نظاره‌گر میلیون‌ها بیننده بود اما بی‌تردید آخرین آن‌ها نخواهد بود.
در ادامه نگاهی انداخته می‌شود به عجیب‌ترین و بحث‌برانگیزترین لحظاتی که در این رویداد به وقوع پیوسته‌اند.
مزاحم برهنه
وقتی «دیوید نیون» مجری مراسم سال ۱۹۷۴ روی صحنه آمده بود تا «الیزابت تیلور» اهداکننده جایزه اسکار بهترین فیلم را معرفی کند، شاهد بود که مردی برهنه وارد مراسم شده است. مجری از این اتفاق غافلگیر نشد و به حضار گفت: «شاید تنها جایی که در عمر این مرد به او خندیده‌اند زمانی باشد که برهنه شده و کاستی‌هایش را نمایان می‌کند. این مزاحم مردی ۳۴ ساله به نام «رابرت اوپل» بود که چند سال بعد به قتل رسید.
معلم دبیرستان تام هنکس
«تام هنکس» پس از دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد در سال ۱۹۹۴ برای «فیلادلفیا» (Philadelphia)، ناخواسته فاش کرد که یکی از معلمانش در دبیرستان همجنسگرا بوده است. او که در این فیلم نقش یک وکیل همجنسگرا را بازی کرده معلمش را یکی از «بهترین همجنسگرایان آمریکایی» نامید. با این حال معلم هنکس تا آن زمان تمایل جنسی خود را آشکار نکرده بود. این لحظه عجیب الهام‌بخش فیلمی به نام «درون و بیرون» (In & Out) شد.
مت استون و تری پارکر در ظاهر گوئنت پالترو و جنیفر لوپز
«تری پارکر» پدید‌آورنده سریال انیمیشن «سوث پارک» (South Park) برای ترانه اریجینالی «تقصیر کاناداست» (Blame Canada) در سال ۲۰۰۰ نامزد اسکار بود. این انیماتور و همکارش «مت استون» در حالی به این مراسم آمدند که تحت تأثیر مواد روان‌گردان بودند و شبیه به «گوئنت پالترو» و «جنیفر لوپز» لباس پوشیده بودند. این لباس‌ها در واقع انتخاب دوم آن‌ها بود. این دو نویسنده در ابتدا قصد داشتند لباس اردک بپوشند اما نگران بودند که اجازه ورود به آن‌ها داده نشود.
سخنرانی جک پالانس
«جک پالانس» وقتی در سال ۱۹۹۲ برای فیلم «حقه‌بازان شهر» (City Slickers) اسکار بهترین بازیگر مرد نقش مکمل را دریافت کرد ۷۳ ساله بود. او پس از آنکه از نگرانی تهیه‌کنندگان در مورد سن و سالش انتقاد کرد، به زمین افتاد و با یک دست شروع کرد به زدن حرکت شنای سوئدی تا توانایی جسمانی خود را ثابت کند. پالانس تا یک دهه بعد به بازیگری ادامه داد و سال بعد مراسم اسکار را آغاز کرد.
بوسه انجلینا جولی به برادرش
«انجلینا جولی» در مراسم اهدای جوایز آکادمی در سال ۲۰۰۰ برادرش «جیمز هیون» را با خود برده بود. او روی صحنه پس از دریافت اسکار بهترین بازیگر زن برای فیلم «دختر از هم گسیخته» (Girl, Interrupted) گفت «عاشق» برادر خود است: «همین الان من را بغل کرد و گفت دوستم دارد، و می‌دانم که برای من خوشحال است. و از این بابت متشکرم.» او در افترپارتی اسکار و نیز روی فرش قرمز مراسم گلدن گلوب آن سال لب برادرش «جیمز هیون» را بوسید.
بوسه آدرین برودی به هالی بری
«آدرین برودی» پس از دریافت اسکار بازیگری برای فیلم «پیانیست» (The Pianist) به شکلی غیرمنتظره «هالی بری» را در آغوش گرفت و بوسید. بری در سال ۲۰۱۷ تأیید کرد که انتظار آن بوسه را نداشته است: «هیچ چیزی در موردش نمی‌دانستم. فکر می‌کردم، الان چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟» برودی روی صحنه از جنگ عراق گفت: «امشب از اندوه بسیاری سرشارم چرا که جایزه را در زمان عجیبی دریافت می‌کنم. تجربه من از تولید این فیلم باعث شد که از اندوه و رفتارهای غیرانسانی مردم در زمان جنگ، و عواقب جنگ بسیار آگاه باشم. به هرچه که اعتقاد دارید، چه خداوند چه الله، باشد که راهنماییتان کند، و بیایید برای یک راه حل صلح‌آمیز و سریع دعا کنیم.»
سقوط جنیفر لارنس روی پله‌ها
«جنیفر لارنس» در سال ۲۰۱۳ با فیلم «دفترچه امیدبخش» (Silver Linings Playbook) برنده اسکار شد اما در راه رسیدن به روی صحنه سقوط کرد و لحظاتی بی‌حرکت باقی ماند. او سپس از جای خود برخاست و با دریافت جایزه گفت: «شما من را تشویق می‌کنید چون به خاطر اینکه افتادم برای من ناراحتید، و این واقعاً خجالت‌آور است، اما متشکرم.» در ماه‌های بعد گمانه‌زنی می‌شد که این لحظه واقعی نبوده و لارنس تعمداً خودش را روی زمین انداخته است. لارنس در سال ۲۰۲۱ گفته بود: «اندرسون کوپر» را در شبکه‌ی سی‌ان‌ان دیدم که سه روز بعد می‌گفت: «روشن است که زمین خوردنش ساختگی بود.» و این به‌شدت پریشان‌کننده بود زیرا تحقیری بود وحشتناک. نمی‌دانم که هرگز فرصت آن سخنرانی را خواهم داشت یا نه، بنابراین از اینکه سخنرانی را آماده نکرده بودم احساس خوبی نداشتم. [کوپر] را در یک ضیافت کریسمس دیدم و احساسم را به او گفتم. دوستم می‌گفت که در آن لحظه چشمانم داشت از حدقه بیرون می‌زد. [کوپر] عذرخواهی کرد. فکر می‌کنم حالا دوستان خوبی برای یکدیگریم. من مشکلی با او ندارم. چیزی که گفتم این بود: «تا به حال با لباس بلند زنانه از پله بالا رفته‌ای؟ پس از کجا می‌دانی؟» فوراً عذرخواهی کرد… و بعد احتمالاً به همه گفت که من یک روانی‌ام.»
شوخی «نژادستیزانه» شان پن با الخاندرو گنزالس اینیاریتو
وقتی «الخاندرو گنزالس اینیاریتو» فیلمساز مکزیکی برای «بردمن» (Birdman) برنده اسکار بهترین کارگردانی شد، «شان پن» بازیگر سابق یکی از فیلم‌هایش جایزه را به او داد اما پیش از آن شوخی بحث‌برانگیزی با کارگردان کرد. پن پس از باز کردن پاکت گفت: «چه کسی به این کثافت گرین کارت داده؟» پس از مراسم پن به نژادستیزی متهم شد اما اینیاریتو در پشت صحنه گفت از این شوخی ناراحت نیست: «من و شان رابطه بی‌رحمانه‌ای با یکدیگر داریم که فقط رفاقت حقیقی در آن دوام پیدا می‌کند. وقتی او را در «۲۱ گرم» (21 Grams) کارگردانی می‌کردم، همیشه شوخی می‌کرد... من با او شوخی‌های بسیار سختی کردم که به شما نخواهم گفت.»
تحریم مارلون براندو
«مارلون براندو» اولین یا آخرین بازیگری نبود که در مراسم اسکار بیانیه‌ای سیاسی صادر می‌کرد اما پیام او جنجال زیادی به پا کرد. براندو که بخت اول اسکار بهترین بازیگر مرد نقش برای «پدرخوانده» (The Godfather) دانسته می‌شد، در سال ۱۹۷۳ مراسم را تحریم کرد تا به نحوه نمایش بومیان آمریکا در هالیوود اعتراض کند. وقتی نام براندو به عنوان برنده اعلام شد، «ساچین لیتلفدر» فعال اجتماعی بومی از طرف بازیگر روی صحنه آمد اما حضار با الفاظ نژادستیزانه از او استقبال کردند و گزارش شده که «جان وین» سعی کرده این زن را به بیرون هدایت کند. «هاوارد کوک» تهیه‌کننده مراسم آن سال تهدید کرده بود که سخنرانی‌اش را بیش از ۶۰ ثانیه ادامه ندهد. لیتلفدر اظهارات هشت صفحه‌ای براندو را خلاصه کرد: «[براندو] در کمال تأسف نمی‌تواند این جایزه سخاوتمندانه را بپذیرد. و دلایلش رفتار صنعت فیلمسازی و تلویزیون با بومیان آمریکا و نیز اتفاقات در حال وقوع «ووندد نی» است.» آکادمی پس از نیم قرن به خاطر این اتفاق از لیتلفدر عذرخواهی کرد اما خواهران فعال اجتماعی پس از درگذشت او در اکتبر ۲۰۲۲ فاش کردند که این زن در واقع بومی آمریکایی نبوده و پدری مکزیکی و اسپانیایی تبار داشته است.
سیلی ویل اسمیت به کریس راک روی صحنه
«ویل اسمیت» با نواختن سیلی به «کریس راک» روی صحنه اسکار سال ۲۰۲۲ ده سال تحریم شد. راک روی صحنه آمده بود تا برنده اسکار بهترین مستند را معرفی کند اما پیش از آن با سر طاس «جیدا پینکت اسمیت» شوخی کرد و گفت ظاهر او به درد فیلم «جی.آی. جین» می‌خورد. اسمیت با شنیدن این شوخی روی صحنه جهید و به کمدین سیلی زد: «اسم همسر من را با دهان کثیفت نیاور.» راک که نمی‌دانست همسر اسمیت به آلوپسی مبتلاست سعی کرد که توضیح دهد این «فقط یک شوخی» بوده اما بازیگر «شاه ریچارد» (King Richard) او را فریادهای گوشخراش تهدید می‌کرد. اسمیت چند دقیقه بعد دوباره روی صحنه رفت تا با چشمانی اشکبار جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای «شاه ریچارد» دریافت کند. چند ماه بعد اسمیت با انتشار یک ویدیوی طولانی از راک عذرخواهی کرد. کمدین نزدیک به یک سال پس از این اتفاق در یکی از استند-آپ‌هایش برای نتفلیکس با عنوان «بی‌حرمتی گزینشی» (Selective Outrage) تأکید کرد که خود را یک «قربانی» نمی‌داند.
اهدای اشتباهی اسکار به «لا لا لند»
«فی داناوی» و «وارن بیتی» در مراسم اسکار هشتاد و نهم به اشتباه «لا لا لند» (La La Land) را به جای «مهتاب» (Moonlight) برنده اسکار بهترین فیلم معرفی کردند. این دو بازیگر کهنه‌کار به اشتباه پاکت جایزه «اما استون» برای «لا لا لند» را دریافت کرده بودند. استون در آن سال برنده اسکار بهترین بازیگر زن شده بود. این اشتباه فاش نشده بود تا وقتی که عوامل و تهیه‌کنندگان «لا لا لند» روی صحنه آمده بودند و خود را برای سخنرانی آماده می‌کردند.
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید