news-background
news-background

کارگردان Blonde: فیلم Gentlemen Prefer Blondes مرلین مونرو یک «توصیه خواهرانه» به زنان فاحشه است

مصاحبه جدید «اندرو دومینیک» به مشاجره تبدیل شده است.

«اندرو دومینیک» کارگردان فیلم «بلوند» (Blonde) که گوشه‌هایی از زندگی «مرلین مونرو» را به تصویر می‌کشد، می‌گوید امروز دیگر کسی فیلم‌های این بازیگر را نمی‌بیند. او در بخشی از اظهاراتش در مصاحبه با مجله «سایت اند سوند» و «کریستینا نیولند» ژورنالیست می‌گوید فیلم «آقایان بلوندها را ترجیح می‌دهند» (Gentlemen Prefer Blondes) در مورد «فاحشه‌ها» است.

نویسنده و کارگردان «بلوند» که رده سنی بالاتر از ۱۷ ساله (NC-17) دریافت کرده، پیش‌تر معترف شده بود که پیش از خواندن رمان «بلوند» نوشته «جویس کارول اوتس» با فیلم‌های مونرو آشنایی چندانی نداشته است. او حالا در مصاحبه جدید می‌گوید مونرو «در فیلم‌های بسیاری بازی کرده که هیچ‌کس واقعاً نگاه نمی‌کند.»

دومینیک می‌گوید: «[مونرو] بازیگری است که به یک اتفاق فرهنگی در فیلم‌هایی بدل شد که هیچ‌کس نمی‌بیند، این‌طور نیست؟ آیا کسی فیلم‌های مرلین مونرو را می‌بیند؟» نیولند پاسخ می‌دهد: «من می‌بینم. بسیاری از همکاران و دوستانم می‌بینند. «آقایان بلوندها را ترجیح می‌دهند» فیلمی است که من زیاد می‌بینم.»

دومینیک جواب می‌دهد: «واقعاً؟ این فیلم در مورد چیست؟» ژورنالیست می‌گوید: «از یک جهان‌بینی برخوردار است که نگاهی بسیار بدبینانه به مردان و مسائل جنسیتی دارد به شکلی که به نظر من بسیاری از زنان جوان معاصر می‌پسندند. این فیلم به شخصیت مرلین اعتبار شوخ‌طبعی می‌بخشد. این زن نسبت به مردان احساس برتری دارد. یک بلوند نادان نیست، واقعاً نیست.»

دومینیک ادامه می‌دهد: «اما در مورد زنان هم نگاه بدبینانه‌ای دارد.» نیولند می‌گوید: «بله، اما باشکوه است. یک فانتزی است.» دومینیک می‌پرسد: «چه، چون لباس‌های جذابی می‌پوشند؟» نیولند پاسخ می‌دهد: «بدون تردید.» کارگردان نتیجه می‌گیرد:‌ «فاحشه‌هایی خوش‌لباس‌اند. نمی‌دانم.»

دومینیک در بخش دیگری از مصاحبه ترانه «الماس بهترین دوست یک دختر است» (Diamonds Are a Girl’s Best Friend) در فیلم «آقایان بلوند‌ها را ترجیح می‌دهند» را «توصیه خواهرانه» به زنان فاحشه می‌خواند و می‌گوید پیام فیلم این است که «اگر قرار است با کسی رابطه جنسی داشته باشید، حواستان باشد که پول بگیرید» یا «شاید هم فاحشگی را رمانتیسیزه می‌کند؟»

مونرو برای بازی در این فیلم تنها ۵۰۰ دلار دریافت کرد در حالی که «جین راسل» همبازی او قراردادی ۲۰۰ هزار دلاری داشت. دومینیک ادامه می‌دهد: «او یک نماد جنسی عجیب بود چون در پایان [فیلم‌هایش] نیازی نبود مانند «باربارا استانویک» یا «ریتا هی‌ورث» بمیرد. بلکه باید یک دخترک باقی می‌ماند... به نظر من مرلین دختری با علایق پسرانه بود. فکر نمی‌کنم زنی بود که دوستان زن زیادی داشته باشد. اما از طرف دیگر زنی بود که دوستان زیادی نداشت. این احساس به وجود آمده که ما می‌خواهیم او را طبق نگرانی‌های سیاسی امروز بازآفرینی کنیم. اما او فردی به‌شدت خود-ویران‌گر بود.»

دومینیک اضافه می‌کند: «به نظر من او یک فرد فوق‌العاده قدرتمند بود. اما فکر نمی‌کنم که برای موفقیتی که امروز درک می‌کنند ساخته شده بود... اما او می‌خواست زندگی خودش را نابود کند. یعنی من فکر می‌کنم این فیلم در مورد معنای مرلین مونرو است. یا یک معنا. او نماد چیزی است. او آفرودیت قرن بیستم است، الهه آمریکایی عشق. و زنی که خودش را کشت. خوب این چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟»

فیلم «بلوند» امروز ۲۸ سپتامبر از نتفلیکس پخش شده است.

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید