زمان مطالعه: ۳ دقیقه
اینیاریتو در جشنواره ونیز از بازگشت به وطنش مکزیک برای فیلم Bardo می‌گوید: «هر کشور یک طرز تفکر است»؛ «نمی‌توان بر خلاف جریان غالب پلتفرم‌های استریم حرکت کرد»
کارگردان «بارو» در دومین روز جشنواره ونیز فیلم «باردو» را روی پرده دارد.
«الخاندرو گنزالس اینیاریتو» پنجشنبه این هفته در جشنواره فیلم ونیز هفتاد و نهم برای اکران «باردو» (Bardo) حضور پیدا کرد و پس از آنکه در فتوکال مقابل دوربین عکاسان رفت، چند دقیقه به پرسش اهالی رسانه پاسخ داد.
اینیاریتو در مورد پخش فیلمش در یک پلتفرم استریم می‌گوید: «نسل ما فیلم‌های کارگردانان مؤلف بزرگ را دید و من وقتی در رشته سینما تحصیل می‌کردم، جدا از اکران فیلم، جشنواره‌ها، برگمان، بونوئل، و فلینی، همه فیلم‌ها را روی تلویزیون و با کیفیت وحشتناک و نوارهای وی‌اچ‌اس دیدم. اگر می‌خواستم به توالت بروم فیلم را متوقف می‌کردم. بنابراین همگی باید پخش را متوقف می‌کردند. اما چیزی که باقی ماند اندیشه‌های ما بود. فیلم فیلم است. فقط یک اسلوب است. یک کلیسای جامع برای سینما.»
این فیلمساز در مورد محبوبیت پلتفرم‌های استریم ویدیو می‌گوید فیلم «باردو» پیش از پخش از نتفلیکس به صورت محدود در سینماهای مکزیک و ایالات متحده اکران خواهد شد و اضافه می‌کند که «نمی‌توان بر خلاف جریان غالب حرکت کرد.»
اینیاریتو می‌گوید: «قدردانش هستم. نه فقط به این دلیل که من را کاملاً آزاد گذاشتند و حمایتم کردند بلکه به این علت که [نتفلیکس] به‌شدت سخاوتمندانه عمل کرد و امکان اکران فیلم در سینما را فراهم کرد. این موضوع برای من بسیار مهم است و اقدام استثنایی از سوی نتفلیکس است. چرا که به نظر من فیلمی است که به این نوع تجربه تعلق دارد.»
در خلاصه داستان رسمی «باردو (یا شرح وقایع نادرست حقایقی چند)» آمده است: ««باردو» به نویسندگی الخاندرو گ. اینیاریتو و نیکلاس جیاکوبون، یک کمدی نوستالژیک در کنار یک سیاحت حماسی است. شرح وقایع بلاتکلیفی‌ها در جایی که شخصیت اصلی، یک ژورنالیست مکزیکی شناخته‌شده و مستندساز، به کشور زادگاهش بازمی‌گردد و با هویت، روابط خانوادگی و خاطرات گذشته و واقعیت کشورش مواجه می‌شود.»
اینیاریتو با این فیلم بار دیگر به مکزیک بازگشته است. او از سال ۲۰۰۰ و با فیلم «عشق سگی» (Amores perros) با بازی «گائل گارسیا برنال» فیلم در وطنش نساخته بود. این کارگردان می‌گوید ۱ سپتامبر سالگرد خروج خانواده او از مکزیک به مقصد لس‌آنجلس در بیش از دو دهه قبل است.
اینیاریتو می‌گوید: «مکزیک به نظر من یک طرز تفکر است و دیگر یک کشور نیست. هر کشوی دست آخر یک طرز تفکر است. داستان‌هایی که در مورد خودمان برای ما نقل کرده‌اند. اما وقتی از آن مکان دور می‌شوید و وقتی زمان می‌گذرد این طرز تفکر تغییر می‌کند و محو می‌شود.» او اضافه می‌کند که بازگشت به وطن مانند «بودن در یک آینه» و «دیدار دوباره با یک دوست» است.
«باردو» اولین فیلم بلند اینیاریتو پس از «از گور برخاسته» (The Revenant) است که اسکار بهترین بازیگری را برای «لئوناردو دی‌کاپریو» در پی داشت.
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید