زمان مطالعه: ۴ دقیقه
اندرو گارفیلد: منتقدین متد اکتینگ درکی از آن ندارند؛ رابرت دنیرو بزرگ‌ترین بازیگر زنده سینماست
گارفیلد از «متد اکتینگ» دفاع می‌کند.
«اندرو گارفیلد» به موج اخیر انتقاد بازیگران از «متد اکتینگ» واکنش نشان داده و می‌گوید این رویکرد به بازیگری به معنای چراغ سبز برای رفتارهای زننده با عوامل فیلمبرداری نیست.
گارفیلد در مصاحبه با «مارک مارون» می‌گوید: «از تصور غلطی که به وجود آمده ناراحت شده‌ام، ناراحتم از این تصور که «متد اکتینگ مزخرف است.» در پاسخ می‌گویم اگر به نظر شما متد اکتینگ مزخرف است، یعنی نمی‌دانید یعنی چه، یا فقط با بازیگری همکاری کرده‌اید که ادعا کرده یک متد اکتور است اما در واقع اصلاً چنین نبوده.»
گارفیلد تأکید می‌کند: «افرادی هنوز چنین رفتارهایی نشان می‌دهند، اما مسئله مثل یک کثافت رفتار کردن با همه در محل فیلمبرداری نیست. در واقع به معنای تعهد به زندگی تحت شرایطی خیالی و همزمان خوش‌برخورد بودن با عوامل و انسانی عادی بودن و در صورت لزوم دوری از آن رفتار است، و ماندن در آن وقتی که می‌خواهید.»
بازیگر «مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست» (Spider-Man: No Way Home) و «تیک تیک بوم» (Tick, Tick, Boom) در ادامه می‌گوید «فرایند خلق بسیار خصوصی» است، به ویژه بحث تکنیک‌های متد اکتینگ در میان باشد.
در ماه‌های اخیر بازیگرانی چون «مدس میلکسن»، «جان برنتال»، «دیوید هاربر»، «ویل پولتر» و «بنیسیو دل تورو» مفهوم متد اکتینگ را زیر سؤال برده بودند.
گارفیلد در ادامه از «رایان گاسلینگ» ستایش می‌کند که به او نشان داده بازی در مقابل یک متد اکتور چگونه است. او در آزمون بازیگری برای فیلم آرشیو شده «ماجراجویی‌های کاوالییر و کلی» (The Adventures of Kavalier and Clay) شاهد پایبندی گاسلینگ به نقش بوده است.
گارفیلد آن ضبط آزمایشی با حضور گاسلینگ، «جیمی بل»، «جیسون شوارتسمن»، «کیلین مورفی» و «توبی مگوایر» را به یاد می‌آورد: «این مرد واقعاً کاری انجام می‌دهد که سطحی عمیق‌تر دارد. سرزنده بود. اهمیتی نمی‌داد اگر لازم بود آن صحنه را بارها بازی کند. گوش می‌داد. حضور ذهن داشت.»
گارفیلد در مورد گاسلینگ اضافه می‌کند: «مثل حضور در یک صحنه با جانوری وحشی بود جایی که نمی‌دانید او می‌خواهد شما را ببوسد یا بکشد، و بعد شما را همراه می‌کند. می‌گویید: «می‌خواهم از او دنباله‌روی کنم، هرچه که هست.» بودن در آن صحنه با «رایان گاسلینگ» مثل این بود که او از کنترل خارج شده. در حالی که فکر می‌کنم این‌طور نبود، اما اجازه می‌داد احساساتی بر او غلبه کنند.»
گارفیلد نمایش گاسلینگ را با «ال پاچینو» در «بعد از ظهر سگی» (Dog Day Afternoon) و «رابرت دنیرو» در «مأموریت» (The Mission) مقایسه می‌کند و دنیرو را «بزرگ‌ترین بازیگر زنده ما» می‌خواند.
در بخش دیگری از این مصاحبه، گارفیلد از تجربه همکاری با «مارتین اسکورسیزی» در فیلم «سکوت» (Silence) می‌گوید و کارگردان کهنه‌کار را یک «آدم شوخ» می‌نامد.
گارفیلد می‌گوید: «با [اسکورسیزی] خوش می‌گذرد. او آدم شوخی است که دانش زیادی در مورد سینما و تاریخ و فرهنگ و انسان‌ها دارد و از انسان بودن لذت می‌برد. شاید یهودی‌ترین ایتالیایی-آمریکایی باشد که به عمرتان می‌بینید.»
گارفیلد درباره مراحل آماده‌سازی خود برای «سکوت» می‌گوید: «فقط کاتولیسیسم را مطالعه کردم و چیزی به نام ممارست‌های روحانی «قدیس ایگنیشس» را... به صورت فعال روی زندگی مسیح تعمق می‌کردم و خودم را در تمامی مراحل و صحنه‌ها و لحظات زندگی او قرار می‌دادم.»
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید