وقتی بر اساس نظریات از پیش تعیین شده خودت زندگی میکنی و در مواجه با چیز های متفاوتی که میشنوی بدون اینکه ذره ای تحقیق کنی و حتی یه سرچ ساده درباره تاثیرات مدیتیشن که به لحاظ علمی هم ثابت شده اس نمیکنی نتیجه اش میشه این کامنت های سهل انگارانه

یه مشت اراجیف متناقض. اول مخاطبت رو بشناس، بعد صحبت کن. اینطوری فقط خودت رو مسخره میکنی.

آفرین

من هیچ وقت جواب اراجیف رو نمیدم ولی خب زیادی دیگه دور برداشتی. میدونی جامعه بیشتر از چه طیفی ضربه میخوره و چه افرادی سلیقه ها رو محدود به خزعبلات دی سی و مارول میکنن؟ اینکه چه کسایی با ذهن تک بعدی و متعصب و سطحیشون و ذهنیتی به دور از هرگونه واقعیت ملموس باعث میشن نسل جدید سینما رو محدود به دی سی و مارول بدونن و اصلا روحشون هم خبر نداشته باشه که در کنار سینمای پاپ کورنی یه سینمای معناگرا هم وجود داره؟ همین شماهایی که از یه نفر بت ساختید و هر کسی که با اون مخالفت کنه رو ارجاع میدید به مارول و فقط میخواید که بگید بله من مارول نمیبینم و لینچ میبینم و من فلانم. درصورتی که واقعیت خیلی روتر و لورفته تر از این حرفاست. البته تقصیر کامل هم گردن شما نیست. اونقدر درگیر بحث های اینستاگرامی هستید که وقت فکر کردن بیرون از چارچوب‌های محدود ذهنیتون رو از دست دادید و متوجه نیستید یک زمانی فلینی و تارکوفسکی و آنتونیونی و برگمان طلایه دار بودند و سمت این بزرگان هم نمیرید و مطالعه‌شون نمیکنید. یا حداقل بشینید فیلمی از آنجلوپولوس ببینید و دیگران رو هم ترغیب به دیدن یک فیلم از این بزرگان بکنید و فقط راه افتادید در شبکه های مجازی تا به کسی که مخالفتون هست انگ مارول فن بودن بچسبونید و کاری هم برای افزایش سطح سلیقه نمیکنید و فقط با کوبیدن افراد همه رو از سینمای واقعی زده میکنید و جای بسی تاسف داره که احوال مدعیان سینمای واقعی این باشه. اوضاع درست بشو هم نیست. چون این ابتذال در سطح وسیعی جریان داره پس همون بشینید در خفا مرد عنکبوتیتون رو ببینید و در شبکه های اجتماعی از لینچ طرفداری کنید. چون به هرحال فاتحه سینما خونده ست و دور نیست روزی که همین سه چهار نفر کارگردان واقعی هم که باقی موندن از حماقت نسل جدید و تکبر شما مدعیان ببرند و یا بیراهه در پیش بگیرند و یا خونه نشین بشند در دورانی که به قول نیما \"آنگاه که نیل چشم دریا/از خشم به روی میزند مشت\"

نسلی که سینما اش ماروله و هنرمندش تام هالند، از سینمای لینچ و هم سبک هاش چی میدونه آخه؟ جامعه ای که دیگه حال فکر کردن نداره و آستانه تمرکز اش در حد طول یک پیام بازرگانی ، معلومه که سینمای لینچ براش پوچ و بی مفهومه.

کاملا درست گفتید. یکی از دلایل فیلم نساختن اش هم فراوان شدن این احمق ها و طرز فکر احمقانه اونهاست.

در مورد سینمای لینچ که اصلا جای بحث نیست چون معلومه که یک نوجوان زیر 20 سال هستی و چیزی جز آشغال های هالیوودی ندیدی تو عمرت اما در مورد تاثیر جمعی : 1 جامعه از فرد تشکیل شده پس صرفا اگه یک فرد هم بهتر بشه یعنی جامعه کمی بهتر شده پس بین تاثیرات فردی و جمعی تفکیکی وجود نداره 2- هر فردی رو دامنه اطرافیان و نزدیکانش تاثیر خیلی زیادی داره 3- تاثیرات مدیتیشن های جمعی تو شهر هایی که تو اون ها مدیتیشن انجام میشده رو بررسی کردن و به صورت علمی روش تحقیق انجام دادن و دیدن که به طور محسوس و معنا داری تاثیر عمومی داشته و آمار جرم و جنایت و خشونت به شدت کاهش پیدا کرده حالا 2 تا نتیجه میشه گرفت : 1 اینکه خلافکارا و جانی ها میرفت میدیتیشن میکردن و وقت برای کارای دیگه اشون نداشتن :) 2 اینکه واقعا میدان آرامشی که اون گروه تولید میکردن رو فضا و ذهنیت اطراف هم تاثیر میذاشته که خوب طبیعتا مورد دوم عقلانی تره. سرچ کنید تاثیرات مدیتیشن جمعی

معرفی میکنم. نمونه بارز کسی که گذرگاه های ذهنیش با تعصب اشغال شده. حد اعلای بردگی ذهنی. تا میبینه کسی از بُتش انتقاد میکنه اکانت میسازه تا بیاد توهین کنه. بعد حرف از مدیتیشن متعالی که در بعد اجتماعیش حرف مفتی بیش نیست هم میزنه بعد فردیش رو کاری نداریم. چیزی که حالا نمیگم نادان و ابله میگم ناآگاه، چیزی که شخص ناآگاهی مثل تو طرفدارش باشه تکلیفش روشنه. بیشتر از این بگم حیف و میل کردن واژه ست.

کافیه یه بار کامنتت رو بازنگری کنی تا ببینی چقدر در نوشتن اراجیف متبحری... اگه با دقت این آدم رو دنبال کرده باشی، متوجه میشی که از زمان ساخت اولین فیلم هاش، این آدم با مدیتیشن متعالی آشنا میشه و چه تاثیر بزرگی تو زندگیش می‌ذاره و زندگیش رو متحول میکنه... اینکه فیلم نمیسازه دلیلش ایده نداشتن نیست کندمغز، این آدم همچنان تو مدیوم های دیگه کار هنری میکنه، فقط فیلم نمیسازه که دلایل روشنی هم داره که به شخص خودش مربوط نیست...