زمان مطالعه: ۴ دقیقه
واکنش آرون سورکین، جسیکا چستین و برایان کاکس به مقاله جنجالی «نیویورکر» در مورد جرمی استرانگ
«آرون سورکین» با انتشار یک نامه سرگشاده از «نیویورکر» به دلیل ارائه «تصویری نادرست» از «جرمی استرانگ» انتقاد کرد. استرانگ این روزها برای نقش‌آفرینی در سریال «وراثت» (Succession) اچ‌بی‌او نقدهای مثبتی دریافت می‌کند.
سورکین که در دو فیلم «بازی مالی» (Molly’s Game) و «دادگاه شیکاگو ۷» (Trial of the Chicago 7) سابقه همکاری با استرانگ را دارد می‌نویسد: «پس از خواندن مصاحبه مایکل شولمن با جرمی استرانگ – مصاحبه‌ای که من در آن مشارکت کردم – تمایل داشتم که اعتراضم را نشان دهم. فکر می‌کنم به آقای شولمن در خلق آنچه که به باور من ارائه تصویری نادرست از جرمی است و از ما می‌خواهد چشمان خود را به روی پیشرفت بازیگری او ببندیم کمک کرده‌ام.» این نامه را «جسیکا چستین» در صفحه توییترش منتشر کرده و توضیح داده است که سورکین به علت عدم حضور در شبکه‌های اجتماعی از او درخواست کرده این نامه را ارسال کند.
سورکین در ادامه می‌گوید از او پنج سؤال در مورد استرانگ پرسیده شده و پنج جواب ارائه داده. اما اضافه می‌کند که «تنها از یک و نیم پاسخ استفاده شده، اتفاقی که البته عادی است، اما آن نقل‌قول‌ها در مورد گاز اشک‌آور و سر و صدا بودند.»
در بخشی از مقاله «نیویورکر» می‌آید: «در حین فیلمبرداری صحنه‌های اعتراضات خیابانی سال ۱۹۶۸ [در فیلم «دادگاه شیکاگو ۷»]، استرانگ از یکی از بدلکاران می‌خواهد به او حمله کند؛ او علاوه بر این درخواست می‌کند که او را هدف گاز اشک‌آور قرار دهند. سورکین به من می‌گوید: «دوست ندارم به جرمی نه بگویم. اما دویست نفر دیگر در آن صحنه وجود داشتند و هفتاد تن از عوامل پشت صحنه، بنابراین با پاشیدن گاز سمی روی آن‌ها مخالفت کردم.»»
«نیویورکر» در مورد صحنه‌های دادگاه فیلم «دادگاه شیکاگو ۷» جایی که شخصیت «جری روبین» با بازی استرانگ با مقامات و گاهی قاضی با بازی «فرانگ لنگلا» روبرو می‌شود می‌نویسد: «استرانگ با صدای بلند و مسخره از روی یادداشت‌های لنگلا می‌خواند، و دستگاه مجهز به کنترل از راه دوری که صدای باد معده درمی‌آورد را زیر صندلی قاضی تعبیه کرده بود. سورکین می‌گوید: «هر از گاهی، می‌گفتم: «عالی بود. بیایید دوباره انجامش دهیم، اما این بار، جرمی، شاید بهتر باشد در حین مونولوگ «فرانک لنگلا» صدای کازو درنیاوری.»»
سورکین در نامه اخیرش می‌گوید «نیویورکر» بر روی این قسمت از پاسخ‌هایش تمرکز کرده و بخش‌های دیگرش را منتشر نکرده است. در بخشی از پاسخ منتشر نشده سورکین آمده است: «جرمی خل نیست. او اجازه نمی‌دهد در حین فیلمبرداری او را با نام کوچک صدا بزنند.»
سخنگوی «نیویورکر» در واکنش به نامه سورکین می‌گوید: «این تصویری ظریف و چند-وجهی از یک بازیگر فوق‌العاده متعهد است. با واکنش‌های گوناگون مردم مواجه شده، از جمله اینکه بسیاری می‌گویند پس از خواندن مقاله حتی بیش از پیش تحت تأثیر هنر «جرمی استرانگ» قرار گرفته‌اند.»
پیش از سورکین، «جسیکا چستین» نیز در تاریخ ۷ دسامبر در صفحه توییترش از استرانگ حمایت کرده و نوشته بود: «به مدت ۲۰ سال است که جرمی استرانگ را می‌شناسم و با او در دو فیلم همکاری کرده‌ام. او یک شخصیت دوست‌داشتنی است. در مورد کارش بسیار مشتاق و با انگیزه است. مقاله‌ای که در مورد او منتشر شد کاملاً یک-طرفه بود. هرچه می‌خوانید را باور نکنید ملت. نیش و کنایه خریدار دارد اما شاید وقت آن رسیده که از آن عبور کنیم.»
یک روز بعد، «برایان کاکس» ستاره «وراثت» با ابراز نگرانی در مورد «وسواسی» شدن استرانگ نسبت به نقش همبازی‌اش در سریال باعث شد بحث‌های بیشتری پیرامون مقاله «نیویورکر» شکل بگیرد.
کاکس در مصاحبه با «سث مایرز» گفته بود: «موضوع رویکرد جرمی این است که از لحاظ خروجی جواب می‌دهد. مشکل من – البته مشکل نیست، من مشکلی با جرمی ندارم چون انسان خوشایندی است... پدر فوق‌العاده‌ای است. منحصربه‌فرد است. اما نسبت به کارش وسواس پیدا می‌کند. و من نگران تأثیرش بر روی او هستم، چون اگر نتوانید خودتان را [از نقش] جدا کنید – چون هر روز با این مسائل درگیر هستید. نمی‌توانید با آن کنار بیایید. عاقبت از پا می‌افتید.»
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید