در حالی که این روزها خبرهای زیادی درباره خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان و تصرف این کشور توسط طالبان شنیده میشود، نگاهی میاندازیم به ۶ فیلمی که رخدادهای جنگ ۲۰ ساله آمریکا در افغانستان را نشان میدهند. این فیلمها میتوانند سهم زیادی در شکل دادن دیدگاه ما به جنگ بین این دو کشور داشته باشند. اخبار سینمای جهان را از ۳۰نما دنبال کنید.
با خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان پس از دو دهه، اکنون زمان آن رسیده که تأثیرات این جنگ را بر زندگی مردم افغانستان و جنگجویان حاضر در این جنگ بررسی کنیم. رئیس جمهور کنونی آمریکا، «جو بایدن» خروج ۳۰۰۰ نظامی آمریکایی از خاک افغانستان با فرارسیدن بیستمین سالگرد حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر اعلام کرد. بایدن در مصاحبهای اعلام کرد: «اکنون زمان این رسیده که طولانیترین جنگ در تاریخ آمریکا پایان یابد. اکنون زمان آن است که نیروهای آمریکایی به خانه بازگردند. من چهارمین رئیس جمهور آمریکا هستم که بر حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان نظارت میکنم. دو جمهوریخواه و دو دموکرات. من این مسئولیت را به نفر پنجم انتقال نمیدهم.»
فیلمها نقش زیادی در شکل دادن دیدگاه مردم به این رخدادها داشتهاند. چه فیلمهای متعصب وطنپرست هالیوودی که تنها سنگ سربازان آمریکایی را به سینه میزنند و چه فیلمهایی که دیدگاه واقعگرایانهتری به تأثیرات انسانی این جنگ بر زندگی شهروندان افغانستان داشتند. در این فهرست فیلمهایی معرفی میشوند که دیدگاه واقعگرایانهای به درگیریها و مشکلات این دو کشور دارند.
اُسامه ۲۰۰۳ (Osama)
«اُسامه» فیلمی تاثیرگذار درباره مردم افغانستان از دیدگاه افغانها است. همانطور که بسیاری این حس را از زمان همهگیری ویروس کرونا تجربه کردهاند، تلاش برای زندگی عادی زمانی که شرایط زندگی عادی نیست میتواند بسیار ترسناک و دلهرهآور باشد. اگرچه تلاش برای زندگی در کشوری جنگ زده با ترس اینکه آیا فردایی وجود دارد مسئلهای دیگر است. «اُسامه» روایت دختری جوان و مادرش است در حالی که دخترک باید به عنوان پسری به اسم «اُسامه» زندگی کند. رخدادهای واقعی و تأسفبرانگیز فیلم بیننده را تا پایان در جای خود میخکوب میکنند.
فیلمهای زیادی از زاویه دید آمریکایی درباره جنگ افغانستان وجود دارند. فیلم مهیج «سی دقیقهی بامداد» به کارگردانی «کاترین بیگلو» نسبتاً داستان واقعگرایانهتری دارد. این فیلم با بازی «جسیکا چستین» و «جیسون کلارک» روشهای شکنجه استفاده شده توسط نیروهای آمریکایی برای یافتن حقیقت و داستان تعقیب برای یافتن خطرناکترین مرد جهان را بازگو میکند. داستان فیلم از روز ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ آغاز میشود و جستجوی سازمان جاسوسی آمریکا برای یافتن رهبر القاعده «اسامه بن لادن» را نشان میدهد، مردی که همچون شبح یافتنش تقریباً غیرممکن بود.
«رسترپو» مستندی دلخراش درباره جنگ افغانستان به کارگردانی روزنامهنگار آمریکایی «سباستین جانگر» و عکاس انگلیسی «تیم هترینگتون» است. سازندگان این مستند توجه زیادی به نحوه بازگویی داستان این مستند نداشته و بیشتر روی بار احساسی آن تمرکز کردند. «رسترپو» داستان زندگی این دو خبرنگار به مدت دو سال در افغانستان برای ماموریتی از طرف مجله ونیتی فیر را بازگو میکند، داستانی که به گفته آنها واقعیت زندگی سربازان را به تصویر میکشد. جانگر و هترینگتون روایت برادری بین سربازان تحت فرماندهی «خوان سباستین رسترپو» و احساس مسئولیت آنها نسبت به یکدیگر را در جنگ بازگو میکند. رسترپو در سال ۲۰۰۷ در افغانستان به شهادت رسید.
مستند «داستان تیلمان» به کارگردانی «امیر بارلِو» بر محور زندگی فوتبالیست و تکاور پیاده نظام آمریکایی «پت تیلمان» پس از ترک فوتبال، پیوستن به نیروهای زمینی ارتش آمریکا در افغانستان تا زمان مرگ او و تلاش خانوادهاش برای یافتن حقیقت میگردد. پس از مرگ تیلمان، ارتش آمریکا روایت مرگ او شجاعانه و در راه پیروزی در میدان جنگ اعلام کرد اما پس از پیگیری خانواده او مشخص شد که تیلمان توسط شلیک نیروهای خودی کشته شد. بارلو در سال ۲۰۰۷ همزمان با دادگاه کنگره درباره شرایط مرگ تیلمان ساخت این مستند را آغاز کرد و هفت ماه طول کشید تا رضایت خانواده او را برای همکاری کسب کند.
فیلم مستند درام انگلیسی «مسیر گوانتانامو» به کارگردانی «مایکل وینترباتم» و «مت وایتکراس» داستانی ناراحت کننده درباره سه مسلمان انگلیسی پاکستانی را روایت میکند که پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ تصمیم میگیرند برای شرکت در یک مراسم عروسی به پاکستان بروند. آنها در مسیر تصمیم میگیرند که سری به افغانستان نیز بزنند اما متاسفانه در این سفر با مشکلاتی رو به رو میشوند. این سه دوست ابتدا توسط نیروهای طالبان و سپس توسط نیروهای نظامی آمریکایی دستگیر میشوند و در سال ۲۰۰۲ به عنوان نیروهای نفوذی طالبان و القاعده به زندان گوانتانامو در کوبا منتقل میشود تا دو سال از زندگی خود را در آنجا بگذرانند.
مستند آمریکایی «تاکسی به سوی تاریکی» به کارگردانی «الکس گیبنی» در سال ۲۰۰۷ موفق به کسب اسکار بهترین مستند بلند شد. این مستند ماجرای قتل راننده تاکسی افغانی به نام «دلاور» را بازگو میکند که توسط نیروهای آمریکایی تا حد مرگ مورد ضرب و شتم و در پایگاه هوایی بارگرام تحت شکنجههای شدید قرار گرفت. مستند «تاکسی به سوی تاریکی» روایت سیاست شکنجه مورد استفاده سیآیای در زمان دولت رئیس جمهور «جورج بوش» است، روشی که این دولت از آن به عنوان درسی برای دشمنان نام میبرد.
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
Almost There
Almost There
۲۹ مرداد ۱۴۰۰ ۱۸:۳۹
هر فیلمی که تو آمریکا ساخته شده باشه برای افغانستان و خاورمیانه و شوروی بدونید یا کل داستان یا حداقل بخش بزرگی از داستان دروغه. دقیقا مثل فیلم و سریالایی که موسسه اوج میسازه
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
amin2r
amin2r
۲۶ مرداد ۱۴۰۰ ۰۰:۱۳
the kite runner
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
alireza.asadi
alireza.asadi
۲۵ مرداد ۱۴۰۰ ۲۲:۳۱
Lone Survivor (2013)
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ