news-background
news-background

«الیور استون» از تفاوت مستند جدید JFK با فیلم داستانی سال ۱۹۹۱ می‌گوید؛ «بوش بدترین رئیس جمهور تاریخ آمریکاست نه ترامپ»؛ «آمریکا یک امپراطوری وحشت‌زده است»

«الیور استون» که با مستند «بازدید جی‌اف‌کی: آنسوی آینه» (JFK Revisited: Through the Looking Glass) را در جشنواره کن امسال دارد، و به واسطه اطلاعات تازه‌ای که پس از اکران «جی‌اف‌کی» (JFK) در سال ۱۹۹۱ به دست آمده، نگاهی دوباره انداخته به قتل «جان اف. کندی» رئیس جمهور آمریکا، در مصاحبه با «ددلاین» از علت تولید این مستند ۳۰ سال پس از اکران فیلم داستانی خود گفته و اینکه چگونه این پروژه سبب شده که «احساس بهتری» داشته باشد.

استون مانند همیشه هنگام سخن گفتن از وضعیت جئوپولیتیکال فعلی صداقت و صراحت پیشه می‌کند و می‌گوید «سانسور» و «ترس از توهین» با «رؤیای آمریکایی» در تضاد و تصادم است. «بازدید جی‌اف‌کی» ۱۲ ژوئیه در کن اکران خواهد شد.

فیلمساز در مورد اکران فیلم جدیدش در کن و کات کارگردان فیلم قدیمی‌اش می‌گوید: «پیشنهاد تی‌یری فرمو [مدیر جشنوار کن] بود. سال گذشته برای اولین بار با فیلم «متولد چهارم ژوئیه» (Born on the Fourth of July) به لیون رفت و او [که مدیر جشنواره لومیر نیز هست] گفت: «سال آینده سی‌امین سالگرد اکران «جی‌اف‌کی» است، دوست داریم که در فرانسه جشن بگیریم، این فیلم برای ما ویژه است.» پیشنهاد کردم که کات کارگردان آن فیلم که کمتر شناخته‌شده است را نشان دهیم.»

استون اضافه می‌کند که کات کارگردان «جی‌اف‌کی» سه ساعت و ۲۸ دقیقه است در حالی که کات اصلی سه ساعت و ۱۰ دقیقه بود: «نسخه اصلی در سال ۱۹۹۱ فراتر از محدودیت‌های آن زمان بود، فیلمی که بیش از سه ساعت می‌شد خلاف قرارداد من با برادران وارنر بود. اما بدون اینکه فیلم را به صورت آزمایشی اکران کنند، اجازه دادند [با همان مدت طولانی] اکران شود و این اتفاق نادری بود چون ما به موقع فیلم را تمام کردیم.»

«جی‌اف‌کی» در آن سال بیش از ۲۰۰ میلیون دلار در سراسر دنیا فروخت. استون در ادامه از نحوه شکل‌گیری ایده تولید مستند «جی‌اف‌کی» می‌گوید: ««راب ویلسون» تهیه‌کننده‌ام گفت: «بیا مستندی بسازیم که به مردم نشان دهد حقایق بیشتری وجود دارد. حقانیت آن فیلم را زیر سؤال برده بودند. اما حمایت‌های زیادی هم شد. «راجر ایبرت» گفت: «من تاریخ‌دان نیستم، منتقد فیلم هستم، اما می‌توانم به شما بگویم که فیلم درست به نظر می‌رسد.» فضای شک و تردید بود که درست از آب درآمد.»

استون در مورد اطلاعات تازه به دست آمده در مورد ترور کندی می‌گوید: «همه مدارک ابتدایی غلط بودند. تفنگ، اثرانگشت، بالستیک‌ها، مسیر گلوله – غلط، غلط، غلط. و کالبدشکافی بزرگ‌ترین شکست همه آن تحقیقات بود.» این کارگردان در مورد اینکه آیا تحقیقات ممکن است به سرانجام برسد یا نه می‌گوید:‌ «تنها چیزی که جدا از حافظه مردم باقی مانده، اسناد نهایی است. آماده انتشار شده‌اند. «دونالد ترامپ» گفت که می‌خواهد همه آن‌ها را منتشر کند اما طی چند ساعت نظرش را عوض کرد. این مستند بهترین جمع‌بندی برای این پرونده است در حالی که هنوز همه اسناد را در اختیار نداریم.»

استون می‌گوید از این مستند دو-ساعته یک نسخه چهار-ساعته وجود دارد که در بعضی از پلتفرم‌های آمریکای شمالی منتشر شده است: «نمی‌دانم که در آمریکا چه سرنوشتی پیدا می‌کند. اگر این فیلم را در آمریکا نشان ندهند، یک جای کار این کشور می‌لنگد، جایی فساد وجود دارد.»

استون در ادامه می‌گوید تنها قصد تولید مستند را ندارد اما عنوان دیگری در مورد انرژی پاک دارد: «بر روی مستندی در مورد انرژی پاک کار می‌کنم، فیلمی که بسیار مهم است، برای دنیا بسیار اهمیت دارد. باید سیستم‌های انرژی خود را تغییر دهیم. حدود یک سال و نیم است که با دانشمندان بر روی آن کار می‌کنم.» استون اضافه می‌کند که حتی در زمان‌های گذشته نیز برای انتشار مستندهایش با مشکلاتی مواجه بوده است.

این فیلمساز تأکید می‌کند که نحوه پخش مستند «بازدید جی‌اف‌کی» برایش چندان اهمیت ندارد: «بدیهی است که می‌توانیم در ایالات متحده از یوتیوب منتشرش کنیم، اما بعضی از افراد بر روی این پروژه سرمایه‌گذاری کرده‌اند.» او اضافه می‌کند:‌ «اگر نت‌فلیکس آن را خریداری کند ایده‌آل خواهد بود، اما یک کمپانی عجیب است، همیشه در مورد الگوریتم‌ها و چنین چیزهایی حرف می‌زنند.»

نت‌فلیکس در چهار سال برنده سه اسکار بهترین مستند شده است. استون در این رابطه می‌گوید:‌ «دست کم دو موردش پروپاگاندا بودند. شگفت‌زده شدم.» او توضیح می‌دهد: ««کلاه‌سفیدها» (The White Helmets) [که در سال ۲۰۱۷ برنده اسکار شد]، مشتی مزخرف تحویل بیننده داد. توسط ژورنالیست‌های مستقل جدید افشا شد. «ایکاروس» (Icarus) این موضوع رسوایی دوپینگ علیه روسیه به کلی زیر سؤال است چون هیچ‌گاه نظر طرف دیگر را نمی‌شنویم. ممنوع کردن هویت روسی به عنوان یک ملت بخشی از یک کمپین برای مشروعیت‌زدایی از رژیم پوتین است. وارد مسائل عمیقی می‌شود. واقعاً حمله‌ای است به روسیه، نزدیک‌ترین کار به «جنگ گرم» است.»

استون می‌گوید نوامبر گذشته به بایدن رأی داده است: «فکر کردم ترامپ خطرناک است، او یک سلاح از کنترل خارج شده است، در مورد مشکل هسته‌ای نگران بودم. بایدن دست کم نسبت به او فروتن‌تر است. امیدوارم که آینده روشن باشد، اما سابقه بایدن نشان نمی‌دهد که تغییری اساسی در رویکردهای سیاسی به وجود خواهد آمد.»

استون در ادامه می‌گوید اگر قرار باشد فیلمی در مورد ترامپ بسازد یک کمدی مثل «دابلیو» (W)‌ می‌سازد: «متعصبانه در مورد ترامپ رفتار می‌کنند، می‌گویند بدترین رئیس جمهور تاریخ است اما حقیقت ندارد – بدترین رئیس جمهور بوش بود، از لحاظ خسارتی که به دنیا وارد کرد، تردیدی در این خصوص وجود ندارد. اما پس از چهار سال ریاست جمهوری ترامپ، [بایدن] نتوانست مشکلی را حل کند، وضعیت را بدتر کرد. تا زمانی که یک کاندیدای صلح‌طلب واقعی به قدرت نرسد، آمریکا تغییری نخواهد کرد. آمریکا از زمان کندی مثل گذشته نشد چون در لایه‌های زیرین، آژانس‌های اطلاعاتی و نظامی مدیریت دولت ایالات متحده در مورد مسائل مهمی چون امنیت ملی و استراتژی را در دست گرفتند. هر رئیس جمهوری که آمد توانایی‌های محدودی برای ایجاد تغییرات قابل‌توجه داشت.

استون می‌گوید در قرن بیست و یکم ترور کندی هرگز ممکن نبود روی دهد: «در آن زمان ما ساده‌لوح و نادان بودیم، هرچیزی که دولت می‌گفت را می‌پذیرفتیم.» او اضافه می‌کند که شبکه‌های اجتماعی از بسیاری جهات جامعه را دمکراتیک‌تر کرده است: «هرچند آن‌ها بسیاری از افراد را به سبب گفتن چیزهای «جنجالی» تحریم می‌کنند. این اشتباه است. «الکس جونز» ممکن است در مورد بعضی مسائل نظرات دیوانه‌واری داشته باشد اما در مورد موضوعات دیگر شاید حق با او باشد. حتی تحریم ترامپ اشتباه است. سانسور غالب شده، این ترس از توهین، از گفتن چیزهای اشتباه واقعاً علیه «رؤیای آمریکایی» است.»

این کارگردان معتقد است که سلایق مردم تغییر نکرده بلکه مدیریت شده است: «یک امپراطوری وحشت‌زده از انکار، نسبت به همه چیز تدافعی‌تر و حساس‌تر برخورد می‌کند.»

استون در پایان از پروژه‌های ساخته‌نشده‌اش می‌گوید: ««اویتا» (Evita) اولین عشق من بود. سخت روی آن کار می‌کردم، «مریل استریپ» قرار بود در آن بازی کند، اما زمان‌بندی درست از آب درنیامد. چند سال بعد با «میشل فایفر» به سراغش رفتم، تقریباً جواب داده بود. بعد «آلن پارکر» آن را برداشت و با «مدونا» خرابش کرد. «مدونا» را اخراج کردم. دو بار بر روی فیلم «مارتین لوتر کینگ» کار کردم، پروژه‌ای محکوم به شکست بود چون سیاه‌پوست نبودم.»

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید