زمان مطالعه: ۳ دقیقه
«ناتالی پورتمن»: مایک نیکلز تنها کارگردان مردی بود که با من رفتار عجیبی نداشت
پورتمن می‌گوید کارگردان «نزدیک‌تر» یک «فمینیست واقعی» است.
«ناتالی پورتمن» وقتی در تئاتر «مرغ دریایی» (The Seagull) «مایک نیکلز» در کنار «مریل استریپ»، «فیلیپ سیمور هافمن» و «کریستفر واکن» نقش‌آفرینی کرد تنها ۱۹ سال سن داشت. این بازیگر برنده‌ی اسکار در کتاب جدید «مایک نیکلز، یک زندگی» (Mike Nichols, A Life) به نویسندگی «مارک هریس» که به تازگی منتشر شده می‌گوید نیکلز به او شهامت بازی در کنار بازیگران شناخته‌شده‌ای چون استریپ و هافمن را داده است. اخبار سینمای جهان را از ۳۰نما دنبال کنید.
پورتمن می‌گوید نیکلز در فرایند تولید به مربی او بدل شده در حالی که چنین اتفاقی در هالیوود هرگز برای او روی نداده و هرگز تکرار نخواهد شد.هریس می‌نویسد: «پورتمن می‌گوید: «نوزده سالم بود و به جز در مورد «آنه فرانک» هیچ تحقیق و پژوهشی نکرده بودم. می‌دیدم که فیلیپ [هافمن] در دفترچه‌ی یادداشتش سؤال پشت سؤال می‌نویسد و مریل [استریپ] آوازهایی را برمی‌سازد در جیبش می‌گذارد شاید شخصیتش ناگهان بخواهد آواز بخواند.» او نگران بوده که از عهده‌ی کار برنیاید و به همین علت به نیکلز رو می‌آورد که نه تنها کارگردانی حساس بلکه «تنها مرد بزرگسال‌تری بود که مرا راهنمایی کرد بی‌آنکه عنصری عجیب به رفتارش اضافه کند.»»
پورتمن در مورد نیکلز اضافه می‌کند: «فکر می‌کنم او یک فمینیست واقعی بود. هیچ چیز دیگری وجود نداشت جز اینکه او شما را به عنوان یک انسان بااستعداد، خلاق و جذاب می‌دید. این نادرترین و عالی‌ترین خصوصیت است و کارگردان‌های بسیاری زیادی از نسل او فاقد آنند.»
نیکلز و پورتمن در سال ۲۰۰۴ با فیلم «نزدیک‌تر» (Closer) برای دومین بار با یکدیگر همکاری کردند. این فیلم که از نمایشنامه‌ی «پاتریک ماربر» اقبتاس می‌شد، برای پورتمن اولین نامزدی اسکارش را برای او به همراه داشت. هریس می‌نویسد نیکلز در سکانس استریپ کلاب خوشحال بود که بعضی از برهنگی‌ها را حذف کند. پورتمن در آن زمان گفته بود: «او حتی کمتر از پدرم به دیدن نشیمنگاه برهنه‌ام تمایل داشت.»
کتاب «مایک نیکلز، یک زندگی» از طریق پنگوئن پرس منتشر شده است.
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید