«ما در حالت محض مرارت، درد و در رنج، قطعیتی را باز مییابیم که تراژدی تنهایی را قوام میبخشد.» - امانوئل لویناس
تریلرهای اکشنی که حول محور شکار انسان میچرخند، با وجود اینکه برای خودشان به یک سابژانر تبدیل شدهاند، همچنان به دو ژانر اصلی تمایل دارند. در حالی که بسیاری از اینگونه آثار در مسیر ژانر وحشت حرکت میکنند، «خاموشسازی» (دانلود فیلم The Silencing با لینک مستقیم) بیشتر به سمت درام حرکت میکند. اخبار سینمای جهان را از ۳۰نما دنبال کنید.
«خاموشسازی»، تازهترین فیلم «رابین پرونت» که از فیلمنامهای به قلم «میکا رانوم» ساخته شده است، یک فیلم پر تعلیق، مهیج، مناسب و معقول است که با لوکیشنهای ناب، قابهای زیبا و بازی درخشان بازیگران مطرح، دیدن آن لذتبخش است، حتی اگر پرداخت به پیچ و تابهای داستانی در آن به شکل دقیق صورت نگرفته باشد.
«خاموشسازی» روایت ریبرن سوانسون (نیکولای کوستر-والداو) محیطبان منطقهای حفاظتشده در مینه سوتا، به نام گوئن سوانسون است که نام این منطقه از نام دختر او گوئن که پنج سال پیش به یکباره ناپدید شده، گرفته شده است. ریبرن سوانسون که در گذشته شکارچی بدنامی بوده، حال برای جبران کارهایش و همینطور به دلیل علاقهی دختر گم شدهاش به حیوانات، دست از شکار حیوانات برداشته و از منطقهاش که طبیعتی بکر دارد، حفاظت میکند و اجازهی هیچگونه شکاری در منطقه را نمیدهد و با شکارچیانی که به هر نحوی قانون او و منطقهاش را دور میزنند، برخورد میکند. اما کنش اصلی در فیلم «خاموشسازی» درست از جایی آغاز میشود که جسد دختری جوان در کنار دریاچه با علائم بریدگی و جراحی روی بدنش، پیدا میشود و توجه ریبرن سوانسون را جلب میکند.
در میان هیاهوی پیدا شدن جسد و پیوند آن به موضوع گم شدن دختران دیگری که طی سالها در این شهر کوچک و دورافتاده اتفاق افتاده است، در دوربینهای امنیتی ریبرن سوانسون، تصویر فردی رویت میشود که با لباسی شبیه به عروسکهای ماپت بزرگ، خودش را تماما استتار کرده و در حال شکار دختری است در منطقهی حفاظتی سوانسون و از اینجاست که ریبرن سوانسون به تنهایی وارد ماجرا میشود تا قاتل دختران شهر را گیر بیندازد و از این راه بتواند به دخترش برسد.
فیلم «خاموشسازی»، شروع نفسگیر، هیجانانگیز و تنش زایی دارد که از امر شر نشات میگیرد و خواه ناخواه مخاطب را همراه میسازد. جسد دختری کنار دریاچه، محیطبان غمگینی که دخترش ناپدید شده، کلانتری که از خلافهای بردار چشم پوشی میکند و تصویر قاتلی با تن پوشی که همانند آن را در مدیوم سینما کم دیدهایم. بیشک همین پنهانی بودن ماجراها و حوادث و بدل به راز شدن و نگاتیویته پا گرفته از مرگ، اتصالاتی را با نیروی شر برقرار میسازد.
فیلم «خاموشسازی» داستانی معمولی، سرد و غمگین در باب کاراکتری خسته و شکسته دارد که از نبود دیگری (دخترش) رنج میبرد و همانگونه که «امانوئل لویناس» در کتاب «زمان و دیگری» مطرح میکند؛ در رنجی که این کاراکتر میکشد، ندایی به سوی نیستی ناممکن و نزدیکی به مرگ وجود دارد.
با این حال با وجود اینکه «خاموشسازی»، به داستان ناپدید شدن دختران و قتل آنها در شهری کوچک در ایالات متحده میپردازد، که نمونهاش را در دنیای تصویر فراوان دیدهایم (بیخوابی، تویینپیکس، دختران گمشده و...) ولی نکتهی حائز اهمیت این است که این فیلم عنصر تازهای را روی میز میگذارد، قاتلی با لباسی عجیب و هراسناک، که دیدنش در حالت عادی هم آزار دهنده و غیر قابل هضم است. قاتلی که همچون فیلم «خطرناکترین بازی»، طعمهی مورد علاقهاش در شکار، انسان است.
در این میان رونمایی از کلانتر آلیس گوستافسون (آنابل والیس)، کلانتری که در حرفهاش رفتار غیر اخلاقی دارد و فیالواقع از جهاتی با جنایات منطقه ارتباط دارد هم، سهم به سزایی در پیش بردن این درام تیره و تار دارد. کلانتری که برادر مشکل دار و دردسر ساز او، بروکس (هیر فاینس تیفین) به مواد مخدر اعتیاد دارد و تا حدودی با پروندهی قتلهای سریالی ارتباط دارد.
اما با این حال «خاموشسازی» را نمیتوان اثری بینقص خواند. این فیلم با اینکه بسیار پر تعلیق و مهیج است، و با قابهای زیبا، لوکشینهای سرد و غمزده، فیلمبرداری عالی، بازیهای قوی علیالخصوص کاراکتر ریبرن سوانسون که از دردی رونمایی میکند که به خودی خود چیزی به مثابه نقطه اوج با خود دارد، و در نهایت رونمایی از قاتلی با لباسی عجیب، مخاطب را تا انتها همراه میسازد، اما نقاط ضعفی هم دارد که درام را در حد متوسط نگه میدارد من جمله: فقدان فیلمنامهی محکم و منسجم، شخصیتپردازی سطحی، گرهگشاییهای تصادفی، عدم داشتن انگیزهی اساسی برای قاتل و چرایی انجام فعل. فیالواقع قاتل و انگیزهی او که گمان میرود مهمترین بخش از چنین متنی باشد، در طول داستان به هیچ وجه رشد و نمو خوبی نداشته است.
رابین پرونت با هیجانی آرام سوز، ۱ ساعت و ۳۷ دقیقه پیچ و خمهای فیلم را با سرنخهای بیهوده پر میکند و مخاطب را در هیجان و تردیدی متوسط باقی میگذارد. در این میان اما صراحتا میتوان گفت که بازیگرها تمام تلاش خود را میکنند تا احساس و علاقهی ریشهای به شخصیتهایی داشته باشند که فیلمنامهنویس هرگز برای بسط و پرورش و تحول آنها در روند داستانی کار اساسی انجام نداده است.
اگرچه «میکا رانوم» نویسنده و «رابین پرونت» کارگردان در لحظاتی با افزایش تنش میان کلانتر گوستافسون و رئیس پلیس شهر (زان مک لرنون) که تبارش به قبیلهای در سرزمین مجاور برمیگردد، میخواهند به برخی تفاسیر سیاسی_اجتماعی هم نقبی بزنند، اما در نهایت فیلم به سمت رمز و راز، قتل عام و ناهنجاریها و شخصیتهایی که بخاطر مصلحت اندیشی تصمیمات احمقانهای میگیرند تمایل دارد و اگرچه این فیلم با رویکرد موش و گربهای میان کاراکترها باعث تنش و جلب توجه مخاطب میشود، اما به نظر میرسد که افشاگری نهایی فیلم و رسیدن به قاتل، آنقدرها مهم جلوه نمیکند.
در پایان میتوان گفت «خاموشسازی» یک درام پر تعلیق، جذاب و سرگرمکننده است که با وجود این امر که آنقدر عمیق به نظر نمیرسد تا بتواند در هر یک از این ژانرها کاملا سرآمد باشد، میتواند مخاطب را تا انتها همراه سازد و برای طرفداران سینمایی که در عصر ویروسی در خانه حصر شدهاند و به دنبال فیلم جدید و مهیج هستند، قانعکننده و رضایت بخش باشد.
یاسمن اسمعیلزادگان
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
hobbystar
hobbystar
۱۳ آبان ۱۳۹۹ ۰۴:۳۷
دقیقا به درد دوران کرونا و ویروسی میخوره واصلا انگیزه قاتل مشخص نبود و خیلی خیلی سطحی بود اون انتقام...
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
vahids3
vahids3
۱۱ آبان ۱۳۹۹ ۱۴:۱۴
کیفیت نقد و بررسی ها انصافا خیلی خوب شده فارغ از نظر شخصی منتقد و ادبیات سنگین و کلمه های عجیب غریب منظور رو می رسونه Well Done :)
yasichka
yasichka
۶ آذر ۱۳۹۹ ۱۶:۲۹
سپاس از توجه شما همراه گرامی
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
belami
belami
۱۰ آبان ۱۳۹۹ ۰۱:۱۴
به به چه نقد خوب و مفیدی واقعا کامل بود . خدا خیرتون بده
yasichka
yasichka
۶ آذر ۱۳۹۹ ۱۶:۲۸
شما از توجه شما ?
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
yasichka
yasichka
۶ آذر ۱۳۹۹ ۱۶:۲۸
سپاس از توجه شما
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ