زمان مطالعه: ۶ دقیقه
«داستان اسباب بازی ۴»: منتقدین دلباخته شخصیت «فورکی» شدند
انیمیشن «داستان اسباب بازی ۴» (Toy Story 4) پس از ۹ سال سرانجام از هفته‌ی آینده توسط دیزنی در سراسر دنیا اکران خواهد شد. در قسمت چهارم فیلم شخصیت اسباب بازی جدیدی به نام «فورکی» با صداپیشگی «تونی هیل» معرفی می‌شود. برخلاف «وودی» (تام هنکس)، «باز لایت‌یر» (تیم آلن) و دیگر شخصیت‌ها، فورکی خودش را نه یک اسباب بازی بلکه تکه‌ای آشغال به‌دردنخور می‌داند. او در اولین روز مهدکودک «بانی» (مدلین مک‌گرا) با اتصال پیپ‌پاک‌کن و یک جفت چشم متحرک به یک اسپورک (قاشق چنگالی) خلق می‌شود.
وودی باید به فورکی بیاموزد که اسباب بازی بودن یعنی چه، اما در این فرایند نقش خودش در زندگی بانی هم زیر سؤال می‌رود. وودی که حالا بیشتر وقت خود را در کمد کودک سپری می‌کند، در حین یک سفر جاده‌ای و با برخوردن به «بو پیپ» (آنی پاتس) که مدت‌ها خبری از او نبود، هویت دیگر خود را کشف می‌کند. «بو پیپ» اکنون یک اسباب بازی آزاد است و به هیچ کودکی تعلق ندارد.
«داستان اسباب بازی ۴» تا این لحظه از مجموع ۳۹ نقد امتیاز ۱۰۰ درصد «راتن تومیتوز» دریافت کرده و با پرسش‌های وجودشناسانه‌ای که مطرح می‌کند منتقدین را به تحسین واداشته و در دام عشق فورکی انداخته است. طبق آخرین گزارش‌ها، انتظار می‌رود قسمت چهارم «داستان اسباب بازی» در افتتاحیه داخلی ۲۰۰ میلیون دلار فروش و از رکورد ۱۸۲.۶ میلیون دلاری «شگفت‌انگیزان ۲» در سه روز اول عبور کند. این فیلم از حالا رکورد پیش‌فروش بلیت «شگفت‌انگیزان ۲» را پشت سرگذاشته اما این مسئله موفقیت در گیشه را تضمین نمی‌کند.
«تاد مک‌کارتی» منتقد «هالیوود ریپورتر» می‌نویسد داستان وقتی به اوج می‌رسد که وودی در یک فروشگاه وسایل دست دوم با عشق پیشین خود «بو پیپ» دیدار می‌کند. «شوخی‌های پرنشاط آن‌ها و صمیمیت‌شان بنای رمانتیک مستحکمی برای قصه شکل می‌دهد و ضمناً علاقه‌ی خالصانه‌ی این زوج به نظر می‌رسد که بهتر از آنچه در آثار اخیر لایو-اکشن دیده‌ایم از آب درآمده.»
او همچنین از صداپیشگان فیلم از جمله «تام هنکس» پرشور و «کیانو ریوز» در نقش به یاد ماندنی «دوک کابوم» ستایش می‌کند: «درحالی‌که بعضی از چندگانه‌ی پیکسار نخ‌نما و تسلیم تمایل دیزنی برای تولید دنباله‌های بیشتر به قیمت از دست رفتن کیفیت و دقت شده‌اند، این فیلم احساس خلاقیتی را منتقل می‌کند به قول یک مرد بزرگ پیش از این سابقه نداشته است.»
«پیتر بردشا» منتقد «گاردین» کمتر تحت تأثیر فیلم قرار گرفته و اشاره می‌کند که سازندگان همان داستان کهنه را با «بانی» صاحب جدید اسباب بازی‌ها تکرار می‌کنند: «این فیلم اساساً خودش را تکرار کرده: تکرار شخصیت‌ها، ایده‌ها و پی‌رنگ‌ها – حتی اگر همان جذابیت و شادابی سابق را داشته باشد.» بردشا به‌خصوص پرسش می‌کند که چرا اسباب بازی‌ها ۲۴ سال پس از وقایع قسمت اول همچنان نو و براق به نظر می‌رسند. او سپس تأکید می‌کند که فیلم مانند سایر عناوین بازسازی شده‌ی سال‌های اخیر یک ریبوت است و بس: ««داستان اسباب بازی ۴» به «اکس-من» و «مردان سیاهپوش» می‌پیوندد که سعی کردند توازن جنسیتی برقرار کنند، اما این کار را با برانگیزانندگی غیرهنرمندانه‌ای انجام می‌دهد.»
«دیوید ارلیک» منتقد «ایندی‌وایر» به سرعت اشاره می‌کند که قسمت چهارم چندگانه‌ی محبوب پیکسار «دلیلی قانع‌کننده‌ای برای ساخته شدن ندارد» اما این مسئله به لطف شخصیت جدیدی به نام «فورکی» تغییر پیدا می‌کند. ارلیک می‌نویسد: «فورکی حقیقت صادقانه‌ی خداوند است. او تمام چیزهایی است که این چندگانه به سمتش در حرکت بود.» سپس شخصیت را «قلب تپنده»ای توصیف می‌کند که فیلم را زنده نگه می‌دارد.
منتقد به این سبب که فیلم به مخاطب یادآور می‌شود «این چندگانه هنوز بهترین اثری است که پیکسار تاکنون به تولید رسانده» از آن ستایش می‌کند. اگرچه بسیاری معتقدند که «داستان اسباب بازی ۳» پایان بهتری برای چندگانه بود، ارلیک معتقد است که «این فینالی به واسطه‌ی اینکه به نقطه‌ی آغاز بازنمی‌گردد و به مضمون اصلی برش می‌خورد، پیوند استوارتری با چندگانه برقرار کرده.»
«اسکات مندلسون» منقتد «فوربز» نیز باور دارد که «داستان اسباب بازی ۳» نقطه‌ی پایان بهتری برای چندگانه بوده، اما می‌گوید قسمت جدید فیلم پیشرفتی منطقی برای وقایع گذشته است. او می‌نویسد: «نمی‌دانم که «داستان اسباب بازی ۴» بهترین قسمت چندگانه است یا نه، اما ممکن است باشد و به عنوان بهترین چهارگانه‌ی تاریخ سینما شناخته شود.» مندلسون در ادامه فیلم «جاش کولی» را فیلمی نمی‌داند که «کلایمکس بی‌نقص «داستان اسباب بازی ۳» را نفی کند، اما در عوض آن را ملایم‌تر کرده و به شکلی که طبیعی و ناگزیر جلوه کند بسطش می‌دهد.» او در پایان از ایده‌ی تولید قسمت پنجم فیلم هم استقبال می‌کند.
«ای.ای. دود» منتقد «ای‌وی کلاب» می‌نویسد که فیلم «جادوی تلخ‌وشیرین اگزیستانسیال‌ترین چندگانه‌های خانوادگی را به کار می‌برد، جایی که گذران زندگی سخت می‌شود.» دود این قسمت از چندگانه را یک «تراژیکمدی» در مورد زندگی درونی وسایل بازی دارای درک و شعور توصیف می‌کند. منتقد از اولین فیلم کولی برای پیکسار تمجید کرده، هرچند در پایان می‌گوید که ماجراجویی‌های این قسمت نسبت به شماره‌های پیشین تقلیل یافته.
«دارن فرانیچ» منتقد «اینترتینمنت ویکلی» می‌نویسد: «به فورکی درود بفرستید که دارویی شفابخش برای جهانیان است! فورکی خودش را آشغالی بی‌مصرف می‌خواند. فیلم «عروس فرانکنشتاین» به یاد آورده می‌شود، وقتی که «بوریس کارلوف» اظهار می‌کند: «ما به مرگ تعلق داریم.» کاشف به عمل می‌آید که فورکی همان هیولای فرانکنشتاین است.»
«نیکلاس باربر» منتقد «بی‌بی‌سی» تأکید می‌کند که «داستان اسباب بازی ۴» برای بسیاری از هواداران سیاحتی اضطراب‌آور بوده، اما ادعا می‌کند که این انیمیشن چشم‌نواز و دیدار دوباره با شخصیت‌ها یک ماجراجوی ارزنده است. باربر می‌نویسد: «از سوی دیگر، اگر «داستان اسباب بازی ۴» چندگانه را لکه‌دار نکرده باشد، آن را صیقل هم نمی‌دهد. فیملی کوچک‌تر، کمتر تأثیرگذار، و کمتر سرگرم‌کننده نسبت به قسمت قبلی است، و پی‌رنگ آن کمتر رضایت‌بخش و مضامینش کمتر برانگیزنده.»
«برایان ترویت» منتقد «یواس‌ای تودی» نیز داستان قسمت چهارم «داستان اسباب بازی» را سرگرم‌کننده‌تر از قسمت‌های قبل به ویژه قسمت سوم که مخاطبین را غرق در اشک و آه کرد خوانده است. به باور نویسنده، یکی از به‌یادماندنی‌ترین شخصیت‌ها «دوک کابوم» نماد رنسانس «کیانو ریوز» در هالیوود است.
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید