از نگاه آسیب شناسانه فیلم قابل تأملیه و با توجه به سال ساختش فیلم خوبیه.درصد چشمگیری از آدمای جامعه به دلایل متفاوتی عواطفی شبیه به قاتل داستان دارن.از اونجایی که همه آدمها شبیه به هم واکنش نشون نمیدن،بعضیاشون به مرور دچار افسردگی‌های شدید میشن و خودکشی میکنن،بعضیا میپذیرن شرایطشون رو و در انزوا زندگی میکنن و بعضیام دست به رفتار خشونت آمیز میزنن.مسئله اصلی از بین بردن تنهایی و عدم توجه دیگرانه. یه فیلم دیگه ام راجع به همین نوع عواطف دیدم،اسمش above the shadows بود که اونجا شخصیت اول فیلم به دلیل عدم توجه اطرافیان و نادیده گرفتن‌هاسون احساس نامرئی بودن میکرد.

چرت محض

فیلم خیلی خوبه خیلی هر لحظه هیجان بیشتر .حتما ببینید

مزخررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررف ، حیف وقت

فیلم زیبایی بود هم معمایی بودنش و هم اینکه ترس با درام تلفیق شده