جاشوا زیمن کارگردانی است که تا به حال چند فیلم مستند با موضوعات افسانه های شهری ساخته است...افسانه های شهری از کجا می آیند...؟برای یافتن جواب سازندگان فیلم مستند کورپسی به داستان بوگی مَن (boogeyman) مشهور شهر نیویورک سیتی پرداخته اند...فیلمی پر از اسطوره های اصیل ترسناکی مانند زندانیان فراری و یا مردان ترسناک تنهایی که در جنگل زندگی می کنند...در فیلم به طور کامل مشخص نمی شود که آیا شخصیت کورپسی یا بوگی من وجود دارد یا نه اما به بررسی تعدادی از آدم ربایی های مرموز در دهه ی 80 و 90 میلادی در این شهر پرداخته می شود و هر بار که جواب سوالی مشخص می شود از لابلای آن چندین سوال جدید بیرون می آید...نتیجه ای که آن ها در نهایت آشکار می سازند عجیب تر از افسانه نیست اما بدون شک بسیار ترسناک است...و در آخر فیلم قضاوت را به عهده بیننده می گذارند...! یک آواره بی خانمان به نام آندره رند که در آدم ربایی و قتل چند دختربچه که از معلولیت ذهنی رنج می برند مقصر شناخته شده و در زندان به سر می برد اما چون اجساد این دو پیدا نشده هیچگاه به قتل آن ها محکوم نشده است... فیلم کورپسی نگاهی کنایه آمیز و تراژدی به رابطه بین واقعیت و افسانه است...و نگاهی به زندگی کودکانی می کند که به نوعی از معلولیت های ذهنی و جسمی رنج می برند و آیا این کودکان باید زندگی کنند یا مرگ برای آنها بهتر است چون به عقیده بعضی افراد با این کودکان بدرفتاری بسیاری می شود و به نوعی شکنجه می شوند همانگونه که در ابتدای فیلم داستان مشهور یک بیمارستان روانی مملو از کودکان معلول را نشان می دهد که در وضعیت بسیار بدی زندگی می کنند... به هر حال این فیلم فیلمی است که بیننده را در وهم و خیال و پرسش های گوناگون سرگردان می کند و در آخر پاسخ درستی به بیننده نمی دهد و در لحظاتی از فیلم بیننده را شدیدا متاثر و ناراحت می کند...