به خاطر ریتم تندی که فیلم داشت بهش نمره 7 از 10 میدم اما این فیلم چندین سوتی و گاف بچگانه داره.... مگه میشه لپتاب به این بزرگی رو موقعی که گروگان گرفتنت بدون اینکه کسی بهش توجه کنه رو برای دوست دخترت تو وب کم آنلاین بزاری و اون تو رو تماشا کنه و حتی بگیم این شدنیه دیگه دراز کشیدی جلوی آدم ربایان میتونی بزاری جلوی چشت اونام تا آخر فیلم متوجه نشن؟؟؟؟!!!! اونجا که باتری لپتابش تموم شد بعدش جلوتر دوباره طرف (جیو) ارتباط تصویری گرفت دیگه end سوتی بود!!!! قهرمان داستان ما جناب گاربر (دنزل واشینگتن) که کارمند اداره حمل و نقل نیویورک تشریف داره یهو پلیس میشه متهم رو تا پل منهتن تعقیب میکنه و به سبک پلیس های فیلم های اکشن ماشین ملت رو میگیره با سرعت میره که متهم رو به دست قانون بسپاره!!!! به قول رایدر (جان تراولتا) : \"You\ re my goddamn hero\" (تو قهرمان لعنتی من هستی) که کنترل گر مترو پلهام 123 تو مرکز حمل و نقل شهر نیویورک هستی ولی یهو مثل پلیس های حرفه ای میشی منو گیر میندازی!!!! اونجا که گاربر با همسرش تماس گرفت زنه گوشی رو هنوز برنداشت گاربر شروع کرد به دیالوگ گفتن هم دیگه واویلا!!!!

فیلم قشنک و جالبی هست و البته خوش ساخت

هم نسخه قدیم که اندک‌مایه کمدی داشت هم این نسخه هیجان و زیبایی خاص خودشون رو داشتن پیشنهاد می‌کنم اگر از این فیلم خوشتون اومد حتما ساخته‌ی جوزف سارجنت 1974 هم تماشا کنین؛ غافلگیرکننده‌ترین پایان‌بندی رو داره

این دنزل واشنگتن واقعا اعجوبه ایست حتما ببینید این فیلمو واقعا لذت بردم