کاملاً سرگرم‌کننده و قابل قبول. البته فیلمنامه سعی دارد که به همه پرسش‌ها پاسخ دهد که برخی از آنها واقعاً غیر ضروری‌اند. امتیاز من: حداکثر هفت و نیم از ده

زیبا بود و تحسین برانگیز.

اخرش چی شد؟ من نفهمیدم

فیلم خیلی خیلی خوبی هست. تا آخرین لحظه نمیتونین حقیقت رو کشف کنید

سوال بزرگ رو با جواب کلیشه ای خرابش نکن، اقلا جا بذار یکی دیگه بپرسه. وقتی به آواز فاخته فکر می کنم بعد به جزیره شاتر اون دیوانه و الانم این شاهکار روی خود آوار شده ی این روانی، هنوزم جواب اون سوال بزرگ رو که انگار توی سینما کسی دوست نداره بی تعارف دراماتیزش کنه برای تماشا حاضر نمی بینم. همگی یه نون و پایانبندی مقبولی رو دور سفرش نشستن جراتم ندارن اره بردارن بیفتن دنبال مغزت. حیف.. تا وارد خودسانسوری پذیرفته ی جمعی نشدم بپردازم به خود فیلم: اتمسفریک، موسیقی متن همراه و خوب گرچه با ملودی کاملا کپی شده از ورژن آمریکاییش، چسباننده! :) ، گیرا و تا حدی ماندگار، اما اما در عمق دهی و پرداخت خیلی کمتر از شان داستان و از همینم بدجور خورده، وقتی یه داستان فوق العاده داری که بگی بجای گفتنش هی نباید مرتب دلیل بچینی که بخوای به سوالایی که اصلا عدم پاسخشون هدفه جواب بدی! اونم یه چیدمان دم دستی و غیر طبیعی. اینکار کمر موجزترین داستانا رو هم می شکنه. وگرنه خود فیلم بازیگریش فرمش موسیقیش می تونست یه شاهکار خلق کنه که متاسفانه زیر اوار همین پیچیدگی های زاید و اضافش خفه شده . با اینحال هنوز ارزشمنده برای تماشا