یادآور احساسات پاک کودکانه
شادی های کوچک ولی بزرگ
من هر چند وقت یکبار این فیلم رو میبینم که یادم نره
چیزهایی که تو کودکیم برام مهم بودن و الان بزرگ شدم بازم مهم باشن
مثل ارامش
محبت
لذت بردن از افتابی که از بین شاخه های درخت ها روی زمین میتابه
بله اینها لذات واقعی هستند
نه چیزی که ما بزرگترها خودمون رو درگیرش کردیم
خیلی شبیه فیلم paddington بود
هم داستانش، هم حال و هواش، هم خیلی چیزای دیگش
چیزی که پدینگتون رو نابود کرده بود این بود که با عقل جور در نمیومد ولی کریستوفر رابین اینطوری نبود.
مثل بیشتر فیلم های انگلیسی کلیشهای و رو مخه.
دیدنش رو بهتون توصیه نمیکنم
فیلم های بهتری هم هست...
۵ قوی از ۱۰
با پدینگتون یه فرق داشت. این فیلم زنده کردن یه نوستالژی شیرین برای اونایی بود که با پوو بزرگ شدن. جنگل خالی ایکروود اونایی رو که خاطرهی جمع شدن عروسکاشو دارن، اذیت میکنه. اشارههاش به هفلامپ و بادکنک و ... خاطرات آدمو زنده میکنه. این فیلم برای من یه خاطره-بازی بود. صداهاشون دلمو برای گذشته تنگ میکرد. خلاصه اگه پوو رو نمیشناسید ندیدید هم ندیدید. ولی اگه میشناسید از دستش ندید.
من فیلم را بخاطر ایوان مک گرگور دیدم که همیشه بازی های خوبی داره. در این فیلم هم بازی خوبی داشت اما داستان فیلم برای من جذاب نبود. دست کم به اندازه مری پاپینز جذاب نبود. پیام تکراری آدمهای بزرگسالی که انقدر در کار غرق میشوند که همه چیز را فراموش میکنند. شاید اشکال کار در دیدن فیلم با دوبله بود.
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
Mademoiselleniki
Mademoiselleniki
۲۳ شهریور ۱۳۹۹ ۰۲:۱۹
یادآور احساسات پاک کودکانه شادی های کوچک ولی بزرگ من هر چند وقت یکبار این فیلم رو میبینم که یادم نره چیزهایی که تو کودکیم برام مهم بودن و الان بزرگ شدم بازم مهم باشن مثل ارامش محبت لذت بردن از افتابی که از بین شاخه های درخت ها روی زمین میتابه بله اینها لذات واقعی هستند نه چیزی که ما بزرگترها خودمون رو درگیرش کردیم
۲
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
S.Hosein
S.Hosein
۲۶ اسفند ۱۳۹۷ ۱۸:۰۴
خنده های "تیگر"، آدمو به بچگیاش میبره
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
TheSheykhi
TheSheykhi
۱۴ بهمن ۱۳۹۷ ۰۴:۴۰
خیلی شبیه فیلم paddington بود هم داستانش، هم حال و هواش، هم خیلی چیزای دیگش چیزی که پدینگتون رو نابود کرده بود این بود که با عقل جور در نمیومد ولی کریستوفر رابین اینطوری نبود. مثل بیشتر فیلم های انگلیسی کلیشهای و رو مخه. دیدنش رو بهتون توصیه نمیکنم فیلم های بهتری هم هست... ۵ قوی از ۱۰
Villain
Villain
۲۲ بهمن ۱۳۹۷ ۲۱:۰۱
با پدینگتون یه فرق داشت. این فیلم زنده کردن یه نوستالژی شیرین برای اونایی بود که با پوو بزرگ شدن. جنگل خالی ایکروود اونایی رو که خاطرهی جمع شدن عروسکاشو دارن، اذیت میکنه. اشارههاش به هفلامپ و بادکنک و ... خاطرات آدمو زنده میکنه. این فیلم برای من یه خاطره-بازی بود. صداهاشون دلمو برای گذشته تنگ میکرد. خلاصه اگه پوو رو نمیشناسید ندیدید هم ندیدید. ولی اگه میشناسید از دستش ندید.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
vanessa
vanessa
۳ آذر ۱۳۹۷ ۱۱:۳۰
من فیلم را بخاطر ایوان مک گرگور دیدم که همیشه بازی های خوبی داره. در این فیلم هم بازی خوبی داشت اما داستان فیلم برای من جذاب نبود. دست کم به اندازه مری پاپینز جذاب نبود. پیام تکراری آدمهای بزرگسالی که انقدر در کار غرق میشوند که همه چیز را فراموش میکنند. شاید اشکال کار در دیدن فیلم با دوبله بود.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
pooria1one1
pooria1one1
۲۸ آبان ۱۳۹۷ ۰۰:۳۵
با این دیدن فیلم به زمان بچگیم برگشتم وقتی که کارتون های پو رو میدیدم واقعا زیبا بود حالمو خوب کرد پیشنهاد میکنم حتما تماشا کنید
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ