کتایون ریاحی
زندگی شخصی
پدر و مادر کتایون ریاحی اهل تهران میباشند، مادر وی طراح لباس و پدرش مدرس زبان و ادبیات انگلیسی در دانشکده بود.
وی دارای یک فرزند به نام پوریا میباشد که موسیقیدان و دارای تحصیلات آکادمیک در زمینه موسیقی است و اولین آلبوم بی کلام خود را با نام پژواک سکوت به نفع بنیاد نیکوکاری کیش مهر کتایون ساخته است، کتایون ریاحی خواهر علیرضا ریاحی از دیگر بازیگران سینما در ایران است.[۳]
حرفه
ریاحی با نویسندگی برای کودکان آغاز و با فیلم «خبرچین» به سینما آمد. اما فیلم در نیمه راه متوقف شد و او برای بازی در فیلم «پاییزان» انتخاب شد. در آن زمان در سینما چندان موفق نبود اما با بازی در مجموعه «پدرسالار» توانست خود را مطرح کند و حضور او در مجموعههای «روزهای زندگی» و بهویژه مجموعهٔ تلویزیونی «پس از باران» از او چهرهای شناختهشده ساخت. بازی ریاحی در مجموعههای «پس از باران» و «شب دهم» نیز چشمگیر بود.
او پس از پنج سال دوری از سینما با بازی در «شام آخر» مهمترین بازی دوران بازیگری خود را به معرض نمایش گذاشت و برای بازی در همین فیلم نامزد جایزهٔ بهترین بازی نقش اول زن از بیستمین جشنواره فیلم فجر شد.
«این زن حرف نمیزند» دیگر فیلمی بود که تواناییهای کتایون ریاحی را نشان داد. ریاحی برای بازی در این فیلم هم نامزد جایزهٔ از هفتمین جشن خانه سینما شد.[۴]
کنارهگیری از بازیگری
آخرین بازی او در سریال یوسف پیامبر در نقش زلیخا بود. کتایون ریاحی در خرداد ۱۳۸۸ طی یاداشتی به سایت سیمافیلم، کنارهگیری خود از دنیای بازیگری را اعلام کرد.[۵]
فرجالله سلحشور کارگردان سریال یوسف پیامبر در گفتگویی در این مورد گفت: خانم ریاحی پس از سریال یوسف پیامبر گفت دیگر نمیتوانم فضاهای موجود سینما را تحمل کنم و از حرفه بازیگری کناره گیری کرد. چون در فیلم حضرت یوسف مسائل معنوی، آرامش، احترام، حیا و حجاب مطرح بود و وی نمیتوانست صحنههای دیگر را تحمل کند، گفت: دیگر نمیخواهم کار کنم و میخواهم شیرینی سریال یوسف پیامبر در ذائقه من بماند. [۶]
بازگشت به تلویزیون
او پس از مدت ها در سه شنبه 15 تیر 1395 ،با برنامه خندوانه به تلویزیون برمی گردد و اعلام می کند که می تواند کار خود را مجددا،ادامه دهد.[۷] و همچنین برای بازگشت دوباره به دنیای بازیگر شرط گذاشت و درباره اینکه چه زمانی دوباره به سینما بازمی گردد و به ایفای نقش در فیلم ها می پردازد، گفت: اگر نقش، گروه و کارگردان و در کل مجموعه یک کار به گونه ای باشد که بتواند مرا برای بازیگری وسوسه کند حتما به این حرفه بازمی گردم.[۸]
شایعه حضور بدون حجاب اسلامی در کنسرت ابی
در فروردین ۹۲ تصاویری از کنسرت ابی در شهر لسآنجلس منتشر شد که نشان دهنده حضور بدون حجاب خانمی در کنار ابی بود که شباهت زیادی با کتایون ریاحی داشت.[۹][۱۰] انتشار این تصاویر با حاشیههایی از سوی سایتهای خبری، معاون اجتماعی پلیس و فرجالله سلحشور همراه بود.[۱۱][۱۲]سلحشور پیش از تکذیب یا تأیید کتایون ریاحی، در مصاحبه با رسانهها گفت: «این اتفاق مطلب ما را تأیید میکند که در شرایط فعلی و با این جریان، عوامل سینمای ما نمیتوانند درست رفتار کنند و این سینماست که معمولاً سینماگرانش را در آلودگی و فساد خودش غرق میکند. حال فرقی ندارد که آن بازیگر «یوسف» باشد یا فرد دیگری».[۱۱] همزمان سردار منتظرالمهدی، معاون اجتماعی نیروی انتظامی از برخورد با مسئله پوشش بازیگران سینما در خارج از کشور از طریق اینترپل گفت: «بدحجابی هنرمندان در فستیوالهای خارجی را از طریق پلیس بینالملل (اینترپل) پیگیری کرده و به آن رسیدگی میکنیم.»[۱۳]
در واکنش به این بحثها کتایون ریاحی انتساب این عکسها به خود را تکذیب کرد.[۱۴] او در این باره گفت: «عکسهای منتشر شده از من در فضای مجازی صحت ندارد. متأسفم از اینکه در جامعه مترقی ایران، برخی از مردم از روی بیخبری و بیاطلاعی در صدد تخریب چهرههای شناخته شده هستند».[۱۵] همچنین برخی رسانهها مدعی شدند که این تصاویر متعلق به مهشید برومند، همسر دوم ابی است.[۱۱]
فیلمشناسی
فیلمهای سینمایی
۱۳۸۷ - دعوت (ابراهیم حاتمیکیا)
۱۳۸۲ - تارا و تب توت فرنگی (سعید سهیلی)
۱۳۸۱ - این زن حرف نمیزند (احمد امینی)
۱۳۸۱ - بانوی من (یدالله صمدی)
۱۳۸۱ - جایی دیگر (مهدی کرمپور)
۱۳۸۰ - شام آخر (فریدون جیرانی)
۱۳۷۵ - لاکپشت (علی شاهحاتمی)
۱۳۷۴ - ماه مهربان (قاسم جعفری)
۱۳۷۱ - قافله (مجید جوانمرد)
۱۳۷۱ - تماس شیطانی (حسن قلیزاده)
۱۳۶۹ - حکایت آن مرد خوشبخت (رضا حیدرنژاد)
۱۳۶۹ - آپارتمان شماره ۱۳ (یدالله صمدی)
۱۳۶۷ - کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ نیا)
۱۳۶۷ - آخرین لحظه (فرخ انصاری بصیر)
۱۳۶۶ - غریبه (رحمان رضایی)
۱۳۶۶ - خبرچین (نصرتالله زمردیان، مازیار پرتو)
۱۳۶۶ - پاییزان (رسول صدرعاملی)
مجموعههای تلویزیونی
(۱۳۸۶–۱۳۸۷) - یوسف پیامبر (فرجالله سلحشور)
(۱۳۸۴) - مرده متحرک (رضا کریمی) (نویسنده): (سید سعید رحمانی)
(۱۳۸۰) - شب دهم (حسن فتحی)
(۱۳۷۸–۱۳۸۱) - روشنتر از خاموشی (حسن فتحی)
(۱۳۷۸–۱۳۷۹) - پس از باران (سعید سلطانی)
(۱۳۷۷–۱۳۷۸) - روزهای زندگی (سیروس مقدم)
(۱۳۷۶–۱۳۷۷) - شرکت (عبدالله باکیده)
(۱۳۷۵–۱۳۷۶) - بازگشت پرستوها (ابوالقاسم طالبی)
(۱۳۷۴) - تلهتئاتر سوء تفاهم (حسن فتحی (کارگردان) )
(۱۳۷۵) - پهلوانان نمیمیرند (حسن فتحی)
(۱۳۷۳) - عاطفه (حسن فتحی)
(۱۳۷۳) - پدرسالار (اکبر خواجویی)
(۱۳۷۲) - همسایهها (مجموعه، یک قسمت)
(۱۳۷۱) - دردسر
(۱۳۶۵–۱۳۶۴) - سایهٔ همسایه
كتابها
كتایون ریاحی طی سال ۹۳، دو كتاب منتشر كرد. اولی با عنوان «یک پنجره برای من» با طرح جلدی از عباس کیارستمی و شامل هشت نمایشنامه است که از سوی انتشارات شمع و مه منتشر شده است. به علاوه، رضا درستکار در مقدمه این كتاب، بخشهای مختلف زندگی ریاحی را شرح داده. كتاب دوم او نیز یك داستان كودكانه است باعنوان «ماهی قرمز كوچولو» با تصویرگری نگین احتسابیان كه از سوی انتشارات شمع و مه به بازار آمده است.
فیلموگرافی
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید