من غیر از این سریال، فقط دفترچه ی مرگ رو دیدم که از نظر فنی قطعا این سریال خیلی قوی تر هست ولی من داستان و محتوای دفترچه مرگ رو بیشتر پسندیدم

فقط اون دیالوگش که میگه این همه برای رسیدن به آرزوم تلاش کردم وقتی رسیدم بهش هیچ حسی نداشتم و وقتی در مسیر رسیدن به آرزوش بود خوشحال تر بود! قشنگ با تمام وجودم حسش کردم و چقد احساس ویران کننده و دپرس کننده ایه امیدوارم هیچکی این احساسو تجربه نکنه یکی از قشنگ ترین انیمه هایی که چیزای بچه گانه و اعصاب خورد کنی که تو انیمه های دیگه وجود داره رو نداره (یا کمتر داره) پ.ن: این روزا انیمه ها چقد برام دپرس کننده شدن😶

با اینکه خیلی اهل دیدن انیمه نیستم ولی این انیمه با همون کاور سریال و طراحی شخصیت و گرافیک جذبم کرد، فصل اول مقدمه ای بود برای معرفی شخصیتها و آشنایی مخاطب با دنیای سریال. تیتراژ عالی ، موزیک با انرژی و کاملا هماهنگ با روند و شخصیتهای انیمه، شخصیت پردازیهای خوب بخصوص برای کاراکتر دنجی و پاور، گرافیک و طراحی کاراکترها و شیاطین خیلی خوب،نماها و قاب بندیهای سینمایی و زیبا،داستان جذاب و روان با طنز و اکشن خوب که در عین حال مفاهیم عمیقتری هم راجع به زندگی،جنگ،خشونت،عشق و فداکاری و ... درش نهفته داشت. اگر مثل Tokyo Ghoul اتفاق خاصی نیفته و استودیو MAPPA تغییری در روند ساخت سریال نده مسلما در فصلهای آینده بهتر و جذابتر هم میشه. این انیمه با همه انیمه های دیگه حتی تولیدات خود MAPPA مثل Attack on Titan و Jujutsu Kaisen متفاوته و قابل مقایسه نیست و دیدنش صد در صد برای همه علاقمندان به انیمه و سریال توصیه میشه.

اوایل یکم عجیب به نظر میرسه و از قسمت 8 خیلی خوب میشه. حالا اصل داستان مونده هنوز.

خیلی باحاله