۱۴۰۱ آبان ۲۷ ۱۱:۲۰ مستند هاکسان در ساخت موسیقی برای ایجاد هیجان کافی در آن روزها توانست نمره ی خوبی کسب کند؛ گر چه اکنون تمپوی موسیقی اش میتواند به مزاجمان بچگانه باشد. بازی های خوب بازیگران و شیوه ی علمی برخورد نویسنده ی اثر با جادو به شدت تحسین من را برانگیخت. البته در طراحی دکور نسبت به آن سالها میتوانست بهتر عمل کند (مثل دکتر کالیگاری) هر چند ممکن است کارگردان به صورت عمدی، سبک اکسپرسیونیسم را برای اجرای کارش انتخاب ننمود تا بیش از اندازه، بار مالیخولیایی اثر را بالا نبرد - استفاده از عروسک ها و گریم های شیطانی به اندازه ی کافی تخیلی بود (: .
۱۴۰۱ شهریور ۲۴ ۲۲:۳۴ درسته که مثل بسیاری از فیلم های سینمای آلمان به صورت خیلی حرفه ای از فنون و الفبای سینمایی بهره گرفته است و شدیدا ارزشمند است، ولی باید بگم از فیلم دکتر کالیگاری خیلی بیشتر خوشم اومد. بازی بازیگران این فیلم نسبت به عصری که در حال روایت آن است، به شدت غیر قابل باور است. مخصوصا خود دکتر مابیوس که اصلا پرورش نیافت.
۱۴۰۱ تیر ۱۶ ۱۶:۰۶ در سال 1920، میتونید این فیلم رو به گونه ای درک کنید که تصاویر، قاب ها، نوآوری ها و خود داستان از گونه های نایاب سینمای آن روزهاست. پیشنهاد میکنم ببینید. ولی بی صدا بودن فیلم کمی خسته تون میکنه. بین فیلم های صامت و بی صدا، فیلم دکتر کالیگاری رو بیشتر پیشنهاد میکنم.
۱۴۰۱ اردیبهشت ۲۴ ۱۶:۲۰ استفاده از «راوی غیر قابل اعتماد» در ادبیات فیلنامه نویسی این اثر بعد ها در آثار سینمای اروپا و هالیوود طنین انداز شد. از همین جهت، میتوان این فیلم را نقطه ی عطفی در سینمای آلمان دانست و متمایز کننده با آثار دیگر سینمای کلاسیک. مهم تر اینکه ، اهمیت این فیلم بیشتر به خاطر تاثیری است که بر روی سینمای بعد از خود گذارده است.