تازه این وضعیت فیلمسازان سرشناسه دیگه وای به حال فیلمسازان با استعدادی که تازه می خوان کارشون رو شروع کنن. اگه همین فیلمسازان سرشناس که اعتبار سینما مدیون اون هاست، الان می خواستن کارشون رو شروع کنن شاید هیچوقت نمی تونستن فیلمهایی که در دهه های قبل ساختن رو بسازن و این خیلی ناراحت کننده ست.
۱۳۹۸ آبان ۲۰ ۲۱:۳۷
اگه از فیلمسازان نامتعارف تری مثل لینچ که گفته دیگه سینما جایی برای من نداره بگذریم، اینکه هیچ استودیویی فیلم آخر یکی مثل اسکورسیزی رو قبول نکرده و مجبور شده به نتفلیکس رو بیاره یعنی فاجعه! دیگه فیلمسازان جوان تر و گمنام تر که هیچی...
۱۳۹۸ مهر ۲۲ ۰۶:۰۵
اما بسیاری اوقات مشاهده همین تلخی ها که بخش غیر قابل انکاری از زندگیست بیشترین تاثیر رو روی مخاطب می ذاره و حس همدلی رو در ما تقویت می کنه. اینکه زندگی باید امیدوارانه باشه با چیزی که واقعا هست فرق داره و اینکه از هنر صرفا بعنوان راهی برای فرار از واقعیات استفاده کنیم لزوما کار بدی نیست چون به هر حال همه مون این کار رو به شکلی می کنیم. اما هنر واقعی وقتی پدید میاد که بعنوان آینه عمل کنه و نه بعنوان دراگ.
۱۳۹۸ مهر ۲۱ ۱۹:۲۵
به جای اینکه به خودش حمله کنید دیدگاهش رو نقد کنید. چند وقت پیش هم اسکورسیزی فیلم های مارول رو به شهر بازی تشبیه کرد بعضی ها بهشون برخورد و بهش حمله شخصی کردن!
کلا بنظر من هم سینما مخصوصا در دهه اخیر در وضعیت خوبی نبوده. مقایسه کنید کیفیت کارهای دهه شصت و هفتاد میلادی سینمای آمریکا و شهامت و ریسک هایی که در ساخت فیلم ها به کار گرفته می شد رو با الان. زمانی خود کمپانی های فیلمسازی هم در تبلیغات هدفشون بزرگسالان بود اما در اوایل دهه هشتاد و با ظهور بلاک باسترها متوجه شدن که با نشونه گرفتن نوجوان ها سود بیشتری می تونن بکنن. از اون موقع به بعد و با رشد بیشتر بلاک باسترها کلا دنیای سینما تغییر کرده و جای کمتری برای ساخت فیلم هایی با ریسک بیشتر باقی مونده. برای همین جای تعجب نداره که به غیر از بسیاری از سینما دوستان جدی، خیلی از فیلمسازان هم از حال و روز فعلی دنیای سینما خوشحال نیستن.
۱۳۹۸ دی ۰۱ ۰۱:۱۶
تازه این وضعیت فیلمسازان سرشناسه دیگه وای به حال فیلمسازان با استعدادی که تازه می خوان کارشون رو شروع کنن. اگه همین فیلمسازان سرشناس که اعتبار سینما مدیون اون هاست، الان می خواستن کارشون رو شروع کنن شاید هیچوقت نمی تونستن فیلمهایی که در دهه های قبل ساختن رو بسازن و این خیلی ناراحت کننده ست.
۱۳۹۸ آبان ۲۰ ۲۱:۳۷
اگه از فیلمسازان نامتعارف تری مثل لینچ که گفته دیگه سینما جایی برای من نداره بگذریم، اینکه هیچ استودیویی فیلم آخر یکی مثل اسکورسیزی رو قبول نکرده و مجبور شده به نتفلیکس رو بیاره یعنی فاجعه! دیگه فیلمسازان جوان تر و گمنام تر که هیچی...
۱۳۹۸ مهر ۲۲ ۰۶:۰۵
اما بسیاری اوقات مشاهده همین تلخی ها که بخش غیر قابل انکاری از زندگیست بیشترین تاثیر رو روی مخاطب می ذاره و حس همدلی رو در ما تقویت می کنه. اینکه زندگی باید امیدوارانه باشه با چیزی که واقعا هست فرق داره و اینکه از هنر صرفا بعنوان راهی برای فرار از واقعیات استفاده کنیم لزوما کار بدی نیست چون به هر حال همه مون این کار رو به شکلی می کنیم. اما هنر واقعی وقتی پدید میاد که بعنوان آینه عمل کنه و نه بعنوان دراگ.
۱۳۹۸ مهر ۲۱ ۱۹:۲۵
به جای اینکه به خودش حمله کنید دیدگاهش رو نقد کنید. چند وقت پیش هم اسکورسیزی فیلم های مارول رو به شهر بازی تشبیه کرد بعضی ها بهشون برخورد و بهش حمله شخصی کردن! کلا بنظر من هم سینما مخصوصا در دهه اخیر در وضعیت خوبی نبوده. مقایسه کنید کیفیت کارهای دهه شصت و هفتاد میلادی سینمای آمریکا و شهامت و ریسک هایی که در ساخت فیلم ها به کار گرفته می شد رو با الان. زمانی خود کمپانی های فیلمسازی هم در تبلیغات هدفشون بزرگسالان بود اما در اوایل دهه هشتاد و با ظهور بلاک باسترها متوجه شدن که با نشونه گرفتن نوجوان ها سود بیشتری می تونن بکنن. از اون موقع به بعد و با رشد بیشتر بلاک باسترها کلا دنیای سینما تغییر کرده و جای کمتری برای ساخت فیلم هایی با ریسک بیشتر باقی مونده. برای همین جای تعجب نداره که به غیر از بسیاری از سینما دوستان جدی، خیلی از فیلمسازان هم از حال و روز فعلی دنیای سینما خوشحال نیستن.