ایده خیلی جالب و متفاوتی داره.گول امتیازهای پایینش رو نخورین،به خاطر بازی ضعیف بازیگرهاش و کارگردانیش و کمی موسیقی و اینجور چیزاست مخصوصا که این ایده جذاب،اندکی پیچیده و برخلاف عقاید اکثر آدم هاست.اگر مثل من از دیدن فیلم هایی با ایده های جدید،فیلم هایی که باعث بشن مغر تون بتونه زاویه های دید جدیدی رو کشف و درک کنه و همچنین فیلم هایی که حین تماشا وادارتون میکنه فکر کنید نه اینکه خیلی ساده بفهمید چه خبره! خوش تون میاد حتما تماشا کنید.
به افرادی که به خودکشی فکر میکنند پیشنهاد میشه ، شاید باعث بشه کمتر بهش فکر کنند و بگردن دنبال راه حل :)
۱۳۹۸ اردیبهشت ۳۰ ۱۹:۵۵
من این رو وقتی هشت سالم بود نشستم با دایی بیشت و خورده ای سالم،سر رو کم کنی که گفت تو میترسی توی یک تلویزیون بیست اینچ معمولی نگاه کردم!الآن دوازده سال از اون روز میگذره و توی این مدت فقط همون یک بار اینو دیدیمش!اسمش رو هم تازه از پست اینستاگرام سی نما فهمیدم.از لحظه ای که آتش نشان ها وارد ساختمون میشن تا اون لحظه پشم ریزون آخرش رو کاملا با تصویر و صداهای تاریک و ترسناکش تو مغزم حک شده و لعنتی اصلا پاک نمیشه! بعد دیدن این تا سیزده سالگی وقتی تنها بودم از تاریکی فرار میکردم!الآن چند سال رو به فیلم دیدن آوردم و تقریبا انواع فیلم های ترسناک معروف رو دیدم دلی هیچکدوم حتی منو نترسوند! ترس واقعی رو من با این فیلم توی اون سن تجربه چشیدم-_- قشنگ من رو در مورد چیزای ترسناکی که وجود دارن آب بندی کرد D: خلاصه که این رو اصلا با بچه ها یا ادم بزرگ بی جنیه نبینید که دوران نقاهت طولانی داره! ببخشید زیاد شد!?
۱۳۹۸ خرداد ۳۱ ۱۶:۳۶
ایده خیلی جالب و متفاوتی داره.گول امتیازهای پایینش رو نخورین،به خاطر بازی ضعیف بازیگرهاش و کارگردانیش و کمی موسیقی و اینجور چیزاست مخصوصا که این ایده جذاب،اندکی پیچیده و برخلاف عقاید اکثر آدم هاست.اگر مثل من از دیدن فیلم هایی با ایده های جدید،فیلم هایی که باعث بشن مغر تون بتونه زاویه های دید جدیدی رو کشف و درک کنه و همچنین فیلم هایی که حین تماشا وادارتون میکنه فکر کنید نه اینکه خیلی ساده بفهمید چه خبره! خوش تون میاد حتما تماشا کنید. به افرادی که به خودکشی فکر میکنند پیشنهاد میشه ، شاید باعث بشه کمتر بهش فکر کنند و بگردن دنبال راه حل :)
۱۳۹۸ اردیبهشت ۳۰ ۱۹:۵۵
من این رو وقتی هشت سالم بود نشستم با دایی بیشت و خورده ای سالم،سر رو کم کنی که گفت تو میترسی توی یک تلویزیون بیست اینچ معمولی نگاه کردم!الآن دوازده سال از اون روز میگذره و توی این مدت فقط همون یک بار اینو دیدیمش!اسمش رو هم تازه از پست اینستاگرام سی نما فهمیدم.از لحظه ای که آتش نشان ها وارد ساختمون میشن تا اون لحظه پشم ریزون آخرش رو کاملا با تصویر و صداهای تاریک و ترسناکش تو مغزم حک شده و لعنتی اصلا پاک نمیشه! بعد دیدن این تا سیزده سالگی وقتی تنها بودم از تاریکی فرار میکردم!الآن چند سال رو به فیلم دیدن آوردم و تقریبا انواع فیلم های ترسناک معروف رو دیدم دلی هیچکدوم حتی منو نترسوند! ترس واقعی رو من با این فیلم توی اون سن تجربه چشیدم-_- قشنگ من رو در مورد چیزای ترسناکی که وجود دارن آب بندی کرد D: خلاصه که این رو اصلا با بچه ها یا ادم بزرگ بی جنیه نبینید که دوران نقاهت طولانی داره! ببخشید زیاد شد!?