۱۴۰۰ آبان ۰۷ ۰۱:۲۶ شروع فیلم خیلی خوب بود اما قسمت آخرش واقعا بیخود بود. نمی دونم چه اصراری داشتن که مثلا شخصیت اصلی فیلم یهو به خودش بیاد در حالی که دقیقا تو فیلم داره میگه ماها همه قربانی یه سری چیزا هستیم که نداریم و همه هم قهرمان و هم ضد قهرمانیم. خلاصه که آخر فیلم رو دوست نداشتم اما در کل دیدنش برای یکبار خوبه
۱۴۰۰ آبان ۰۲ ۱۴:۴۴ فوق تاعاده بود داستان دو تا آدم با اختلال وابستگی(مرد) و اختلال بی ثباتی خلقی(زن) و رابطه ی سمی ای که با هم دارن و جالبه که آخر فیلم میگه این دو نفر از چرخه های معیوب اختلالشون خارج نشدن و مرد همچنان وابسته ی زنه و زن همچنان نمی دونه چی خوشحالش می کنه