۱۴۰۱ مهر ۲۲ ۲۱:۵۸ فیلم مصداق بارز «آب ات کم بود نون ات کم بود، درد ات چی بود» هست. جدا از شوخی فیلم بسیار قوی و هنری هست و خیلی آدم رو به فکر فرو میبره، قابل درک هست که سلیقه بعضی از دوستان نباشه. اما برای من از این جهت ارزشمند بود که: (۱) کاراکتر و شخصیت سازی ها (خصوصا نقش اول) خیلی ظریف و شفاف ساخته شده، کاملا میتونی بری توی جلد کاراکتر و پیکسل به پیکسل منطبق بر وجودش بشی و همزاد پنداری کنی (۲) اینکه این کاراکتر چه مسیری در زندگی اش رو گذرونده و چه شخصیتی درش کم کم شکل گرفته و پترن های رفتاری و دیدگاه و تصمیماتش بسیار قابل تامله و از منظر روانشناسی سوژه خوبی هست برای تحلیل کردن و بررسی کردن و همینطور فلسفی (۳) جملات و دیالوگ های خوب و جالبی توش گفته میشه که بعضی دوستان هم به بعضی از جملات اشاره داشتند و کامنت کردند که من خودم معتقدم وجود این جملات و دیالوگ ها هست که محتوای این فیلم خوب رو غنی تر کرده (۴) لحظات تراژدی وسط فیلم و پایان فیلم چیزی از ارزش فیلم برای من مخاطب کم نمیکنه و به من حس پوچی نمیده (۵) خیلی قشنگ تو این فیلم این مفهوم رو به تصویر میکشه که «تصمیم نگرفتن هم یه جور تصمیم گرفتن هست» و اینکه اگه روی آب شناور باشی در نهایت جریان آب تو رو به یه سمتی میبره، پس در نهایت بهتره آگاهانه تر دست به کار شی و جرات کنی پارو رو خودت دست بگیری و مسیرت رو خودت انتخاب کنی. تردید ها و دست رو دست گذاشتن ها رو بهتر مقابله کنی و پر از بودن شوی.