جسارتا انکود بعضی فیلم ها خیلی ناقصه همین فیلم بوگی من 2023 ورژن دالبی ویژن 4K نزدیک 18.1 گیگ حجمشه بیزحمت اضافه اش کنین.
ممنون
۱۳۹۹ فروردین ۰۶ ۱۷:۲۲
هالیوود با تکیه بر المان های اقتصادی و ساخت عناوین پرزرق و برق با کمی چاشنی و همچنین جلوه های بصری دل هر بیننده ای را بدست می آورد.
ورود نوپایانی چون کتی یان به عرصه کارگردانی، امید به روزهایی برای تولید فیلم های تجاری را دوچندان می کند.
فیلم از اکشن و ضرب آهنگ تند و خوبی در حد خود بهره میگیرد. سکانس های فیلم از تونالیته رنگی خاص، خصوصا در فضاهای باز استفاده میکند. نقش هارلی کوئین با بازی مارگو رابی در کنار دیوانه وار بودن هایش و شوخی های بچه گانه و عمدتا خشنش برای مخاطب جالب و فان بنظر می رسد.
بهتر بود تا عنوان فیلم از اسم پرندگان شکاری به هارلی کوئین تغییر پیدا می کرد چون سیر راوی گویانه مارگو رابی و وجود او در بیش از 90 درصد از سکانس های فیلم نقش و حضور بقیه بازیگران را به صفر تقلیل می داد. حرکات خشن و دیوانه وار ایوان مک گرگور بدون هیچ گونه دلیلی گنگ به نظر می رسد. کم رنگ بودن بازیگر حرفه ای چون مری الیزابت و استفاده نکردن از پتانسیل های او برایم بی پاسخ ماند.
پرندگان شکاری از ضعف های مفرط فیلنامه رنج می برد که پشت حرکات زیرکانه دوربین پنهان شده و چه بسا این فیلم فقط اثری فان برای سرگرمی و گذراندن ساعاتی چند در سینماست...
۱۳۹۹ فروردین ۰۶ ۱۴:۲۴
ورود جیمز وان به دنیای سبک ترسناک نعمتی بود تا با آثار پیش و پا افتاده ی کمپانی های کوچک و صحنه های خونینی که بیشتر به Blood Party شباهت داشتند خداحافظی کنیم. دنیای وان دنیای ترس بدون خون است و این در احضار 1 و اینک در احضار 2 به چشم می خورد.
والاک شیطان بزرگ قرار نیست دست از لورن بکشد و در این قسمت همسرش یعنی اد را تهدید به مرگ میکند. کمتر اتفاق افتاده که قسمت دوم یک فیلم ترسناک، بیشتر از آنچکه بیننده در نسخه قبل دیده را تجربه کند و در این فیلم نیز قابل لمس است.
جیمز وان از فرمول قبلی خود یعنی ایجاد ترس لحظه ای یا جامپینگ با ادغام افکت های صوتی و کمی زاویه در دوربین استفاده کرده که به نسبت شماره قبلی کمی ضعیف نشان می دهد و این به دلیل استفاده از قالب تکرار کلیشه هاست. کوبش درب ضرباهنگ تند و ریتمیک کمی نخ نما شده اما جیمز وان توانسته با این اوصاف بیننده را پای صحنه میخکوب کند و باید اذعان نمود سینمای وان مخاطب دارد و این معرف یک پله بالاتر بودن او نسبت به آثار دیگران است.
۱۳۹۹ فروردین ۰۶ ۱۳:۵۱
کمتر کسی با خود فکر می کرد که بازیگر نام آشنای قدیمی دنیای وسترن کلینت ایستوود دست به کارگردانی زده و آثاری چنین خلق کند تا امتیازاتی حال نه در گیشه اما از نظر منتقدین کسب نماید.
یکی از المان های اصلی موفقیت فیلم ماهیت ادراکی بازیگران خصوصا پل والتر هاوزر است که تا سکانس نهایی فیلم مشهود و ملموس است چنانکه ناخودآگاه بیننده همزادپنداری خاصی با او میکند سیر داستانی از روی واقعه اصلی طراحی و نوشته شده که به هرچه محکم تر شدن کلیت فیلم تاثیر می گذارد کارگردان در بیشتر سکانس ها سعی دارد با سادگی و بدور از اغراق درآوردن حس واقعی بودنش را به رخ بکشد طوریکه در لحظه انفجار هیچگونه جلوه های بصری بکار گرفته نشده فیلم در جاهایی ضعف نشان می دهد مثلا رابطه ریچارد و مادرش جز سکانس های محدود و درآغوش گرفتن چیز خاصی ندارد و یا هنگام ورود مامورین FBI نگرانی او به ظروف پلاستیکی ختم می‌شود با این وجود چیزی از ارزش های فیلم کم نشده و به جرأت می توان گفت این فیلم جزو آثار زیبای امسال خواهد شد.
۱۴۰۲ مهر ۰۶ ۱۰:۰۵
جسارتا انکود بعضی فیلم ها خیلی ناقصه همین فیلم بوگی من 2023 ورژن دالبی ویژن 4K نزدیک 18.1 گیگ حجمشه بیزحمت اضافه اش کنین. ممنون
۱۳۹۹ فروردین ۰۶ ۱۷:۲۲
هالیوود با تکیه بر المان های اقتصادی و ساخت عناوین پرزرق و برق با کمی چاشنی و همچنین جلوه های بصری دل هر بیننده ای را بدست می آورد. ورود نوپایانی چون کتی یان به عرصه کارگردانی، امید به روزهایی برای تولید فیلم های تجاری را دوچندان می کند. فیلم از اکشن و ضرب آهنگ تند و خوبی در حد خود بهره میگیرد. سکانس های فیلم از تونالیته رنگی خاص، خصوصا در فضاهای باز استفاده میکند. نقش هارلی کوئین با بازی مارگو رابی در کنار دیوانه وار بودن هایش و شوخی های بچه گانه و عمدتا خشنش برای مخاطب جالب و فان بنظر می رسد. بهتر بود تا عنوان فیلم از اسم پرندگان شکاری به هارلی کوئین تغییر پیدا می کرد چون سیر راوی گویانه مارگو رابی و وجود او در بیش از 90 درصد از سکانس های فیلم نقش و حضور بقیه بازیگران را به صفر تقلیل می داد. حرکات خشن و دیوانه وار ایوان مک گرگور بدون هیچ گونه دلیلی گنگ به نظر می رسد. کم رنگ بودن بازیگر حرفه ای چون مری الیزابت و استفاده نکردن از پتانسیل های او برایم بی پاسخ ماند. پرندگان شکاری از ضعف های مفرط فیلنامه رنج می برد که پشت حرکات زیرکانه دوربین پنهان شده و چه بسا این فیلم فقط اثری فان برای سرگرمی و گذراندن ساعاتی چند در سینماست...
۱۳۹۹ فروردین ۰۶ ۱۴:۲۴
ورود جیمز وان به دنیای سبک ترسناک نعمتی بود تا با آثار پیش و پا افتاده ی کمپانی های کوچک و صحنه های خونینی که بیشتر به Blood Party شباهت داشتند خداحافظی کنیم. دنیای وان دنیای ترس بدون خون است و این در احضار 1 و اینک در احضار 2 به چشم می خورد. والاک شیطان بزرگ قرار نیست دست از لورن بکشد و در این قسمت همسرش یعنی اد را تهدید به مرگ میکند. کمتر اتفاق افتاده که قسمت دوم یک فیلم ترسناک، بیشتر از آنچکه بیننده در نسخه قبل دیده را تجربه کند و در این فیلم نیز قابل لمس است. جیمز وان از فرمول قبلی خود یعنی ایجاد ترس لحظه ای یا جامپینگ با ادغام افکت های صوتی و کمی زاویه در دوربین استفاده کرده که به نسبت شماره قبلی کمی ضعیف نشان می دهد و این به دلیل استفاده از قالب تکرار کلیشه هاست. کوبش درب ضرباهنگ تند و ریتمیک کمی نخ نما شده اما جیمز وان توانسته با این اوصاف بیننده را پای صحنه میخکوب کند و باید اذعان نمود سینمای وان مخاطب دارد و این معرف یک پله بالاتر بودن او نسبت به آثار دیگران است.
۱۳۹۹ فروردین ۰۶ ۱۳:۵۱
کمتر کسی با خود فکر می کرد که بازیگر نام آشنای قدیمی دنیای وسترن کلینت ایستوود دست به کارگردانی زده و آثاری چنین خلق کند تا امتیازاتی حال نه در گیشه اما از نظر منتقدین کسب نماید. یکی از المان های اصلی موفقیت فیلم ماهیت ادراکی بازیگران خصوصا پل والتر هاوزر است که تا سکانس نهایی فیلم مشهود و ملموس است چنانکه ناخودآگاه بیننده همزادپنداری خاصی با او میکند سیر داستانی از روی واقعه اصلی طراحی و نوشته شده که به هرچه محکم تر شدن کلیت فیلم تاثیر می گذارد کارگردان در بیشتر سکانس ها سعی دارد با سادگی و بدور از اغراق درآوردن حس واقعی بودنش را به رخ بکشد طوریکه در لحظه انفجار هیچگونه جلوه های بصری بکار گرفته نشده فیلم در جاهایی ضعف نشان می دهد مثلا رابطه ریچارد و مادرش جز سکانس های محدود و درآغوش گرفتن چیز خاصی ندارد و یا هنگام ورود مامورین FBI نگرانی او به ظروف پلاستیکی ختم می‌شود با این وجود چیزی از ارزش های فیلم کم نشده و به جرأت می توان گفت این فیلم جزو آثار زیبای امسال خواهد شد.