درسته در انتها شما هیجان زده میشید از داستان! ولی منطق داستان درست نیست! اینکه چرا راب باید همچین حرکتی بزنه؟ بعضیا میگن دیوید رو دوست داشته که این اصلا تو فیلم نشون داده نشد! اصلا چرا باید یه جورایی روح ادل رو بکشه؟ شاید اگر کرکتر راب یک دختر بود این داستان منطقی تر می شد! و سوالی که باز به اون پاسخ داده نشد داستان اتش سوزی بود و به گذشته دیوید واضح اشاره نشد! البته فکر می کنم این فیلم شاید فصل دوم داشته باشه
۱۴۰۱ تیر ۰۴ ۱۳:۱۵
هولی شت! اولش که دیدم مال نتفلیکسه گفتم باید همش اروتیک باشه و یه مثلث عشقیه فاجعه! ولی واقعا خوب بود! ژانرش علمی تخلیه چون یک بیس علمی داره و هنوز تایید نشده... سریال جالبی بود
۱۴۰۱ خرداد ۲۹ ۲۳:۱۷
نوع طنز تو این سریال یک سرو گردن از بقیه سیت کام ها بالاتره!تو اکثر سیتکام ها هشتاد درصد مولقع شما فقط سر مسایل جنسی می خندید در حالیکه این دیدگاه در بیگ بنگ کمتره! نوع کمدی کمدی فاخر تریه! شخصیت ها دل مشغولی های خیلی بزرگی دارند بر عکس خیلی از سیت کام های دیگه که کارکتر ها تنها دغدشون پیدا کردن یک پارتر مناسب یا سکس به یادموندیه! این سریال مثل فرندز خیلی با آدمهای معمولی و زندگی معمولی بورژوازی سر و کار نداره بلکه با نابغه هایی زندگی رو پیش میبره و وجه دیگری از زندگی رو به ما یاد آوری میکنه و اون هم علمه! و جدا از همه این حرف ها شما در طول سریال هم با فیلسوف های مختلفی آشنا میشید هم کلی تئوری یاد می گیرید.
۱۴۰۱ خرداد ۲۹ ۲۳:۰۸
در ساده ترین تئوری در باب درام باید توجه کرد که مخاطب همواره باید با قهرمان داستان همذات پنداری کنه! نه اینکه مدام تو سرش بخواد جلوی اعمال احمقانه قهرمانو بگیره! قهرمان داستان هرچقدر هم که بد من باشه باید اعمالش از دید مخاطب منطقی باشه! لری دیوید سعی می کنه با اعمالی ساختار شکنانه مثل یک گاو رفتار کنه و در مقابل در برابر انتقاد های بقیه ایستادگی می کنه! جوری که بقیه متوجه نمیشند و من مبیشتر میفهمم. مانیفست از این قراره که من می خوام تابو شکنی کنم به خصوص در اپیزود هایی که سنت های دینی رو به چالش می کشه اما اینقدر بد این کار رو انجام میده که نه تنها از نظر مخاطب دوست داشتنی نیست بلکه از نظر خود شخصیت های فیلم هم دوست داشتنی نیست! ونکته بعدی تصادف در این فیلمه! یعنی هشتاد درصد حوادث رو تصادف پیش می بره نه روابط علی و معلولی! که این هم عدم منطق بعدی رو میرسونه! نمی دونم شاید درام سعی در فاصله گذاری خیلی شدید بین مخاطب و اثر داره که مدام یاد اوری کنه این یک فیلمه و باورش نکن و به این قهرمان ابله بخند!
۱۴۰۱ تیر ۰۴ ۱۳:۲۳
درسته در انتها شما هیجان زده میشید از داستان! ولی منطق داستان درست نیست! اینکه چرا راب باید همچین حرکتی بزنه؟ بعضیا میگن دیوید رو دوست داشته که این اصلا تو فیلم نشون داده نشد! اصلا چرا باید یه جورایی روح ادل رو بکشه؟ شاید اگر کرکتر راب یک دختر بود این داستان منطقی تر می شد! و سوالی که باز به اون پاسخ داده نشد داستان اتش سوزی بود و به گذشته دیوید واضح اشاره نشد! البته فکر می کنم این فیلم شاید فصل دوم داشته باشه
۱۴۰۱ تیر ۰۴ ۱۳:۱۵
هولی شت! اولش که دیدم مال نتفلیکسه گفتم باید همش اروتیک باشه و یه مثلث عشقیه فاجعه! ولی واقعا خوب بود! ژانرش علمی تخلیه چون یک بیس علمی داره و هنوز تایید نشده... سریال جالبی بود
۱۴۰۱ خرداد ۲۹ ۲۳:۱۷
نوع طنز تو این سریال یک سرو گردن از بقیه سیت کام ها بالاتره!تو اکثر سیتکام ها هشتاد درصد مولقع شما فقط سر مسایل جنسی می خندید در حالیکه این دیدگاه در بیگ بنگ کمتره! نوع کمدی کمدی فاخر تریه! شخصیت ها دل مشغولی های خیلی بزرگی دارند بر عکس خیلی از سیت کام های دیگه که کارکتر ها تنها دغدشون پیدا کردن یک پارتر مناسب یا سکس به یادموندیه! این سریال مثل فرندز خیلی با آدمهای معمولی و زندگی معمولی بورژوازی سر و کار نداره بلکه با نابغه هایی زندگی رو پیش میبره و وجه دیگری از زندگی رو به ما یاد آوری میکنه و اون هم علمه! و جدا از همه این حرف ها شما در طول سریال هم با فیلسوف های مختلفی آشنا میشید هم کلی تئوری یاد می گیرید.
۱۴۰۱ خرداد ۲۹ ۲۳:۰۸
در ساده ترین تئوری در باب درام باید توجه کرد که مخاطب همواره باید با قهرمان داستان همذات پنداری کنه! نه اینکه مدام تو سرش بخواد جلوی اعمال احمقانه قهرمانو بگیره! قهرمان داستان هرچقدر هم که بد من باشه باید اعمالش از دید مخاطب منطقی باشه! لری دیوید سعی می کنه با اعمالی ساختار شکنانه مثل یک گاو رفتار کنه و در مقابل در برابر انتقاد های بقیه ایستادگی می کنه! جوری که بقیه متوجه نمیشند و من مبیشتر میفهمم. مانیفست از این قراره که من می خوام تابو شکنی کنم به خصوص در اپیزود هایی که سنت های دینی رو به چالش می کشه اما اینقدر بد این کار رو انجام میده که نه تنها از نظر مخاطب دوست داشتنی نیست بلکه از نظر خود شخصیت های فیلم هم دوست داشتنی نیست! ونکته بعدی تصادف در این فیلمه! یعنی هشتاد درصد حوادث رو تصادف پیش می بره نه روابط علی و معلولی! که این هم عدم منطق بعدی رو میرسونه! نمی دونم شاید درام سعی در فاصله گذاری خیلی شدید بین مخاطب و اثر داره که مدام یاد اوری کنه این یک فیلمه و باورش نکن و به این قهرمان ابله بخند!