به راحتی میشه تاثیر برگمان رو روی لینچ (مخصوصا شاهکارش فیلم پرسونا) متوجه شد. این فیلم شاید به پرسونا نرسه، اما این چیزی از شاهکار بودنش کم نمیکنه. فیلمی که حداقل چیزی که میشه گفت اینه که جز 3 فیلم برتر قرن 21 هستش.
۱۳۹۶ اسفند ۲۹ ۱۸:۵۳
من کتابو نخوندم و فیلمو یه فیلم کامل میدونم. اونایی که کتابو خوندن میگن حس کتابو واقعا خوب به تصویر کشیده و این یعنی اقتباس موفق. و یکی از میلیون ها دلیل که چرا این فیلمبهترین فیلم سال بود.
۱۳۹۶ اسفند ۱۱ ۲۲:۵۷
سلام. الیور نقششو عالی اجرا کرد، چون که نقشش همین بود، یک زیبایی با وقار. اون جایی که بحث apricot میاد وسط، نشون داد که الیو از لحاظ دانایی عمومی و هوش هم چیزی کم نداره. درواقع هیچ کدومشون کم ندارن. هر دوشون موجود های فوق العاده باهوشی بودن که بدون حتی یک بار گفتن "دوستت دارم"، با هم ارتباط برقرار میکردن، با داستان گفتن ها و استعاره ها، به هم نزدیک شدن. "حرف زدن بهتره یا مردن؟" یه سوال به این ساده ای، زندگی همه مارو تحت شعاع قرار میده. این که فکر میکنی این رابطه عشق رو نشون نمیده برام عجیبه یه کمی، به نظرم رابطشون خیلی باور پذیر تر از لا لا لند پارسال و عاشقانه های چند سال اخیر بود. الیور اتفاقا بیشتر مراقب الیو بود، رابطشون هربار که جلوتر میرفت، ازش میپرسید که آیا میخواد یا نه و آیا این کار خوشحالش میکنه یا نه، درواقع واقعا نقش آدم بزرگتر رو ایفا میکرد. ولی عشق الیو به الیور اون جا به اوجش میرسه که بعد از صحنه جنجالی هلو، الیور میاد و نه تنها بدش نمیاد، بلکه استقبال هم میکنه. الیو از اینکه اون روز صبح باهاش بد برخورد کرده بود ناراحت میشه و گریه میکنه و الیور چشم هاش رو میبوسه. جالب اینجاست که فیلم بردار اثر درحین فیلم برداری این بخش گریه کرد، بخشی که مردم به چشم بخش طنز فیلم بهش نگاه میکنن. ولی نکته ای که به نظرم فیلم باید به حاطرش ستایش بشه، اینه که با بقیه فیلم های lgbt کاملا فرق داره. به جای اینکه بعد ترس اجتماعیشو نشون بده، فقط عشق رو نشون میده، که باعث میشه افراد از هر گرایشی جذب فیلم بشن. فیلم بدون مرگ اینا تموم میشه،کسی ایدز نمیگیره، کسی... تنها شخصیت بد اینجا زمانه. که باعث میشه الیو، بالاخره بزرگ شه. و شات پایانی فیلم با به یاد آوردن خاطراتش، اون لحظاتو گرامی بداره ( آهنگ فوق العاده استیونز میگه : "آیا این یه ویدئوست؟ آیا این یه ویدئوست؟" چون که داره خاطراتشو به یاد میاره، لبخند میزنه، شرایطو قبول میکنه و بزرگ میشه. رویاهای گیدئون که اسم آهنگه، اشاره به گیدئون یکی از شخصیت های انجیل داره که مرتبا با خدا دیدار داره اما بعد از یه اتفاق، خدا دیگه خودشو بهش تشون نمیده. گذشته ی باشکوهی که ازش فقط خاطره مونده)
۱۳۹۶ اسفند ۱۱ ۱۴:۵۲
هموفوب بودن نویسنده ی متن کاملا واضحه. وقتی انجمن نویسندگی آمریکا ، call me by your name رو مستحق جایزه ی بهترین فیلم نامه ی اقتباسی دونسته، نمیدونم شماها دیگه فازتون چیه. جالبه که اسمی از شلمی هم نبردین، چون باز اگه پیش بینی سایتا رو ببینید، اکثرا گفتن " باید برنده بشه : Timothee Chalamet", درباره ی آهنگ هم که نذارین اصلا چیزی بگم. متاسفانه به خاطر اینکه سال پیش مونلایت برنده شد، call me by your name حقش ضایع میشه، در حالی که این دو فیلم کاملا حقشون بوده و بیش تر از این نمیتونستن متفاوت باشن. مثل اینکه نویسنده ی این متن، کاور کاملی روی فصل جوایز نداشته، چون بعضی از پیش بینی ها کاملا سطحی صورت گرفته. در هر صورت وقتی call me by your name رو برداشتید از سایت، بیش تر از اینم انتظار نداشتم.
درباره ی انیمیشن باید بگم که با اینکه coco عالیه، به نظرم حق the breadwinner هست، که برای ما ایرانی ها هم بسیار جذابه.
و اینکه چطور میتونید این کلمات رو حتی بنویسید؟
"«دَنیل دِی-لوئیس» با اینکه یکی از اسطوره‌های تاریخ سینماست و وسواس خاصی در انتخاب‌های خود به خرج داده و هر چند سال یکبار، شاهد هنرنمایی او بر روی پرده‌ی سینما هستیم ولی کافیست چند دقیقه از ایفای نقش او در فیلم Phantom Thread را ببینید تا متوجه شوید، هیچ انگیزه‌ای برای ادامه‌ی بازیگری در او وجود ندارد و ای کاش، قبل از این فیلم، از دنیای بازیگری خداحافظی میکرد. " من نمیدونم تجربه شما چقدره درباره ی حوزه ی تصاویر متحرک، ولی به نظرم بد نباشه درباره ی نویسنده های سایت یه تجدید نظر بکنید. امیدوارم نظرم تایید شه، تا ببینم چند نفر با من موافقن، هرچند میدونم احتمالا اکثرا مخالفن. با تشکر از اینکه سایتتون، تقریبا همه ی فیلمارو، حداقل قبل از اینکه خودش تصمیم به حذفش کنه، داره و در اختیار بقیه قرار میده. با تشکر
۱۳۹۷ فروردین ۲۹ ۲۰:۵۲
به راحتی میشه تاثیر برگمان رو روی لینچ (مخصوصا شاهکارش فیلم پرسونا) متوجه شد. این فیلم شاید به پرسونا نرسه، اما این چیزی از شاهکار بودنش کم نمیکنه. فیلمی که حداقل چیزی که میشه گفت اینه که جز 3 فیلم برتر قرن 21 هستش.
۱۳۹۶ اسفند ۲۹ ۱۸:۵۳
من کتابو نخوندم و فیلمو یه فیلم کامل میدونم. اونایی که کتابو خوندن میگن حس کتابو واقعا خوب به تصویر کشیده و این یعنی اقتباس موفق. و یکی از میلیون ها دلیل که چرا این فیلمبهترین فیلم سال بود.
۱۳۹۶ اسفند ۱۱ ۲۲:۵۷
سلام. الیور نقششو عالی اجرا کرد، چون که نقشش همین بود، یک زیبایی با وقار. اون جایی که بحث apricot میاد وسط، نشون داد که الیو از لحاظ دانایی عمومی و هوش هم چیزی کم نداره. درواقع هیچ کدومشون کم ندارن. هر دوشون موجود های فوق العاده باهوشی بودن که بدون حتی یک بار گفتن "دوستت دارم"، با هم ارتباط برقرار میکردن، با داستان گفتن ها و استعاره ها، به هم نزدیک شدن. "حرف زدن بهتره یا مردن؟" یه سوال به این ساده ای، زندگی همه مارو تحت شعاع قرار میده. این که فکر میکنی این رابطه عشق رو نشون نمیده برام عجیبه یه کمی، به نظرم رابطشون خیلی باور پذیر تر از لا لا لند پارسال و عاشقانه های چند سال اخیر بود. الیور اتفاقا بیشتر مراقب الیو بود، رابطشون هربار که جلوتر میرفت، ازش میپرسید که آیا میخواد یا نه و آیا این کار خوشحالش میکنه یا نه، درواقع واقعا نقش آدم بزرگتر رو ایفا میکرد. ولی عشق الیو به الیور اون جا به اوجش میرسه که بعد از صحنه جنجالی هلو، الیور میاد و نه تنها بدش نمیاد، بلکه استقبال هم میکنه. الیو از اینکه اون روز صبح باهاش بد برخورد کرده بود ناراحت میشه و گریه میکنه و الیور چشم هاش رو میبوسه. جالب اینجاست که فیلم بردار اثر درحین فیلم برداری این بخش گریه کرد، بخشی که مردم به چشم بخش طنز فیلم بهش نگاه میکنن. ولی نکته ای که به نظرم فیلم باید به حاطرش ستایش بشه، اینه که با بقیه فیلم های lgbt کاملا فرق داره. به جای اینکه بعد ترس اجتماعیشو نشون بده، فقط عشق رو نشون میده، که باعث میشه افراد از هر گرایشی جذب فیلم بشن. فیلم بدون مرگ اینا تموم میشه،کسی ایدز نمیگیره، کسی... تنها شخصیت بد اینجا زمانه. که باعث میشه الیو، بالاخره بزرگ شه. و شات پایانی فیلم با به یاد آوردن خاطراتش، اون لحظاتو گرامی بداره ( آهنگ فوق العاده استیونز میگه : "آیا این یه ویدئوست؟ آیا این یه ویدئوست؟" چون که داره خاطراتشو به یاد میاره، لبخند میزنه، شرایطو قبول میکنه و بزرگ میشه. رویاهای گیدئون که اسم آهنگه، اشاره به گیدئون یکی از شخصیت های انجیل داره که مرتبا با خدا دیدار داره اما بعد از یه اتفاق، خدا دیگه خودشو بهش تشون نمیده. گذشته ی باشکوهی که ازش فقط خاطره مونده)
۱۳۹۶ اسفند ۱۱ ۱۴:۵۲
هموفوب بودن نویسنده ی متن کاملا واضحه. وقتی انجمن نویسندگی آمریکا ، call me by your name رو مستحق جایزه ی بهترین فیلم نامه ی اقتباسی دونسته، نمیدونم شماها دیگه فازتون چیه. جالبه که اسمی از شلمی هم نبردین، چون باز اگه پیش بینی سایتا رو ببینید، اکثرا گفتن " باید برنده بشه : Timothee Chalamet", درباره ی آهنگ هم که نذارین اصلا چیزی بگم. متاسفانه به خاطر اینکه سال پیش مونلایت برنده شد، call me by your name حقش ضایع میشه، در حالی که این دو فیلم کاملا حقشون بوده و بیش تر از این نمیتونستن متفاوت باشن. مثل اینکه نویسنده ی این متن، کاور کاملی روی فصل جوایز نداشته، چون بعضی از پیش بینی ها کاملا سطحی صورت گرفته. در هر صورت وقتی call me by your name رو برداشتید از سایت، بیش تر از اینم انتظار نداشتم. درباره ی انیمیشن باید بگم که با اینکه coco عالیه، به نظرم حق the breadwinner هست، که برای ما ایرانی ها هم بسیار جذابه. و اینکه چطور میتونید این کلمات رو حتی بنویسید؟ "«دَنیل دِی-لوئیس» با اینکه یکی از اسطوره‌های تاریخ سینماست و وسواس خاصی در انتخاب‌های خود به خرج داده و هر چند سال یکبار، شاهد هنرنمایی او بر روی پرده‌ی سینما هستیم ولی کافیست چند دقیقه از ایفای نقش او در فیلم Phantom Thread را ببینید تا متوجه شوید، هیچ انگیزه‌ای برای ادامه‌ی بازیگری در او وجود ندارد و ای کاش، قبل از این فیلم، از دنیای بازیگری خداحافظی میکرد. " من نمیدونم تجربه شما چقدره درباره ی حوزه ی تصاویر متحرک، ولی به نظرم بد نباشه درباره ی نویسنده های سایت یه تجدید نظر بکنید. امیدوارم نظرم تایید شه، تا ببینم چند نفر با من موافقن، هرچند میدونم احتمالا اکثرا مخالفن. با تشکر از اینکه سایتتون، تقریبا همه ی فیلمارو، حداقل قبل از اینکه خودش تصمیم به حذفش کنه، داره و در اختیار بقیه قرار میده. با تشکر