news-background
news-background

نقدهای فیلم Barbie منتشر شدند: رؤیایی که روح هر بیننده‌ای را لمس می‌کند؛ با مونولوگ‌هایی موعظه‌آمیز و کشنده؛ صحنه‌ربایی رایان گاسلینگ

منتقدین از فیلم کمدی «خودآگاه» و «خوش‌ساخت» گرویگ ستایش کردند.

اولین نقدهای فیلم «باربی» (Barbie) به کارگردانی «گرتا گرویگ» و بازی «مارگو رابی» و «رایان گاسلینگ» ساعاتی پیش و در فاصله دو روز مانده به اکران سراسری منتشر شدند. امتیاز «راتن تومیتوز» این فیلم در ساعات اولیه به ۹۱ درصد رسید اما با اضافه شدن نقدهای بیشتر تا ۸۹ درصد بر اساس ۱۰۷ نقد تا این لحظه کاهش پیدا کرد.

«جان سینا»، «دوا لیپا»، «سیمو لیو»، «کیت مک‌کینان»، «آریانا گرینبلات»، «آمریکا فررا»، «الکساندرا شیپ»،‌ «ایسا ری»،‌ «مایکل سرا»،‌ «ویل فرل»، «هری نف»، «کینگزلی بن-ادیر»،‌ «ری پرلمن»، «امرالد فنل»، «شارون رونی»، «اسکات اوانز»، «آنا کروز کین»، «کانر سویندلز»، «ریتو آریا»، و «جیمی دمتریو»، دیگر بازیگران این فیلم خواهند بود. گرویگ این فیلم را در حین پاندمی و با همکاری همسرش «نوآ بامبک» به نگارش درآورد.

استودیوی برادران وارنر «باربی» را ۲۵ ژوئن اکران می‌کند.  

آیا طنز «باربی» به هدف می‌خورد؟

منتقد «گاردین» می‌نویسد: «اغلب خنده‌دار است، و گاهی خیلی خنده‌دار، اما بعضی وقت‌ها نیز به گونه‌ای جدی و خوددار، گویی نیاز مبرم به مضحک بودن فقط می‌تواند شرورانه و هجوآمیز باشد.»

منتقد «راجر ایبرت» می‌نویسد: ««باربی» می‌تواند به شکل هیستریکی خنده‌دار باشد، با لحظات بزرگ قهقهه‌آوری که سخاوتمندانه در سراسر فیلم پخش شده‌اند.»

منتقد «اینترتینمنت ویکلی» می‌نویسد: «تمام فیلمنامه پر از شوخی‌های تک-جمله‌ای چشم‌برهم‌زدنی، از آن گونه‌ای که دیدن دوباره فیلم را می‌طلبد.»

هواداران «گرتا گرویگ» از «باربی» لذت خواهند برد؟

«هالیوود ریپورتر» می‌نویسد: «از جهاتی، «باربی» روی مضامینی بنا می‌شود که گرویگ در «لیدی برد» (Lady Bird) و «زنان کوچک» (Little Women) بررسی کرده بود.»

«کلایدر» می‌نویسد: ««باربی» میان شوخی‌های به‌شدت دقیق و درک‌پذیری «لیدی برد» توازن ایجاد می‌کند، با تجلیل از زن و توانایی نشان دادن زاویه تازه‌ای از چیزی که تصور می‌کردیم می‌شناسیم مانند برداشت گرویگ از «زنان کوچک».»

«اینترتینمنت ویکلی» می‌نویسد: «هرگز به گرویگ شک نکنید.»

 

فیلمنامه در چه سطحی است؟

«کلایدر» می‌نویسد: «تقریباً بهت‌آور است که ببینی چقدر این زوج خودشان را از این فیلمنامه جدا می‌کنند، و در لحظات معینی، مثل سخنرانی بزرگ شخصیت گلوریا با بازی «آمریکا فررا» که در کمپانی «متل» کار می‌کند، بعضی از این صحنه‌ها که توانسته‌اند در یک فیلم پرخرج تابستانی جا بگیرند زیباست.»

منتقد «راجر ایبرت» می‌نویسد: «یکی از شخصیت‌ها در یک سوم پایانی فیلم یک سخنرانی در مورد معمای زن بودن و استانداردهای متناقض آن در جامعه دارد... یک سخنرانی موعظه‌آمیز که نیروی پویایی فیلم را از بین می‌برد – با وجود درون‌بینی‌های زیادش، خیلی خام-دستانه و خیلی توی چشم است.» این منتقد اضافه می‌کند: «به شکل ناامیدکننده‌ای در مواقعی نامتوازن است. پس از آنکه موج پشت موج لحظات طنزآمیز خلق می‌کند، در میانه راه وقتی مضامین جدی‌تری ارائه می‌کند به سختی پیش می‌رود.»

«هالیوود ریپورتر» می‌نویسد: «اما لحظاتی که ارتباطی با خندیدن به جمع یا با جمع ندارد، به مونولوگ‌های مهم و طولانی تبدیل شده که، با هر بازگویی، تأثیر آن را خنثی می‌کند.»

«مارگو رابی» در نقش باربی چگونه است؟

منتقد «راجر ایبرت» می‌نویسد: «او انتخابی بی‌نقص برای این نقش است؛ تصور بازیگر دیگری در این نقش ناممکن است... تماشای نمایش او لذت‌بخش است.»

«اینترتینمنت ویکلی» می‌نویسد: منمایش او به شکل تحسین‌برانگیزی دگرگون‌شونده است، به شکلی دست و پایش را به حرکت درمی‌آورد که گویی از پلاستیک ساخته شده‌اند.»

«شیکاگو تریبیون» می‌نویسد: «هرچه که فیلمنامه استادانه گرویگ و بامبک نیاز دارد، از اولین قطره اشک باربی گرفته تا آخرین جمله طنز، رابی با دقت بی‌نظیری از عهده‌اش برمی‌آید.»

«کلایدر» می‌نویسد: «رابی در نقش اصلی باورنکردنی است... او اغلب در این نوع نقش‌ها بسیار خوب عمل کرده، جایی قدرت یک زن را در محیط زیستش می‌بینیم، اما ممکن است نمونه‌ای بهتر از «باربی» وجود نداشته باشد.»

 

«رایان گاسلینگ» در نقش کن چطور؟

«اینترتینمنت ویکلی» می‌نویسد: «بازیگری که در در سال‌های زیادی از دوران حرفه‌ای خود عبوسانه غرق در اندیشه بوده، در اینجا بالأخره با «میکی ماوس» درونش ارتباط برقرار می‌کند. [گاسلینگ در دهه ۱۹۹۰ برای بازسازی «باشگاه میکی ماوس» تست بازیگری داده است.]»

منتقد «راجر ایبرت» می‌نویسد: «گاسلینگ دائماً صحنه را از آن خود می‌کند... بسیار سرگرم‌کننده است.»

 

در بخشی از نقد «ایندی‌وایر» آمده است: «اما درست همان‌گونه که میمون‌های [فیلم «ادیسه فضایی» استنلی] کوبریک در نهایت با یک مونولیث بیگانه مواجه شدند و جهان و جهان‌بینی آن‌ها کاملاً تغییر کرد، دختران کوچک «گرتا گرویگ» نیز در شرف فرود آمدن موجودی جدیدند که جهان را تغییر می‌دهد و مغز را فرمی‌پاشد: یک غول، حتی می‌توان گفت یک مونولیث، یک عروسک باربی، به شکل «مارگو رابی» خندان که مانند اولین عروسک باربی ساخته شده در تاریخ لباس پوشیده. و به این ترتیب باربی زبان به سخن گشود. اینجاست که «باربی» مضحک، فمینیستی و وحشیانه گرویگ آغاز می‌شود. از آن‌جا فقط بزرگتر، عجیب‌تر، هوشمندتر و بهتر می‌شود.»

منتقد «ورج» می‌نویسد: «فیلم «گرتا گرویگ» اغلب خوب و گاهی عالی است، اما همیشه احساس می‌کنید که به جای فیلمی که برادران وارنر و ماتل می‌خواسته‌اند، می‌جنگد تا خودش باشد.»

منتقد «آتلانتیک» نوشته است: «ترکیب شوخی‌های فرامتنی با انبوهی از صمیمیت برانگیزنده وظیفه آسانی نیست، اما «باربی» موفقیتی بسیار فریبنده از آب درآمده است.»

منتقد «دیلی بیست» می‌نویسد: «در دستان توانمند گرویگ، حتی فیلمی درباره یکی از محبوب‌ترین اسباب‌بازی‌های تمام دوران با هر چرخش انتظارات بالاتر می‌رود. «باربی» شاهکار جریان اصلی اوست، رؤیایی خیره‌کننده که به روح هر ببینده‌ای دست می‌یازد.»

منتقد «پالیگان» می‌نویسد: «انتظار نداشتم فیلمی درباره شخصیت «کن» باشد – و مهم‌تر از آن، فیلمی که «رایان گاسلینگ» صحنه‌اش را با اعتماد به نفسی باشکوه می‌رباید تا جایی که حتی نمی‌توانم از او خشمگین باشم.»

منتقد «شیکاگو سان تایمز» می‌نویسد: «یک اثر واقعاً اصیل است – یکی از زیرکانه‌ترین، خنده‌دارترین، شیرین‌ترین، روشنگرترین و ساده‌ترین فیلم‌های سرگرم‌کننده سال.»

منتقد «توتال فیلم» نوشته است: ««باربی» یک مطالعه جاه‌طلبانه درباره وضعیت بشر به واسطه محصولی محبوب است و خلاقانه عمل می‌کند. قطعاً ارزش بازی کردن را دارد.»

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
۶ مرداد ۱۴۰۲ ۰۲:۱۳

منتقدان باج خور وابسته آمریکایی

نمایش اسپویل
۲۳ آبان ۱۴۰۲ ۱۳:۳۸

زنده باد که جواب دندان شکنی دادین و حرف دل مردم رو زدین

نمایش اسپویل
۲۳ مهر ۱۴۰۲ ۰۱:۲۰

اینطور فیلم‌ها که هدفشان صدا دادن به گروه تضعیف شده است، هیچ ربطی به باج ندارد. فقط مردسالارها هستند که این فیلم بهشون فشار میاره و نمی‌تونن نگاه کنن چون دست مردها رو فیلم رو میکنه. آمریکا آزادترین کشور جهانه و در مدارسش به بچه‌ها آموزش احترام به بدن زن و تصمیماتش داده میشه. توی فرهنگ زیبای این‌چنینی، ابن فیلم پیشرفت میکنه. اما از نظر منتقدان باج خور ایرانی و اسلامی، که در مدارسشون میان عکس دختربچه‌ها رو از روی کتاب حذف میکنن و توی کلاس‌ها پدافند غیر عامل درس میدن به بچه‌های ابتدایی تا برن جهاد کنن و بجنگن، این فیلم رو نقد بدی میکنن و میگن بی ساختار بود. در حالیکه در اصل، بدی ساختار خودشون بوده که توی فیلم رو شده و نمیتونن این قضیه رو تحمل کنن. طبق تحقیقات بسیاری ‌که روی این فیلم انجام شده، مردانی که از این فیلم خوششون نیومده، دیدگاه های کلیشه‌ای مدسلاری دارن برای همین نتونستن با مفاهیم قدرت زنانگی در این فیلم همراه بشن. انقلاب زن زندگی آزادی ایران دقیقا محتوای این فیلم رو بهش جامه عمل می‌پوشونه و ضد دکتاتوری مردان برمی‌خیزه. بعد از مدت‌ها جنگ دینی مردان، جهان داره به سمت بهتر شدن میره و زمام‌دار و رهبران این جنبش جهان، زنان هستن.

نمایش اسپویل