«لوئی سیکی» کمدین آمریکایی این هفته در پادکست «تیم دیلن» حاضر شد و به مسائل گوناگونی چون حمله روسیه به اوکراین، ناآرامیهای ایران در هفتههای اخیر و شبکههای اجتماعی پرداخت.
کمدین از شبکه سیانان انتقاد میکند و میگوید: «اگر همین حالا به سیانان.کام نگاه کنید، [میبینید که گزارشها در مورد] ترامپ است و ترامپ و ترامپ و مارجری تیلور گرین که مقالهای در مورد طلاقش منتشر شده، برت فارو [ورزشکار آمریکایی که در یک رسوایی مؤسسه خیریه مشارکت داشته]، و گاهی سراغ هرشل واکر [ورزشکار جمهوریخواه] میروند و مینویسند: «ببینید امروز صبح متوجه شدیم که واکر صورتش را خیلی خوب اصلاح نکرده.» این حال و روز سیانان است. وضعیت آبوهوا و هرچه که [اهمیتی ندارد.]»
سیکی ادامه میدهد: «ایران یک مشکل اساسی برای کشور آمریکا بوده، از زمانی که من به دنیا آمدهام. یک انقلاب لعنتی آنجا در جریان است. مبارزان آزادی آمدهاند.»
کمدین یادآوری میکند: «آنها حتی عرب نیستند. هرچه که هر کسی فکر کند نیستند. مشکل ایران با ما این بود که ما سالها در امور آنها دخالت کرده بودیم. آدمهای ما را بیرون انداختند و گفتند دست از سر ما بردارید. از ما دور شوید. شما به سرزمین ما تجاوز کردهاید. به هر حال، اجازه دهید بگوییم که مشکل مهمتری در جریان است. آدمها در خیابان راه میروند در حالی که اسلحهای ندارند و حق خودشان را میخواهند. این اتفاق بسیار مهمی است. اما هیچکس اهمیتی نمیدهد. روی سیانان.کان وجود ندارد.»
سیکی تصور میکند که کارداشیانها ایرانی تبارند اما وقتی متوجه میشود که اصالتی ارمنی دارند با لحن سلبریتیهای این خانواده میگوید: «خیلی خوب. ما ایرانی نیستیم. ارمنی هستیم. به نظر ایرانی میآید. پس به آنها کمک کنید.»
او اضافه میکند که همیشه شیفته و مجذوب ایران بوده است: «فیلمهای زیبایی میسازند. فیلمی ساختهاند به نام «درخت گیلاس» یا چنین چیزی [«طعم گیلاس» (Taste of Cherry)] سالها قبل روی نوار ویاچاس آن را دیدم. در مورد مردی است که میرود... میخواهد خودکشی کند اما میگوید این عمل گناه است و نمیتواند انجامش دهد و در شهر از مردم میخواهد که او را بکشند. داستان همین است و به شکل بلادرنگ اتفاق میافتد. فیلم غمانگیز و زیبایی است.»
بازیگر ۵۵ ساله سریال «لویی» (Louie) اضافه میکند: «فیلم دیگری دارند به نام «جدایی» (A Separation) که در دنیا سروصدای زیادی ایجاد کرد. کارگردانش [اصغر فرهادی] هنوز فیلم میسازد.»
سیکی صحنهای از فیلم «جدایی نادر از سیمین» را به یاد میآورد: «صحنهای دارد که شخصیت پدر [پیمان معادی] با دختر ۱۴ ساله خودش است و آنها توقف میکنند تا بنزین بزنند. خیلی زیبا فیلمبرداری شده. میبینید که مرد به دخترش میگوید برو باک را پر کن. پول را میگیرد و میگوید: «چطور باید...» اولین بارش است. مرد میگوید: «برو پول را بده و بقیهاش را پس بگیر.» و میبینید که مرد در آینه دخترش را نظاره میکند که میرود و این مذاکره ساده را انجام میدهد و لبخند میزند. چون میداند که دخترش عملی بزرگسالانه انجام داده. وقتی این صحنه را دیدم، نیازی نبود کسی به من بگوید، اما مثل این است که تفاوتی میان من در نیویورک سیتی به عنوان یک پدر طلاقگرفته و یک پدر ایرانی وجود ندارد.»
در بخش دیگری از مصاحبه، وقتی مجری میگوید در ایالات متحده نیز «ما فقط توهمی از آزادی داریم»، سیکی بحث تأملبرانگیزی پیرامون شبکههای اجتماعی مطرح میکند: «مسئله شگفتآور در مورد شبکههای اجتماعی، این پدیده عجیب و باورنکردنی این است که همه جا از واژه «همه» و «ما» استفاده میکنند و میگویند: «چرا همهچیز اینگونه است.» نیست.»
سیکی اضافه میکند: «برای مثال مینویسند «جان تراولتا» فلان حرف را زده و «همه» خشمگین شدهاند. اولاً آنها همه نیستند. حتی عده زیادی نیستند. حتی اکثر مردم نیستند. حتی تمام وجود خودشان نیستند. تمام وجود یک فرد در توییتر، یا اینستاگرام یا رسانه نیست... بخش کوچکی از افرادند که به بخشهای کوچک افراد دیگر اضافه شدهاند. نماینده یک فرد کامل نیستند. یعنی اگر سر چند سگ را ببرید و روی هم انباشته کنید، نمیتوانید بگویید که ۵۰ سگ آنجا وجود دارد. فقط سرشان است. بدترین بخش وجود خودمان... وجود افراد حاضر در توییتر. من توییتر ندارم. اغلب آدمها ندارند. تقریباً هیچکس روی توییتر لعنتی نیست. و حتی کسانی که هستند به صورت کامل و واقعی حضور ندارند. به همین دلیل است که صبح بیدار میشوند و وقتی به توییت خودشان نگاه میکنند... [حالشان به هم میخورد.]»
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید