«ویلی گارسون» یکی از بازیگران محبوب سریال «جنسیت و شهر» (Sex And The City) و «یقه سفید» (White Collar) در سن ۵۷ سالگی درگذشت. «نیتان گارسون» فرزند این بازیگر در شبکههای اجتماعی درگذشت پدرش را تأیید کرده و مینویسد: «خیلی دوستت دارم پدر. روحت شاد باشد و خوشحالم که در ماجراجوییهایت سهیم بودم. به تو افتخار میکنم.»
گارسون در حال بازی در نسخه احیاشده سریال «جنسیت و شهر» تحت عنوان «به همین سادگی» (And Just Like That) برای اچبیاو مکس بود.
همکاران سابق گارسون در شبکههای اجتماعی به این بازیگر ادای احترام کرده و یاد او را گرامی داشتهاند. «مایکل پاتریک کینگ» تهیهکننده «جنسیت و شهر» مینویسد: «خانواده «جنسیت و شهر» یکی از اعضایش را از دست داد. «ویلی گارسون» شگفتانگیز. تعهد و روحیه او در حین فیلمبرداری «به همین سادگی» هر روز قابل رؤیت بود. حتی وقتی که حال خوشی نداشت در آنجا حاضر میشد. همه دلتنگ او و استعدادهای گوناگونش به عنوان یک بازیگر خواهند شد.»
گارسون در سریال «یقه سفید» نقش شخصیتی به نام «موزی» را بازی کرده بود. «مت بومر» همبازی او در این مجموعه در شبکههای اجتماعی مینویسد: «ویلی. درک نمیکنم. منصفانه نیست. در طول یک سال گذشته، درسهای زیادی در مورد شهامت و مقاومت و عشق به من آموختی. هنوز نمیتوانم دنیا را بدون تو درک کنم – دنیایی که در آن نمیتوانم با تو تماس بگیرم وقتی که نیاز به خنده و الهامبخشی دارم.» بومر اضافه میکند: «آخرین کاری که کردی وقتی میخواستیم خداحافظی کنیم این بود که ماسکت را پایین آوردی (از کووید متنفرم)، و به من لبخند و چشمک زدی.»
«سینتیا نیکسون» که در «جنسیت و شهر» مقابل گارسون بازی کرده میگوید: «برای از دست دادن ویلی گارسون عمیقاً ناراحت شدم. همه ما دوستش داشتیم و از همکاری با او لذت میبردیم. جلوی دوربین و در زندگی واقعی بسیار شوخ بود. منبع نور، دوستی، و فریبندگی صنعت نمایش بود.»
گارسون بازیگری را از دهههای ۸۰ و ۹۰ آغاز کرده و در چندین نقش تلویزیونی ظاهر شده بود اما یکی از اولین نقشهای مهمتر او در سریال «انوایپیدی بلو» (NYPD Blue) در سال ۱۹۹۹ بود. گارسون سپس به سریال «جنسیت و شهر» ملحق شد و نقش بهترین دوست شخصیت «سارا جسیکا پارکر» بازی کرد. در سال ۲۰۰۹، گارسون به سریال «یقه سفید» پیوست.
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
datalife89
datalife89
۲۷ اسفند ۱۴۰۱ ۰۱:۱۶
چرا آخه، مازی، خیلی با شخصیتش حال کردم، یه شخصیبت واقعا باحال، خیلی خیلی خیلی ناراحت شدم، ولی حیف که این ناراحتی اثری نداره و چنین شخصیتی دیگه وجود نداره مگر زمانی که فیلمش رو نگاه میکنم.... وقتی سریالی رو نگاه میکنم و از اون لذت میبرم، احساس میکنم با شخصیت های اون سریال دارم زندگی میکنم و مازی یکی از اون شخصیت هایی هست که احساس میکردم دارم باهاش زندگی میکنم، حرکاتش، میمیک صورتش، زبان بدنش، لهجش، خنده هاش، چرا باید چنین شخصیتی دیگه بین ما نباشه...؟
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ