Oulipo ، سلام . ممنون از متن شیوا و زیبای شما . من کاملا موافق هستم که تجربه دیدن یک فیلم یا یک اثر هنری وابسته به تجربه زیسته مخاطب دارد . اما مشکلی که در سخن شما می بینم این است که همین مفروض شما هم به " هرمنوتیگ گادامر " بازمیگردد . هیچ سخنی در دنیای امروز نیست که قبلا کسی تکرار نکرده باشد . در خصوص افلاطون هیچ نمی گویم چون نتیجه رای گیری اش درباره هنر و هنرمند مشخص است نزد اهل فن . من همه اصرارم بر این است که برای سخن گفتن وزین نیاز است که از چهارچوب فکری مانند فلسفی ، اجتماعی ، هنری یا حتی شخصی استفاده کرد اما هر کدام از آنها خود متاثر از " تجربه زیسته " هر فرد است و ارجاع به آثار دیگر گریزناپذیر است . من کاملا در مورد فرمایش شما درباره اثر " نحیف " ای. ام. فورستر موافق هستم لیکن هم این کتاب و هم فن شعر ارسطو را مطالعه کرده ام و به نظرم هر دو محترم هستند . متوجه منظور شما در طعنه " تارکوفسکی و برگمان " و ... شدم اما نقدهای من محدود به این فیلم ها نبوده و فیلم های کاملا به روزی مانند assassins creed و غیره را هم شامل میشود . اما موافق هستم که اشتراک نظر ما بیشتر از قبل است . با سپاس

yasichka سلام بر شما ، واقعا متنی که نوشتید متین و زیبا بود و مشخص بود بر موارد " گفتگو " کاملا اشراف دارید که باب دیالوگ گشوده شود . بله من هم با فرمایش شما موافق هستم ولی با متن نقد فیلم " فورد علیه فراری " موافق نبودم . شما در سایت های سینمایی که اعتبار کمی هم ندارند مانند IMDB یا Rotten tomatoes مشاهده می کنید اغلب مرور و ری وی یو فیلم ها معطوف به خود فیلم هستند و نه مطالب فلسفی و رنگین اصطلاحات سنگین . مسلما کسانی که در این سایت می نگارند ، چه مخاطب و چه نگاره مطالب ، اکثرا افراد فرهیخته و با دانشی هستند و به همین خاطر هست شخصا پاسخ میدهم و نقد می نویسم و ... . ولی واقعا از سعه صدر و گشاده رویی شما درباره مطالب سپاسگذارم . اصولا خودتون بهتر میدانید در جامعه ما " نقد " کردن با " خُرد و تخریب کردن " یکی هست اما بزرگان تفکر انتقادی زیبایی شناسی مانند کانت یا هگل یا هیدگر یا ... هیچ کدام قصدشان از نقد و " فهم " تخریب اثر یا شخصیت کسی نبود . این موارد هم با یک مورد و دو مورد درست شدنی نیستند . فقط باید تحمل دیگران را داشت و احترام گذاشت

طی سالهایی که درس هایی مانند فیلم نامه نویسی ، داستان نویسی ، زیبایی شناسی ، تحلیل فیلم و غیره تدریس کرده ام همیشه متوجه بوده ام باید بر اساس منبع و دانسته های مشخص پیش رفت و نه سلایق و علائق شخصی . چه بسا فیلم نامه های دانشجویانی را خط به خط تصحیح کرده ام که اولین بار بوده نوشته اند و خیلی خوب بود و افراد " حرفه ای " را خوانده ام که اشک ریخته ام از خنده یا ضعف متن شان . اول باید چیزی یاد داد ، بعد چیزی خواست . اول باید چیزی داشته باشیم تا چیزی بستانیم . با حرف و کلی گویی امر آموزش و آکادمیک پیش نمی رود . هرگز خودم از تجربه های نو و تازه رویگردان نیستم و چه بسا خودم هم در سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی نقاشی آبستره می کشم . آیا شما می توانید یک منبع را که قبول دارید معرفی فرمائید ؟ ممنون میشم . آیا خودتان هرگز دستتان به نوشتن داستان کوتاه ، فیلم نامه ، نقاشی ، موسیقی و غیره رفته یا فقط از فیلتر " سلیقه و نظر شخصی " عبور کرده اند ؟

Oulipo سلام بر شما . متاسفانه با تخطئه کردن دیگران نمیشد برچسب " اصیل بودن " را بر کسی تحمیل یا نقره داغ کرد . بعضی از افراد شاید در خود یا دیگران شک داشته باشند ، اما شخصا همیشه مبنایی برای شک دارم . اگر این منابع را نمی خوانم و بسیاری منابع دیگر ، شاید هرگز فرصت نمی کردم دو خط در سایت www.IMDB.com مرور بر فیلم های مُهر هفتم برگمن ، استاکر تارکوفسکی و غیره بنویسم و فرصت فکر کردن داشته باشم .

امیدوارم غلط تایپی سید فیلد را در متن ام بر من ببخشید