به مناسبت «روز جهانی منع خشونت علیه زنان» در ۲۵ نوامبر، «هات کورن» فهرستی از پنج فیلم برتر تاریخ سینما با تمرکز بر خشونت خانگی تهیه کرده است. در دهههای اخیر داستانهای بسیاری در این رابطه روایت شده، اما جدا از پنج فیلمی که در ادامه میآید، فیلمهای دیگری چون «خوابیدن با دشمن» (Sleeping with the Enemy) با بازی «جولیا رابرتس» در نقش زنی که از همسر سلطهجوی خود میگریزد و البته «تلما و لوییز» (Thelma & Louise) ساختهی «ریدلی اسکات» با بازی «سوزان ساراندون»، «برد پیت» و «جینا دیویس» شایستهی ستایش و تکریماند. در انتها باید یادآور شد که بر اساس گزارش «نیویورک تایمز» در سال ۱۹۸۴، مخاطب هرچه بیشتر فیلمهایی با موضوع خشونت نگاه کنند، بیشتر نسبت به زشتی این عمل، یا رفتارهای مشابه مثل تجاوز بیحس میشود.
«چراغ گاز» به کارگردانی «جرج کیوکر» داستانی در مورد یک وارثهی زیبا به نام «پاولا» با بازی «اینگرید برگمن» روایت میکند که به قدری توسط همسری جنایتکار و توطئهچین با بازی «چارلز بویر» بدرفتاری میبیند که به مرز جنون میرسد. پاولا متهم به برداشتن و مخفی کردن اشیای خانه است، اما او چنین رفتارهایی را به خاطر نمیآورد. پاولا از اطاق زیر شیروانی صدای پا میشنود و میبیند که نور چراغ بیعلت کم و زیاد میشود. برگمن برای بازی در این فیلم برندهی اسکار شد.
«کن لوچ» در سال ۱۹۶۷ با «گاو بینوا» اولین فیلم بلند خودش را ساخت و داستانی در مورد رنجهای «جوی» ۱۸ ساله روایت کرد. او با «تام» ازدواج کرده و دارای یک فرزند پسر است و وقتی همسرش به زندان میافتد خود را تنها و ستمدیده مییابد. این زن که جسم و جانش آسیب دیده تصمیمات اشتباهی در غیبت همسر میگیرد. او در کلوبهایی غیرقانونی میرقصد و با «دیو» که او هم کارش به زندان میکشد همخانه میشود. «جوی» سپس اقدامی انجام میدهد که اغلب زنان در زمان او میکردند: نزد همسرش برمیگردد به این امید که اوضاع به آن وخامتی که تصور میکند نباشد. «کارول وایت» در این فیلم نقش «جوی» را بازی میکند.
فیلم «کافی» به کارگردانی «مایکل اپتد» با بازی «جنیفر لوپز» در نقش زنی به نام «اسلیم» که بیشمار از همسر سلطهجو و خشن خود آزار جسمی دیده و ناگهان به این نتیجه میرسد که دیگر کافی است، از رمانی به نام «سیاه و آبی» نوشتهی «آنا کوییندلن» اقتباس شده است. زن قصه دخترش را برمیدارد و پا به فرار میگذارد، اما وقتی همسرش رد او را میگیرد، تصمیم میگیرد که خود عدالت را اجرا کند. لوپز سابقهی بازی در زنی هم-سرنوشت را در «زندگی ناتمام» (An Unfinished Life) را دارد.
این فیلم که از رمان «استیون کینگ» الهام گرفته شده و بازیگر درخشانی چون «کتی بیتس» در نقش اصلی آن بازی کرده، قدرتمندانه آسیب دراز-مدت از همسر و والدینی بدرفتار، و هزینهی سنگینی که زن برای فرار از آن جهنم خانگی میپردازد را به تصویر میکشد. «جنیفر جیسون لی» نقش دختری شکننده و مست را بازی میکند که زندگی در کنار مادرش را تاب نمیآورد و نمیتواند آزار جنسی را از خاطرش بزداید. دولورس در انزوا زندگی میکند؛ یک زن مطرود که به غلط متهم به قتل رئیس خود است. او مصمم است زندگی در انزوا و تنهایی را ادامه دهد و به خیال خود از دخترش محافظت کند.
در برداشت «پدی کنسداین» از خشونت خانگی، «الیویا کلمن» شگفتانگیز در نقش زنی زخمخورده به نام «هنا» بازی میکند که همسر به ظاهر بیآزارش «جیمز» با بازی «ادی مارسن» تاوان بدرفتاریهایش را میپردازد. این فیلم در مورد مردانی است که به آفت خشونت مبتلا شدهاند، اما از طرف دیگر داستانی درباره عشق و رستگاری است. «تایرناسور» با متن و بازیهایی دقیق، ممکن است فیلمی ناخوشایند باشد، اما یکی از بهترین فیلمهای ساخته شده در مورد خشونت خانگی است.
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
AlipaypiK
AlipaypiK
۸ آذر ۱۳۹۹ ۲۳:۵۰
The Magdalene Sisters 2002 اینم یه نمونه به کارگردانی پیتر مولان
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
jl
jl
۸ آذر ۱۳۹۹ ۲۲:۴۶
میلیونها زن و مرد وجود دارن که هر روز دارن همه جوره اذیت میشن ، تهدید میشن ، تحقیر میشن، آسیب جسمی و رانی میبینن ولی هیچ کدومشون مثل "جانی دپ" و "امبر هرد" تریبونی هایی با این همه مخاطب هوادار ندارن. همه زنان "امبر هرد" نیستن و همه مردها "جانی دپ". متاسفانه قربانیان خشونت ها یا دیگه زنده نستن یا دیگه اون آدم سابق نیستن که بخوان از خودشون دفاع کنن. جدا از جنسیت همه انسانها مقصر هستن چون بجای دیدن واقعیت جامعه دنبال سوژهای جذاب هستن. این همه زن و مرد هر روز از بین میرن ولی هیچ کدومشن جذابیت رسانه ای "جانی دپ" و "امبر هرد" رو ندارن :(
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
mn75
mn75
۸ آذر ۱۳۹۹ ۰۵:۵۴
دوست عزیز، اینکه شما نمی خواید حقیقت عصر و زمانه امروز رو بپذیرید و هنوز درگیر مسائل دیگه هستید، مشکل شماست نه بنده .. من مسئله ای رو مطرح کردم که در این قرن و عصر جدید بیشتر از اینش رو حتی شاهد خواهیم بود خشونت به زنان الحمدلله سالیان سال هست که در موردش بحث میشه تو محافل مختلف، ولی آیا تأثیری هم داشته واقعا؟؟ و بعد مگه فقط همین موضوعه؟ یعنی هیچ مسئله دیگه ای نیست که باید بهش پرداخته بشه؟؟ هر چیزی راه خودشو داره ولی همه چی داره با هم قاطی میشه ، مثل همین الان که من به یه موضوع دیگه که بحث روزه اشاره کردم و شما بنده رو به خاطرش داری بازخواست می کنی که واقعا باید شرم کنی از خودت! ضمنا بنده به کامنت اون دوستمون پاسخ دادم که به این موضوع اشاره کرده بود ... و بله، جانی دپ یکی از بزرگترین مردان عصر خودش هست .. باور نمی کنید؟ تشریف ببرید توییتر و ردیت رو چک کنید ببینید چقدر پیام هر روز داره در حمایت از انسان مظلوم این زمانه اشتراک گذاشته میشه! یکم به روز باشید لطفا اسم این آدم چندین بار توی چندین کشور از جمله آمریکا و انگستان ترند شده، همین بشری که فکر می کنید خیلی خیلی کوچیکه (که این کوته فکری و بی تفاوتی شما رو می رسونه بیشتر و انگاری تو باغ تشریف ندارید کلا) ما متأسفانه یا خوشبختانه دلواپسان شخص جانی دپ نیستیم اونطور که شما مارو خطاب می کنید، بلکه ما دلواپس بی عدالتی ای هستیم که هر روز گریبان گیر عده بیشتری میشه، طوری که تن بسیاری از قربانیان خشونت رو در همین مدت دو سه ماه بعد از اتمام دادگاه به شدت لرزونده! چقدر کامنت بهتون نشون بدم که باور کنید آدم های زیادی اعم از مرد و زن این مدت رو با چه وضعیتی گذروندن؟ نا امید .. خسته .. سردرگم .. بی رغبت .. بی شور و احساس .. غمگین و تاریک!
Oulipo
Oulipo
۹ آذر ۱۳۹۹ ۲۲:۱۴
«نا امید .. خسته .. سردرگم .. بی رغبت .. بی شور و احساس .. غمگین و تاریک!» آیا این حالات حسی و روانی ماحصل دادگاه جانی دپ بوده؟ اگر چنین است این افراد چه کسانی هستند؟ سپاس
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
serterazi
serterazi
۷ آذر ۱۳۹۹ ۰۸:۴۵
فیلم موهبت (The Gift) هم به خشونت علیه زنان پرداخته. اگه بدونید فرد خشن فیلم کیه؟
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
Oulipo
Oulipo
۶ آذر ۱۳۹۹ ۱۹:۲۸
درود بر شما که برخی مقولات اجتماعی را نیز در چارچوب نوشتههای خود منعکس میکنید. تا جایی که داستانشان را به خاطر دارم، این فیلمها به خشونت بدنی میپردازند امّا خشونت سویهها و اشکال بسیار دارد. متأسفانه بسیاری از زنان نیز از بسیاریِ اشکال خشونت بیخبرند و تنها «توسری خوردن» را نشانگر خشونت مردانه میپندارند. امّا محرومیت از حق انتخاب در حیات اجتماعی فجیعترین و کریهترین شکل خشونت مردانه بر علیه زنان بوده و هست و خواهد بود. این محرومیت لزوماً مستقیم و برهنه و عیان نیست و ایدئولوژیهای مردانهای که غذای روح زنان امروز شده منشأ نادانی و فلاکت در میان زنان است. مفاهیم و اصطلاحاتی چون «زن ایدهآل» و نیز «مرد ایدهآل» یکی از همین غذاهای خوشطعم دنیای ماست که حاصلش یبوست فکری است و هنوز هیچ مسهلی برایش کشف نشده. ترکیبات اساسی این غذای پرطرفدار را مصرفگرایی و بازار آزاد سرمایه تشکیل میدهند و چاشنی آن نیز حس حقارت برآمده از نادانی است. دوستان دلواپس جانی دپ و احقاق حقوق مردان هم از خشونت اعصار دور سخن میگویند و باور دارند که دیگر بیخ خشونت جنسیتی در دنیا برآمده است! کاشکی چنین میبود. یک فیلم فرنگی و یک فیلم ایرانی که به ذهن دارم را نیز به این چند فیلم پیشنهادی شما علاوه میکنم. «چهار ماه و سه هفته و دو روز» محصول سال 2007 کشور رمانی؛ فیلمی سرد و غمبار امّا همچنان دیدنی که با نگاهی شریف به مقوله خشونت بر علیه زنان پرداخته است. موضوع فیلم را نمیگویم تا اگر کسی طالب دیدنش شد تعلیق بیست و چند دقیقهای آغاز فیلم برایش سست و بیمزه نشود. «عروس آتش» ساخته مرحوم مغفور خسرو سینایی عزیز فیلم سنجیدهایست که بر اساس وقایع حقیقی برخی نقاط خوزستان در دهه هفتاد شمسی ساخته شده و به روابط عشیرهای در میان عربزبانهای آن دیار میپردازد. و نکتهای در مورد ترجمه عنوان فیلم Enough؛ آیا کسی به عمر خود شنیده زنی بهجانآمده فریاد بزند «کافی»!؟؟ «[دیگر] بس است» شاید عنوان مناسبتتری باشد. سپاس
koorosh_salarian
koorosh_salarian
۷ آذر ۱۳۹۹ ۲۳:۴۹
درود بر شما من هر دو کامنت شما رو خوندم... اونی که زیر کامنت یکی از دوستان بود کمی با خشم نوشته شده بود ... (که درست بود) و اورجینال خودتون... کاملا موافقم ام.
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ