یه نفر نبود به این کوبریک مشاوره بده ک انقدر موسیقی کلاسیک توی فیلم پخش نکن یعنی سردرد میگیره آدم سر یه سری سکانس ها مگه کنسرت بتهوون و باخ اومدیم آخه

وقتی می‌شینم فیلم داستانی تماشا کنم، داستان و طرز روایتش برام ۵۱ درصد اهمیت داره و باقی مسائل ۴۹ درصد؛ منظور اینکه فیلم داستانی اگه داستان درست‌وحسابی تعریف نکنه از من نمره‌ی قبولی نمی‌گیره و برای من مفت نمی‌ارزه. این فیلم، یه محصول مستند یا انتزاعی یا تجربی و اکسپریمنتال نیست، بلکه یه فیلم داستانی فضاییه که توسط یکی از استودیوهای غول هالیوودی ساخته شده، پس حداقل انتظار اینه که داستان بگه. ولی متاسفانه توی ۲ ساعت و نیم، ۲ خط و نیم هم داستان نداره. اینکه کارگردان ما فیلسوفه (جون عمه‌اش) یا می‌خواد حرف فلسفی بزنه، باز هم دوزار برای من اهمیت نداره و جای حرف فلسفی هم توی کتاب فلسفه‌ست، نه توی سالن سینما. ۲ ساعت و نیم پای این فیلم معطل شدم با یه‌مشت سکانس طولانی و کش‌دار و بی‌فایده و تکراری و قابل حذف و اتفاق‌های مضحک که قبلاً توی صدتا فیلم دیگه، بهترش رو دیدم. و درنهایت دوست عزیز «خب که چی؟» این‌همه زور زدی، بودجه فراهم کردی، دکور زدی، دکوپاژ، میزانسن، جلوه‌های ویژه (که واقعاً هم فیلم توی مسائل فنی و تکنیکی می‌درخشه)، که چیکار کنی؟ به کجا برسی؟ دنبال پیام نهفته در فیلم نیستم. مشکلم اینه که تمام این های‌وهوی و معرکه‌گیری، چرا به هیچ نقطه‌ی پایان قابل قبول نمی‌رسه؟ تماشای این فیلم مثل این می‌مونه که به‌عنوان توریست رفتی فضا. حالا ۵ دقیقه فلان سیاره رو از دور ببینیم. حالا یه‌ربع فضاپیما روی سطح سیاره فرود میاد. حالا ۱۰ دقیقه فضاپیما از این‌ور کادر تصویر وارد بشه و از اون‌ور تصویر خارج بشه. حالا ۲۰ دقیقه هم زمین و بیابون و شامپانزه تماشا کن. یه سنگ توالت سیاه‌رنگ هم بچپونیم وسط داستان که مخاطب متوجه نشه این سه‌تا اپیزودی که عمرش رو تلف کرد و دید، به هم مطلقاً هیچ ربطی نداشتن. بالاخره نمیشه کارگردان فیلسوف ما (که از تعریف کردن چهارخط داستان ساده هم عاجزه) فیلم بسازه و نظر گرانبهاش رو درباره‌ی منشا خودآگاهی و تکامل انسان(!) به خیل مشتاقان ارائه نکنه. مُریدان منتظرن ببینن استاد به چه حقیقتی از جهان هستی دست پیدا کرده و می‌خواد در قالب فیلم سینمایی به ما انسان‌های عامی منتقل بکنه. حیف ۲ ساعت و نیمی که حروم این فیلم شد.

چرت پرت خالص چند بار وسط فیلم خوابم برد وقتی تموم شد به خودم گفتم خوب چه چی؟

این فیلم حاوی ی کد هست ک در عنوان فیلم بهش اشاره شده و ترتیب فیلمای کوبریکو براتون مشخص میکنه چطور کوبریک همچین نبوغی داشته

اودیسه فضایی به نظرم یک شاهکار بود فیلمی ک با دیدن جلوه های ویژه ش متعجب شدم و اینکه ۵ سال کار ساختش طول کشیده با وسواسی بیمار گونه کوبریک فقید واقعا حالا حالا ها جای بررسی و فهم داره این فیلم.