فرانسوا تروفو (دانلود ۶۷ عنوان فیلم بدون سانسور) + بیوگرافی

فرانسوا تروفو نظری‌پرداز، کارگردان فیلم و منتقد سینمایی برجسته فرانسوی است. او که یکی از سردمداران جریان موج نو فرانسه در اواخر دهه 50 و دهه 60 میلادی بود، در دوران جوانی به عنوان یک نویسنده برای مجله فیلم پرنفوذ کایه دو سینما به فعالیت پرداخت و بواسطه انتقادهای تندش از فیلمسازی سنتی فرانسه و همچنین ارتقاء تئوری نویسنده(یک نظریه سینمایی است که تلقی‌اش از فیلمساز به مثابه یک آفرینشگر یا مؤلف اثر سینمایی می‌باشد)، مورد توجه قرار گرفت. او معتقد بود کارگردان لزوما باید کنترل خلاق بر تمام جنبه‌های فیلم داشته باشد. فیلم‌های تروفو بدلیل داستان‌های جذاب و زیبا که باعث جلب اعتماد و باور تماشاگر می‌شد، عدم وجود پیچیدگی و ابهام خاص، پیوندهای عاطفی(از رابطه‌های زودگذر سبکسرانه تا عشق‌های سودایی و جنون‌آمیز) مورد توجه هستند. نخستین فیلمی که تروفو کارگردانی آن را به عهده داشت فیلم "چهارصد ضربه(1959)" بود که این فیلم، یکی از برجسته ترین نمونه‌های سینمای موج نوی فرانسه و در زمره شاهکارهای سینمای دنیا قرار میگیرد که این اثر جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن را بدست آورد. این فیلم به همراه فیلم های "بوسه دزدیده شده(1968)"، "تخت و تخته(1970)" و"عشق در حال اجرا(1979)" که تروفو کارگردانی آنها را بر عهده داشته، نوعی از فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای محسوب می‌شود. آثار برجسته دیگر او عبارتند از: "به نوازنده پیانو شلیک کن(1960، مخلوطی از خنده و تردید)"، "ژول و جیم(1961، داستانی از یک مثلث عشق،)"، "کودک وحشی(1971)"، "روز برای شب(1973، برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان)"، "داستان آدله اچ(1975، داستان یک عشق عقده شده)" و "آخرین مترو(1978)". او معمولا در فیلم های خود به بازیگری می‌پرداخت و تنها یکبار در فیلم تحت کارگردانی کارگردان دیگر(استیون اسپیلبرگ) با عنوان "برخورد نزدیک از نوع سوم(1977)" ایفای نقش کرد. او معمولا در کارهای خود از موضوعات سیاسی و اجتماعی دوری می‌کرد و تنها در جریان ناآرامی‌های ۱۹۶۸ فرانسه از خود چهره‌ای سیاسی نشان داد. زندگی شخصی فرانسوا تروفو در 6 فوریه سال 1932 در پاریس بدنیا آمد. پس از ازدواج مادرش با رولند تروفو، نام خانوادگی ناپدری اش به او نسبت داده شد. با این وجود، در نهایت به فرانسوا اجازه زندگی با آنها داده نشد و پرستار مراقبت از او را به عهده گرفت و سپس تحت سرپرستی پدربزرگ و مادربزرگ مادری‌اش قرار گرفت. بعنوان یک کودک علاقه‌مند سینما، تروفو مدرسه را ترک کرد و بدلیل قانون سرقت فرانسه دچار مشکل گردید. او بعدها به استخدام ارتش فراخوانده شد، اما بدلیل عقاید اخلاقی و دلایل مذهبی از حضور در ارتش انصراف داد. پس از آن او عشق خود به سینما را دنبال کرد و تحت تعلیم آندره بازن، منتقد برجسته فیلم که به تروفو فرصتی برای بیان ایده های خود از طریق نوشتن برای نشریه کایه دو سینما داد، زندگی حرفه‌ای خود را آغاز کرد. او سرانجام در 21 اکتبر 1954 در سن 52 سالگی درگذشت.