جیمز میتلند (دانلود ۷۲ عنوان فیلم بدون سانسور) + بیوگرافی

جیمز میتلند "جیمی" استوارت یک بازیگر و افسر نظامی آمریکایی بود که یکی از مشهورترین و پرافتخارترین ستارگان در تاریخ سینمای جهان می باشد. او پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار بود و از این بین برای بازی در فیلم داستان فیلادلفیا(1940) توانست یکی از این جوایز را از آن خود کند. او در سال 1985 جایزه اسکار افتخاری را دریافت کرد. مؤسسه فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ او را پس از همفری بوگارت و کری گرانت در رده سوم برترین هنرپیشگان مرد تاریخ سینما قرار داد. همچنین ایم موسسه نام پنج فیلم از فیلم های وی را در زمره 100 فیلم برتری که تا در تاریخ سینما تاکنون ساخته شده است قرار داد. علاوه بر بازیگری، وی در جنگ جهانی دوم، جنگ ویتنام حضور داشت و درجه فرمانده سرتیپ ارتش هوایی ذخیره آمریکا را داشت که بالاترین رتبه نظامی یک بازیگر در تاریخ می باشد. جیمز متیلد استوارت در ۲۰ می ۱۹۰۸ در ایندیانای ایالت پنسیلوانیا به دنیا آمد. اصالت والدینش اسکاتلندی- ایرلندی و پدربزرگش هم یک ژنرال بود. پدرش یک فروشنده و مادرش یک پیانیست بود. او که از ابتدا قصد ادامه پیشه پدرش را نداشت با هدیه گرفتن یک آکاردیون و با کمک مادرش به سرعت نوازندگی را فرا گرفت که همین موضوع یکی از فعالیت های قابت او در خارج از صحنه های بازیگری بود. او در سال 1928 از آکادمی مرسربورگ فارغ التحصیل شد و مدتی به بازی فوتبال، ویراستاری کتاب، هم سرایی در کلوپ گلی و چندین شغل پراکنده دیگر پرداخت. اولین حضورش بر روی استیج در مرسربورگ و نمایشی به نام گرگ ها بود. او در سال 1932 در پرینستون و در کلاس معماری حضور داشت و پایان نامه او دربار طراحی هواپیما استادش را تحت تاثیر قرار داد و به او یک بورسیه تحصیلی دادند. اما بیشتر تمرکز او در کلوپ موزیک و تئاتر مدرسه بود. در سال 1934 با حضور در چندین نمایش برادوی و آشنایی با هنری فوندا راهش برای ورود به عرصه سینما باز شد.در همین سال بود که با قرارداری 7 ساله و مبلغی در حدود 350 دلار در هفته به استخدام کمپانی متروگلدورین مایر درآمد. اولین حضور جدی وی در سینما در فیلم دردسر هنر(1934) که یک کمدی کوتاه با بازی هری گریبون و شمپ هاوارد بود رقم خورد. مرد قاتل(1935) و رزماری(1935) نیز اولین فیلم بلند استوارت به کارگردانی دبلیو. اس. ون دایک بود. یک سال بعد با حضور در فیلم های سرعت (۱۹۳۶) به کارگردانی ادوین ال مارین، دختر شهر کوچک (۱۹۳۶) به کارگردانی ویلیام ولمن و رابرت زی. لنرد و به دنبال مرد لاغر(1936) به کارگردانی دبلیو. اس. ون دایک توانست جایش را در عرصه بازیگری محکم سازد. او که بدون هیچ آموزش بازیگری به سینما وارد شد، در فیلم‌های کارگردانان معروفی چون کاپرا، هیچکاک، آلدریچ، آنتونی مان و … بازی کرد و در دوران رکورد اقتصادی آمریکای پس از جنگ جهانی به قلب‌های مردم راه گشود و میان همه قشرها محبوبیت زیادی پیدا کرد. او در اکثر فیلم‌هایش نقش مردی خوب و ساده‌لوح را ایفا کرد و در وسترن‌هایش قوی و ثابت‌قدم نشان داد. بلندی قدش ۱۹۱ سانتی‌متر بود و او را از دوستان و همکارانش متمایز می‌کرد. سیر در عرش (۱۹۳۷) فیلمی در سبک درام و رمانتیک به کارگردانی هنری کینگ بود که استوارت در آن به همراه سیمون سیمون بازی می کرد. دو سال آینده با حضور در دو فیلم از فرانک کاپرا به نام های نمی‌توانی این را با خودت ببری(1938) و درام سیاسی و کمدی به نام آقای اسمیت به واشنگتن می‌رود(1939) به عرصه های بین الملل راه یافت. او که در این فیلم جایزگرین گری کوپر شده بود، در زمان اکران با تحسین منتقدین روبرو شد و فیلم نیز در گیشه فروش بالایی داشت. استوارت اولین نامزدی جایزه بهترین بازیگر اسکارش را با بازی در این فیلم به دست آورد. دستری دوباره می‌راند(1939) نیز یک فیلم در سبک کمدی و وسترن به کارگردانی جورج مارشال بود که استوارت اولین نقش خود در فیلم های وسترن را در آن بازی کرد. در این فیلم او در نقش مامورقانونی صلح طلب بود و هنرپیشه نقش مقابلش مارلین دایتریچ در نقش یک رقاص سالن بود که این دو عاشق هم می شدند. در همین سال در یک فیلم درام نیز به نام برای هم ساخته شده(1939) به کارگردانی جان کرومول بازی کرد. او در این فیلم در نقش مردی بازی می کرد که تنها پس از یک روز آشنایی با یک زن با او ازدواج می کند. داستان فیلادلفیا(1940) یک فیلم به کارگردانی جرج کیوکر بود که استوارت در آن به نقش آفرینی پرداخت. استوارت که در این فیلم در نقش خبرنگاری بازی می کرد که با علاقمند شدن به یک زن مراسم عروسی او را به هم میزند. جیمز استوارت برای بازی در این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد و فیلیپ بری نوینده آن نیز برنده جایزه بهترین فیلمنامه اقتباسی گردید. هنرپیشه زن نقش اصلی این فیلم کاترین هیپورن بود که نمایشنامه فیلم که از ابتدا برای او نوشته شده و درخشش سه بازیگر اصلی فیلم که با وجود پی رنگ مرکزی شخصیت زن فیلم پیدا کردن شخصیت اصلی فیلم کمی دشوار است. از دیگر فیلم های مهم استوارت می توان به چه زندگی شگفت‌انگیزی(1946) به کارگردانی فرانک کاپرا اشاره کرد که این فیلم توسط مؤسسه فیلم آمریکا به عنوان تأثیرگذارترین فیلم تاریخ سینما انتخاب شده‌است. وی در این فیلم در نقش مرد مهربان و مردم‌دوستی به نام جورج بیلی است که پس از ورشکست شدن تصمیم به خودکشی می‌گیرد اما فرشته‌ای به نام کلارنس مأمور می‌شود بر روی زمین برود و زندگی او را نجات بدهد. برای نقش جورج بیلی بازیگری مناسب تر از جیمز استیوارت با آن آرامش ذاتی و چشمهای معصوم سرشار از نگرانی پیدا نمی‌شد. جیمی در این فیلم با بکار گرفتن حرکات دست و صورت که با گذر زمان گویی جزیی از شخصیت او می‌گشت حالات مردی ناکام و آشفته را بخوبی بازنمایی کرد و میمیک صورت او در این میان کمک فراوانی به او کرد. برای نمونه توجه کنید به سکانسی که جورج به دنبال مری که در زندگی واقعی همسر اوست اما حالا دیگر او را نمی‌شناسد می‌دود. حالت چهرهٔ او به تمامی نشانگر اضطرابی عمیق و ناباوری ست. این فیلم دومین اثر مشترک استیوارت و کاپرا، مملو از سادگی، تردید و اعتماد، عشق و صداقت و مهمتر از همه چیز پاکدامنی ذاتی ست. استوارت که حالا تبدیل به یکی از مشهورترین و پرطرفدارترین هنرپیشه های آمریکا شده بود، با بازی در فیلم جنایی-روانی طناب(1948) به کارگردانی آلفرد هیچکاک تجربه جدیدی را رقم زد. این فیلم اولین فیلم رنگی آلفرد هیچکاک است که بدون توقف دوربین ضبط شده است و پس از پایان ضبط، هیچ گونه ویرایشی روی آن صورت نگرفته است و از این نظر به عنوان یک رکورد در تاریخ سینمای جهان به ثبت رسیده است. وی در سال 1950 اولین تجربه همکاری خود را ب کارگردان آنتونی مان در فیلم وینچستر ۷۳(1950) رقم زد. بازی فوق العاده او باعث شد این فیلم در سال ۲۰۱۵ از سوی کتابخانه کنگره آمریکا واجد ارزشهای تاریخی دانسته و برای محافظت به فهرست ملی ثبت فیلم افزوده شد. سپس با بازی در فیلم هاروی (1950) به کارگردانی هنری کاستر توانست کاندیدای جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد شود. دومین همکاری سینماییِ آنتونی مان و جیمز استوارت در فیلم وسترن خم رودخانه(1952) بود. استوارت در همین سال در فیلم موفق بزرگترین نمایش روی زمین(1952) به کارگردانی و تهیه‌کنندگی سیسیل ب دومیل در نقش دلقکی که هیچ‌گاه با چهره واقعی خود ظاهر نمی‌شود، بازی کرد. این فیلم برنده چنیدن اسکار از جمله بهترین فیلم و نامزد چندین اسکار و گلدن گلوب گردید. از دیگر فیلم های استوارت می توان به ثاندر بی (1953) اشاره کرد. سپس در فیلم پنجره پشتی(1954) به کارگردانی آلفرد هیچکاک که از دید منتقدین از بهترین فیلم‌های هیچکاک و بهترین فیلم‌های دلهره‌آور تاریخ سینما می‌دانند، در نقش یک عکاس خبری که با پای شکسته مجبور است در یک صندلی چرخدار باقی بماند از روی بیکاری به تماشای حرکات همسایه‌های آن طرف حیاط آپارتمانی مشغول شود بازی کرد. یک سال بعد نیز با همکاری مجدد با کارگردان آنتونی مان در فیلم مردی از لارامی(1955) بازی کرد. استوارت در سال 1956 در فیلم دیگری از آلفرد هیچکاک به نام مردی که زیاد می‌دانست (۱۹۵۶) بازی کرد. او در این فیلم در نقش دکتر بن مککنا بازی کرد. سپس با حضور در فیلم سرگیجه (۱۹۵۸) که به ‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما شناخته می‌شود، در نقش پلیسی که در جریان یک تعقیب و گریز به دلیل سرگیجه نمی‌تواند مأموریتش را درست انجام دهد و درنتیجه بازنشسته می‌شود بازی کرد. از دیگر فیلم های استوارت می توان به روح سنت لوئیس (1957) به کارگردانی بیلی وایلدر و تشریح یک قتل(1959) به کارگردانی اتو پرمینجر اشاره کرد. وی چند سال بعد با بازی در کنار جان وین و ورا مایلز در فیلم مردی که لیبرتی والانس را کشت(1962) به کارگردانی جان فورد حضوری پررنگ در سینمای آن سال داشت. او در این فیلم در نقش سناتور رانسون استودارد بازی می کند که برای شیع جنازه ششلول‌بند پیری به نام تام دانیفن با بای جان وین وارد شهر می‌شوند و سرگذشت خود و تام دانیفن را بازگو می‌کند. از دیگر فعالیت های استوارت بازی در فیلم موفق و برنده جایزه اسکار چگونه غرب تسخیر شد(1963) در سبک وسترن به کارگردانی جان فورد است. او در فیلم بعدی فورد نیز به نام پائیز قبیله شاین(1964) بازی کرد. استوارت اولین بازیگر ستاره سینما بود که داوطلب حضور در جنگ جهانی دوم شد. او در طول جنگ فداکاری‌ها و رشادت‌های زیادی از خودش نشان داد و یک مدال هم دریافت کرد. اما بعد از جنگ دیگر فیلم جنگی بازی نکرد. استوارت مثل دیگر ستاره‌های هالیوود به هیچ وجه در قید و بند تجملات نبود. لباس‌هایی که می‌پوشید و ماشینی که سوار می‌شد معمولی معمولی بودند. برای همین به او لقب قهرمان معمولی دادند. او اعتقاد داشت که مردم، بزرگ‌ترین منتقدش هستند و اگر آن‌ها او را نخواهند هیچ‌کس دیگر هم نمی‌خواهد. هیچ وقت کلاس بازیگری نرفته بود و معتقد بود دیدن رفتار مردم بهترین کلاس درس برای او است. در فوریه ۱۹۹۴ که همسرش فوت کرد او نتوانست با این اتفاق کنار بیاید. بعد از مراسم خاکسپاری زیاد در مجامع عمومی ظاهر نشد و بیشتر وقت‌اش را در اتاق خواب همسرش می‌گذراند. به گفته روزنامه‌های آن زمان پس از مدتی بیماری آلزایمر گرفت. به هر حال آن قدر این اتفاق برای استوارت سنگین بود که دیگر نتوانست به زندگی عادی برگردد و در نهایت ۳ سال بعد در ۲ ژوئیه ۱۹۹۷ درگذشت.

۳۰نما کامل‌ترین آرشیو دانلود فیلم و دانلود سریال خارجی بدون سانسور با زیرنویس فارسی