نویسندهی برندهی اسکار با انتشار نامهای سرگشاده به انتقاد از فیسبوک پرداخته است.
«آرون سورکین» به خاطر نگارش فیلمنامهی «شبکهی اجتماعی» (Social Network) به کارگردانی «دیوید فینچر» که نگاهی میانداخت به پشت صحنهی شکلگیری فیسبوک، برندهی اسکار بهترین فیلمنامهی اریجینال شد. سورکین ۹ سال پس از اکران فیلم، نامهای سرگشاده از طریق نیویورک تایمز منتشر کرده و از اینکه فیسبوک به نامزدهای سیاسی اجازه داده تبلیغات کذب منتشر کنند انتقاد کرده است. سورکین مینویسد: «فیسبوک از آزادی بیان دفاع نمیکند، بلکه به حقیقت تعرض میکند.» این نامه در حالی منتشر میشود که روز گذشته «جک دورسی» و توئیتر اعلام کردند اجازهی انتشار تبلیغات سیاسی را در این پلتفورم نخواهد داد.
سورکین مینویسد: «من باور عمیق شما به آزادی بیان را تحسین میکنم. ارزش متمم اول قانون اساسی را درک میکنم. مهمتر از هر چیز، اساس دموکراسی ماست و باید قدرتش حفظ شود. اما دروغهای دیوانهوار نباید منبع حیات را آلوده سازد و مهمترین تصمیماتی که با هم میگیریم را به انحراف بکشاند، این نمیتواند نتیجهی دلخواه من و شما باشد. دروغهایی که تأثیرات بسیار خطرناک و واقعی بر روی انتخابات و زندگی ما و فرزندانمان میگذارد.»
سورکین به تبلیغات سیاسی روی فیسبوک در مورد پرداخت یک میلیارد دلار توسط «جو بایدن» به اکراین در جهت توقف تحقیقات یر روی پسرش ارجاع میدهد. او مینویسد: «این مسئله با تمام جزئیاتش دروغ است اما لوگوی فیسبوک در کنار آن دیده میشود. این دفاع از آزادی بیان نیست، مارک، این تعرض به حقیقت است.»
نویسندهی «شبکهی اجتماعی» در این نامه به اکران خصوصی فیلم برای «شریل سندبرگ» که اکنون مدیر اجرایی فیسبوک است نیز اشاره میکند. او میگوید در حین اکران فیلم سندبرگ میایستد و خطاب به تهیهکنندگان میگوید: «چطور میتوانید چنین کاری با یک بچه بکنید؟»
سورکین در ادامه مینویسد: «امیدوارم مدیر اجرایی شما به دفترتان بیاید، فرصت را غنیمت بشمرد (همانگونه که در کتاب پرفروشش میگوید ما این کار را کردهایم)، و بگوید: «چطور میتوانیم چنین کاری با میلیونها بچه بکنیم؟ آیا حقیقتاً میخواهیم اجازهی درج تبلیغاتی را صادر کنیم که مدعیاند «کاملا هریس» [سناتور آمریکایی] در زیرزمین یک پیتزافروشی سگها را به جان هم میاندازد، «الیزابت وارن» شواهد دروغ بودن گرمایش زمین را نابود کرده، و دولت پنهان به «رشیده طلیب» [از اعضای حزب دموکرات] و «کالین کپرنیک» شیشه فروخته است؟»»
این نامه با نقل قول از شهادت زاکربرگ در مقابل نمایندگان کنگرهی ایالات متحده و مکالمهی او با «الکساندریا اکاسیو-کورتز» به پایان میرسد. اوکاسیو-کورتز از زاکربرگ میپرسد که آیا او مشکلی در سیستم فیسبوک برای مقابله با نشر اکاذیب با تبلیغات سیاسی میبیند یا نه. زاکربرگ پاسخ میدهد: «جناب نماینده، در بیشتر موارد، در یک دموکراسی، من باور دارم که مردم باید خودشان بتوانند تشخیص دهند سیاستمدارانی که به آنها رأی میدهند یا نمیدهند چه میگویند و در مورد شخصیتهای آنها قضاوت کنند.» سورکین در پایان مینویسد: «اگر از طرز تفکر تو آگاهی داشتم، [در فیلمنامهی «شبکهی اجتماعی»] برادران وینکلواس را مؤسس فیسبوک مینامیدم.»
زاکربرگ ساعاتی پیش با نقل قول از فیلمنامهی «رئیس جمهور آمریکایی» (American President) نوشتهی سورکین به نامهی او واکنش نشان داد.
«[زندگی در] آمریکا ساده نیست. کشوری پیشرفته است. باید سخت خواهانش باشی، زیرا به راحتی تسلیم تو نمیشود. میگوید: «آزادی بیان میخواهی؟ پس بگذار ببینیم اجازه میدهی کسی که حرفهایش خونت را به جوش میآورد، در کانون توجه قرار بگیرد و از عمق وجود نظراتی را که تو مخالفش هستی فریاد بزند. میخواهی ادعا کنی که اینجا سرزمین آزادی است؟ پس نماد کشورت نمیتواند تنها یک پرچم باشد؛ نماد این کشور باید شهروندی هم باشد که در تظاهرات پرچم کشورش را به آتش میکشد. این را به من نشان بده، از آن دفاع کن، در کلاسهایت از آن تجلیل کن. آنوقت، میتوانی بایستی و در مورد سرزمین آزادی آواز سر دهی.»
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید