زمان مطالعه: ۹ دقیقه
پیروزی، شکست، استرس و اضطراب در فصل اسکار از بُعد روانشناسی
|
هرچه به مراسم اسکار نزدیک تر می شویم استرس و هیجان بیشتری به سراغمان می آید. برخی مراسم را صرفاً از بعد سرگرمی و گذراندن وقت می بینند و برخی دوست دارند در کنار این وقتی که سپری می شود، فیلم ها و بازیگران مورد علاقه شان به جایزه ی اسکار دست یابند. بدون شک امروز یکی از پراسترس ترین روزهای عمر نامزد های اسکار خواهد بود، چرا که معلوم نیست دفعه ی بعدی که نامزد می شوند چه زمانی خواهد بود. استرس و هیجانات روحی و روانی جزو مقولاتی است که چندان بعد از مراسم ها و یا روزهای قبل از آن به آن بها داده نمی شود اما وقتی خودمان را جای آنان که زحمت کشیده اند یا به ناحق نامزد اسکار شده اند می گذاریم متوجه ی خیل عظیمی از نگاه ها، انتظارات و هیجانات روحی و روانی می شویم. آقای دنیس پالومبو یکی از متخصصان حوزه ی روان شناسی و یکی از روان درمانگر های برجسته ی هالیوود است که در جدیدترین مصاحبه اش با هالیوود ریپورتر از تجربیاتی که با بازیگران و عوامل سینمایی داشته می گوید. یادم است یک مراجعه کننده داشتم که اسم و رسم قابل توجهی داشت و در کارگردانی نامزد کسب جایزه ی اسکار شده بود و به خودش مطمئن بود که آن سال جایزه ی اسکار را می برد. روز قبل از مراسم اسکار پیش من آمد و گفت که یکی دیگر از دوستانم که او هم در بخش کارگردانی نامزد شده مطمئن است که برنده ی اسکار می شود. روز مراسم هیچ کدام از آن دو نفر اسکار را برنده نشدند و مریض من با ناراحتی بسیار به پیش من آمد و گفت که دیگر نمی دانم به چه کسی می توانم اعتماد کنم. همه ی ما از یک صحنه ی کلیشه ای باخبریم. زمانی که یکی از نامزد ها برنده می شود، بقیه ی نامزد ها با یک خنده ی مصنوعی و بی روح به تمجید و تشویق وی می پردازند. خنده ی مصنوعی شان به این دلیل است که خود را بازنده تلقی می کنند. یکی از این افراد بازنده زمانی مریض من بود. او زمانی به روان درمانی احتیاج پیدا کرد که جایزه ای تصاحب نکرد و من به خودم گفتم که قرار است شش هفته با او در این اتاق درمورد شکستش با وی صحبت کنم. کارکردن در هالیوود استرس همیشگی را برایتان به دنبال دارد اما وقتی فصل اسکار و جوایز طلایی سینمایی از راه می رسد حتی باتجربه ها و کارکشته های این صنعت هم از سطح بسیار بالایی از استرس و اضطراب رنج می برند. جف بریجز که در سال 2010 اسکار بهترین بازیگر را برای فیلم Crazy Heart تصاحب کرد یکی از این افراد است. او می گوید که تعداد دفعات بسیاری در مراسم هایی نظیر اسکار حضور داشته ام اما استرس هر بار با دفعه ی قبل متفاوت است. جف بریجز در این امر تنها نیست. استرس حاصل از صنعت فیلم سازی از همان لحظه ای که نامزد ها اعلام می شوند گریبان تمام افراد مرتبط با آن ها را نیز می گیرد. خانواده، تیم سازنده، مدیر برنامه ها و خود بازیگر از جمله کسانی هستند که تحت تاثیر این طیف از استرس ها قرار می گیرند. اضطرابی که از لحظه ی اعلام نامزد ها شروع شده، در حین مراسم ادامه میابد و در صورت شکست به شدت آن افزوده می شود. به گفته ی دنیس پالومبو، اسکار معیاری است که بسیاری از بازیگران و عوامل سینمایی خود را با آن می سنجند و اگر به آن دست نیابند فکر می کنند جایی از کار آن ها می لنگد. |
|
|
|
پالومبو می گوید که بعضی از مراجعه کننده هایش در روز اسکار به خانواده های شان تلفن میزنند و از آن ها می خواهند که شبکه های تلویزیونی که اسکار را پخش می کنند را تماشا نکنند چرا که تحمل این مسئله که خانواده شان آن ها را شکست خورده ببیند برایشان مقدور نیست. این روان درمانگر می گوید که در بعضی جلسات روان درمانی با مریض های خود نوعی خنده ی مصنوعی و سرشار از رضایت را تمرین می کند که اگر دوربین رو به روی آن ها آمد، ترس و ناراحتی از شکست را از خود بروز ندهند. بخش عمده ای از موفقیت در اسکار بستگی به شانس شما دارد، برخی مسائل تحت کنترل شما نیستند و حتی سیاست هم در برخی موارد رد پایی از خود در شکست یا موفقیت شما به جای می گذارد.
نوع دیگری از اضطراب و آشفتگی روانی آن موقعیست که عوامل هنری برنده شده اند و حال می بایست برای میلیون ها نفر که در سراسر کره ی زمین آن ها را تماشا می کنند سخنرانی نمایند.سوال اصلی بسیاری از مراجعه کنندگان به مراکز روان درمانی این است که اگر برنده شوم چه؟ آیا می توانم از پله ها بالا رفته و برای مردم سخنرانی کنم؟ پیشنهاد آقای جفری بلوم یکی از متخصصین این حوزه به روان درمانگر های دیگر این است که زمانی به سراغ بازیگران بروند که کاملاً ریلکس هستند و در آرامش به سر میبرند و در آن مواقع با آنها چنین مواقعی را تمرین کنند که اگر برنده شدند و قرار شد به بالای سکو رفته و سخنرانی کنند استرس نداشته باشند. بعضی از مواقع برنده شدن اسکار باعث احساس گناه می شود. وقتی که شخص برنده شده خود را لایق جایزه نمی بیند ولی بالاجبار باید آن را بپذیرد از این مواقع هستند. یکی از مراجعه کنندگانم که اسکار بهترین نویسندگی را برنده شده بود پیش من آمد و گفت حالا باید یک شاهکار دیگر بنویسم و راستش را بخواهید هیچ ایده ای در سر ندارم. کارگردان هایی که نامزد می شوند استرس فوق العاده ای را تجربه می کنند چون خود را در باشگاهی می بینند که از اعضای آن می توان به بزرگانی چون بیلی وایلدر، استنلی کوبریک، استیون اسپیلبرگ و... اشاره کرد. دنیس پالومبو براین عقیده است که برای هنرمندان نامزد شدن بهترین گزینه است. او حتی نامزد شدن را بهتر از برنده شدن می داند چرا که به هنرمند کمک می کند راحت تر آرامش از دست رفته اش را بازیابد. علت دیگرش این است که وقتی اسکار به دست از سالن خارج می شوید همگان منتظر پروژه ی بعدی شما خواهند بود و بهتر است که تمام تلاشتان را برای جلب رضایت آن ها به کار ببرید چرا که اگر ضعیف باشید، آسیب روانی عظیمی متوجه ی شما خواهد شد. |
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید