news-background
news-background

نقد فیلم Lost Girls: آنان که به خانه بازنگشتند!

اولین فیلم سینمایی بلند «لیز گاربوس»، مستندساز مستعد و حرفه‌ای، «دختران گمشده» (دانلود فیلم Lost Girls با لینک مستقیم) درام جنایی است بر اساس کتابی از «رابرت کالکر»«دختران گمشده، یک رمز و راز حل نشده آمریکایی» که به ماجرای ناپدید شدن دختران در سال ۲۰۱۰ در لانگ آیلند نیویورک و فی‌الواقع یکی از پرونده‌های مختومه معروف در آمریکا می‌پردازد. اثری جمع و جور و خوش ساخت با فضای بصری غمگین و سرد که مخاطب را به خوبی در این ماجرای تیره و تار همراه می‌سازد. اخبار سینمای جهان را از ۳۰نما دنبال کنید.

کنش آغازین در داستان «دختران گمشده» در اولین دقایق فیلم و با تلفنی از ماری گیلبرت (ایمی رایان) به دخترش شانن گیلبرت شکل می‌گیرد، تماسی که در طول مکالمه مشخص می‌شود شانن برای شام به دیدن مادر و خواهرانش می‌رود. پس از این تماس مادر و دو خواهر دیگر شانن ساعت‌ها منتظر می مانند اما خبری از او نمی‌شود. در نهایت پس از گذشت دو روز و نیامدن شانن و پاسخ ندادن به تماس‌های تلفنی و عادی نبودن اوضاع، ماری تصمیم می‌گیرد موضوع را با پلیس در جریان بگذارد.

پلیس اما اعلام می‌کند ساعت ۴:۵۱ صبح، شانن از ساحل اوک با آن‌ها تماس گرفته و با صدایی لرزان و در حال دویدن از آن‌ها درخواست کمک کرده و نیروها که با یک ساعت تاخیر به منطقه اعزام شدند، هیچ اثری از او پیدا نکردند. ماری به همراه نیروهای پلیس به دنبال دخترش می‌گردد اما در طول این ماجرا اجسادی در همان منطقه‌ای که آخرین بار شانن از آنجا تماس گرفته بود پیدا می‌شوند. اجساد پیدا شده اما همگی کارگر جنسی بوده‌اند. با وجود دستورات مقامات بالا برای جلوگیری از انتشار خبر قتل و برهم نریختن افکار عمومی، این جریان از طریق رسانه‌ها عنوان قتل‌های زنجیره‌ای را می‌گیرد و قربانیان آن زنان فاحشه نامیده می‌شوند. پیدا نشدن شانن و عدم پیگیری سر وقت پلیس و اهمیت ندادن به این ماجرا و تحقیر کردن قربانیان، سرآغاز پیگیری‌های ماری و دستیابی به حقیقت می‌شود.

«دختران گمشده» شروع نفس گیر و تنش زایی دارد که خواه ناخواه مخاطب را همراه می‌سازد. دختری که قرار است به خانه‌ی مادرش برود ولی به طرز ناگهانی ناپدید می‌شود. فی‌الواقع فیلم با مسئله‌ی رازپوشی و امر پنهانی شروع می شود و تا انتها این راز حل نشده باقی می‌ماند. ناپدید شدن به یکباره‌ی کاراکتر شانن مسئله‌ی پنهانی است که همین پنهانی بودن و حل نشدنش اتصالاتی را با نیروی شر برقرار می‌سازد و اما در نهایت با پیدا شدن اجساد در مسیر جست و جو، بر اساس نگاتیویته پا گرفته از مرگ، ناپدید شدن شانن قطعن خبر از امر شر می‌دهد.

کاراکتر شانن با وجود این که هیچ وقت در فیلم دیده نمی‌شود، در تمام مدت حضور فانتوم دارد. صدایی بر روی پیامگیر تلفن، دوران كودكی در نوار ویدئویی، عکس‌هایش، یادش و.‌.. هماره حضور مبهم و تاریك شانن را در فیلم رقم می‌زند. حضوری که ماری بیشتر از همه حسش می‌کند. گاربوس در صحنه‌های کم نور و تا حدودی نا آرام به مخاطب اجازه می دهد تا عمق عشق مادرانه را مشاهده کند. عشقی که فی الواقع آخرین امید و عنصر رهایی بخش یک زن در زندگی است که در تمام سطوح تکه تکه شده است.

گاربوس در تمام صحنه‌ها تمرکز خود را بر روی ماری می‌گذارد، حتی زمانی که شخصیت‌های دیگر صحنه را شلوغ کرده‌اند او را همچنان در حال جست و جو نشان می‌دهد و نقاط طلایی قابش را برای ماری می‌گذارد. زنی که دخترش را از دست داده و برای دستیابی به حقیقت تلاش می‌کند، به مکان‌های هولناک و خانه‌های عجیب و غریب سرک می کشد تا بتواند ردی از جنایت را پیدا کند و حداقل عنوان تحقیر آمیز فاحشه را از روی قتل‌ها بردارد تا جامعه قربانیان را انسان در نظر بگیرد نه افرادی که به دلیل شغلشان، زنده بودن یا مردنشان هیچ تفاوتی نداشته باشد.

گاربوس در جهان اثرش به وضوح جمله‌ی «مندویل» را نشانمان می‌دهد: «جامعه به نقص و فساد خود زنده است، جامعه بر پایه‌ی عدم تعادل و ناهم ترازی خود عمل می‌کند و اتکای جامعه نه بر خصیصه‌های مثبت که بر کیفیت های منفی آن است.» و بر همین نهج آمریکایی را نشانمان می‌دهد که با تصورات و تصاویر خوش رنگ و لعاب زمین تا آسمان فرق دارد. او آمریکایی را نشان می‌دهد که اول از همه در رسانه‌ها موضوع قتل‌ها را مهم قلمداد نمی‌کند و سپس قربانیان را فاحشه می‌خواند و ابزاری که تاریخ مصرفشان فرا رسیده است.

گاربوس به زیبایی در درامش نشان می‌دهد در این جامعه و با چنین رویکردی، وقتی مادری دل شکسته ابراز تاسف می‌کند از این که دختر گمشده‌اش کارگر جنسی است که همراه با سایر زنان فراموش شده است و همانند یک جنس از آن‌ها نام برده می‌شود نه یک انسان، مورد اتهام قرار می‌گیرد و بهتر است در این باره صحبتی نداشته باشد. این فیلمساز در تازه‌ترین ساخته‌اش نفی برابری و عدالت اجتماعی و فی‌الواقع تصویری حقیقی از آمریکا سرزمین رویاها را نشانمان می‌دهد که سرشار از شکاف اخلاقی است. سرزمینی که در یک طرف آن زنان مرده، افسرده، عصبانی و فعال وجود دارند و طرف دیگر مردان قدرتمندی (مظنونین به قتل‌ها و پلیس) که از وضعیت موجود ناراضی نیستند و به راحتی از این مسئله عبور می‌کنند. تصاویر واقع گرایانه و شرم آوری از غربی که زنان قربانی جنسیتشان هستند.

نکته‌ی حائز اهمیت دیگری که در فیلم وجود دارد این است که گاربوس  مستقیما مقامات مسئول را نشانه می‌گیرد و آنان را بی کفایت و بی مسئولیت می‌داند و به وضوح نشان می‌دهد؛ با وجود تلفن اضطراری و درخواست کمک، مامورین یک ساعت با تاخیر می‌رسند ولی وقتی زنان به منطقه‌ی خصوصی «دکتر هکت» (دنی برنی) می‌روند که مظنون اصلی ماجراست کمتر از چند دقیقه می‌رسند. منطقه‌ی خصوصی که اجساد در آنجا پیدا شده‌اند متعلق است به دکتر هکت. کاراکتر مرموز و غریبی که تا انتها هم مشخص نمی‌شود به واقع کیست و چرا قربانیان در منطقه‌ی او پیدا شده اند. از جهتی به نظر می‌رسد هکت نماینده‌ی جامعه‌ی مرد سالارانه‌ای است که گاربوس نشانمان می‌دهد: پزشکی که فی‌الواقع شغل او نجات‌ دادن است ولی گویا در همین راستا، موجودات بی‌ارزشی همچون کارگرهای جنسی نانجیب که به زعم او جامعه را به فساد می‌کشانند، می‌کشد تا باقی مردم را نجات دهد. دکتری که در ورودی منطقه‌ی خصوصی اش روی تابلو نوشته است: یا نجیب باش یا از اینجا برو.

در نهایت باید گفت «دختران گمشده» یک درام سرد است که ریشه در یک غم و اندوهِ تاریک دارد. ریشه در واقعیتِ تلخِ شهر کوچک النویل و اطراف آن که زیر آسمان پوشیده از ابر قرار گرفته‌اند و بی‌هویتی و فراموش شدگی طبقه‌ی متوسط ​​مطرود مانده را نشان می‌دهند. درامی احساسی و تاثیرگذار که در تمامی لحظات در مخاطب همذات پنداری عمیقی را بوجود می‌آورد و با وصل شدن تکه‌های تصاویر واقعی از این ماجرای تلخ به فیلم، اثرگذاری آن بیشتر هم می‌شود و پس از پایان راهی جز رفتن به عمق واقعیت را باقی نمی‌گذارد.

یاسمن اسمعیل زادگان

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
۳ فروردین ۱۴۰۰ ۲۱:۱۴

ممنون از خانم اسمعیل زادگان بابت خبرهای خوبی که ترجمه میکنند.

نمایش اسپویل
۵ فروردین ۱۴۰۰ ۱۹:۱۱

پس در اینصورت ممنون از خانم اسمعیل زادگان بابت نقد خوبی که نوشته اند یا ترجمه کرده اند. ضمنا من سید نیستم اگر به نامم توجه کنی خانم هستم و ضمنا از این طرز صحبت لمپنی که متاسفانه نوجوانها در فضای مجازی رواج دادن اصلا خوشم نمیاد.

نمایش اسپویل
۵ فروردین ۱۴۰۰ ۱۴:۴۰

هول نشو سید، خبر نیست که ترجمه کرده باشنش. نقده :)))

نمایش اسپویل