ممنون از نقد زیباتون خانوم یاسمن اسمعیل‌زادگان خیلی نقدهاتون رو دوست دارم بی صبرانه منتظر دیدن این اثر فاخر هستیم

نقد بسیار خوندنی بود. حقیقتا دنی ویلنوو برای تلماسه گل کاشت و یکی از بهترین فیلم های علمی-تخیلی چندین ساله اخیر رو تصویربرداری کرد. ویلنوو وعده یک فیلم حماسی رو داده بود که واقعا هم تلماسه حماسه بسیار شیرینی بود. شخصا موقع دیدن فیلم، هر از گاهی تایم لاین فیلم رو چک میکردم که چقدر از فیلم گذشته، نه چون خسته شدم، چون میخواستم فیلم تموم نشه. واقعا حیرت انگیزه که ویلنوو در سومین فیلم علمی-تخیلی خودش، گام به گام پیشرفت کرده و در حالی که ارایوال بسیار دیدنی رو ساخته بود، دست به ساخت بلید رانر 2049 زد که اگرچه در قامت عنوان هرگز به حد و اندازه کالت بودن ساخته ریدلی اسکات نمیرسه اما از نظر دست آورد مفهومی و به خصوص سینمائی، ساخته ویلنوو چند سر و گردن از ساخته اسکات بالاتر قرار گرفت. به قول یکی از منتقدها، ویلنوو نه تنها از سایه اسکات خارج شد، بلکه خودش به سایه بزرگتری برای فیلم اول تبدیل شد. و حالا پس از بلید رانر 2049 که کسی فکر نمیکرد بهتر از این روی کار بیاد، ویلنوو تلماسه رو ساخت. تلماسه ای که چند گام پیشرفت نسبت فیلم قبلی ویلنوو به حساب میاد. در کنار هنر کارگردانی و فیلمسازی ویلنوو، بازم شاهد این بودیم که ویلنوو خیلی خوب میدونه چطور داستان فیلمش رو در عین پیچیده بودن، ساده و صریح بیان کنه. ارایوال فیلم پیچیده ای به حساب میامد که ویلنوو ساده اون رو بیان کرد و حالا تلماسه، بازم اینکار تکرار شده. در کنار این موارد، ویلنوو وسواس های کارگردانی خودش و توجه عجیبش به جزئیات رو هم بکار برده که در یکی از این نمونه‌ها؛ سکانس آزمون پل آتریدس در مقابل مادر بنی جسرت و ویژن شخصیت پل هست. موسیقی متن هانس زیمر در ترکیب با تصاویر ویلنوو، باعث میشه که تلماسه واقعا یکی از دیدنی ترین و حماسی ترین فیلم های اخیر به حساب بیاد. تلماسه برای شخص من، یادآور حماسه فیلم لورنس عربستان بود. به همون اندازه حیرت انگیز و به همون اندازه دیدنی. بازم ممنون بابت نقد