زمان مطالعه: ۵ دقیقه
نقد فیلم Coming 2 America: مواجه لنتو با گذشته و تکرار آن
حدود سی و سه سال از نسخه‌ی اول رام_کام بلاک باستری «آمدن به آمریکا»، اثر «کریگ بروور»، به تهیه کنندگی «جان لندیس» و «ادی مورفی» می‌گذرد؛ کمدی که داستان آن‌حول محور شاهزاده‌ی آفریقایی به نام آکیم رندی واتسون (ادی مورفی) می‌چرخد که از زاموندا به محله‌ی کوئینز نیویورک می‌رود تا عروسش را پیدا کند و عاشق دختری به نام لیزا (شاری هیدلی) می‌شود و او را به سرزمینش می‌برد. اما در دنباله‌ی این ماجرا پس از ۳۳ سال، فیلم «آمدن به آمریکا ۲» (دانلود فیلم Coming 2 America با لینک مستقیم) از جایی شروع می‌شود که آکیم و همسرش لیزا، دارای سه فرزند دختر هستند و حال زمان انتخاب جانشینی بر سر کرسی پادشاهی است و در همین بحبحه آکیم رندی، از وجود پسر نامشروعش در آمریکا مطلع می‌شود و حال برای آوردن پسرش و به تخت نشاندن او به همراه دستیار مورد اعتماد خود سمی (آرسنیو هال) جست و جو را آغاز می‌کند و در این مسیر با حوادثی متفاوت رو به رو می‌شود. اخبار سینمای جهان را از ۳۰نما دنبال کنید.
فیلم «آمدن به آمریکا ۲» وفادار به فرمول‌های هالیوودی که ترکیبی است از کلیشه‌های مرسوم و عناصر تکراری کمدی، در بدایت جست و جو و نهایتِ رسیدن به مطلوب، شروع می‌کند و در این بین با انواع و اقسام موانع و گره‌های نه چندان سخت و جاندار، همچون تهدیدهای ژنرال ایزی (وسلی اسنایپس)، حاکم جنگ طلب کشور همسایه نکسدوریا و یا قوانین مردسالارانه‌ی زاموندا که طبق آن وارث تاج و تخت باید مرد باشد و رندی ۳ فرزند دختر دارد و یا چگونگی پیدا شدن لاول، پسر نامشروع اکیم و... الخ، مواجه می‌شویم به علاوه‌ی مقدار زیادی جوک‌های دسته چندمی، موسیقی و رقص، صحنه‌آرایی‌های باشکوه، کمپوزیسیون‌های شلوغ، لباس‌های متنوع و فراوان، و تماما تصاویر خوش رنگ و لعاب در فرم و مجوف از محتوی که همه و همه به نوعی شکلی از به محاق رفتن هنر و تجاری شدن آن است.
داستان فیلم «آمدن به آمریکا ۲» اما عاری از غافل‌گیری است و با ریتم کند، به همان صورتی رخ می‌دهد که در قسمت اول به یاد می‌آوریم و رویدادها دگربار با قالبی متفاوت در این دنباله هم تکرار می‌شوند. با این‌که نگاه کمیک فیلمساز به آمریکا از دید یک اشراف ساده لوح آفریقایی می‌توانست از هیجان بیشتری برخودار باشد و برای مخاطب موثر واقع شود، اما کمدی آنچنان که باید اتفاق نمی‌افتد و فیلمساز تنها لحظات کوتاهی خنده بر لبان مخاطب می‌آورد.
فی‌الواقع آنچه که در «آمدن به آمریکا ۲» از کمدی تعبیر می‌شود، رویه‌ای منسوخ شده همچون ساده‌اندیشی زامونداها و تاکید بر عقب‌ماندگی آن‌ها در عصر حاضر، مبادلات نادرست و اجباری و تاکید بر بدویت قوم‌های آفریقایی و یا از طرف دیگر، تصویر لاول، به عنوان فرزند پسر نامشروع شاهزاده آکیم و خانواده‌اش به ویژه مادرش مری (لسلی جونز) که نیز درگیر یک لودگی، بی‌اخلاقی و نمایش ناراحت کننده‌ای از سیاه‌پوستان آمریکایی کارگر و چگونگی مشارکت آن‌ها در فرهنگ‌های فراتر است. و این‌گونه کمدی مرکب است از نمونه‌های منسوخ از جمله: شوخی‌های جنسی، نگاهی عبث به نمایش‌های آفریقایی و به نوعی تاکید طعنه‌آمیز بر بدویت و در انتها تحقیر و تمسخر طبقه‌‌ی کارگر سیاه پوستان آمریکایی. ناگفته نماند با این‌که فیلم از زوایایی نقبی است به مسائل اجتماعی و سیاسی همچون به عمل نشاندن رگه‌های فمینیستی این فیلم و اتصال آن به جریانات ویژه در فرهنگ سیاه پوستان، همانند اشاره به این نکته که در زاماندا زنان نمی‌توانند شغل و پیشه خود را انتخاب کنند و اما برای جبران مافات ظلمی که به زنان سرزمین شده شاهزاده اکیم رفتار متفاوتی را با سه دخترش در پیش می‌گیرد و چالش مقابله با فرهنگ جنسیتی آنجا را به جان می‌خرد، آنچنان که باید اتفاق خاصی را رقم نمی‌زند.
شاید بتوان گفت سینمایی «آمدن به آمریکا ۲»، یک جشن کوچک و سرخوشانه و البته ساده‌انگارانه از فرهنگ محبوب سیاه پوستان است که می‌تواند دقایقی مخاطب را سرگرم کند، اما به هیچ عنوان بدل به کمدی جریان‌ساز نخواهد شد. با این‌که فیلم با احترام صادقانه به تاریخ و با استقبال از نسل جدید و درگیری‌های نسلی ممکن است قصه‌اش را پیش می‌برد، اما در نهایت حال و هوای یک مهمانی خانوادگی مناسب همه سنین را دارد، یک پیوند خانوادگی ترکیبی و معمولی که تماما سعی می‌کند با جوک‌های مکفی مخاطبان و هواداران را تا انتها شاد نگه دارد.
در نهایت امر می‌توان گفت علی رغم فراگیر بودن دنباله‌ها برای مخاطبانی که امیدوارند لذتی همانند اثری را که برای اولین بار دیده‌اند تجربه کنند، به صراحت می‌توان گفت «آمدن به آمریکا ۲» از نظر تماشایی ناکافی است و حتی قادر به تامین حداقل نوع سرگرمی در ژانر خودش نیست و ما تنها با فیلم کند و بی‌دغدغه‌ای مواجه‌ایم که به قواره ادعاها و موضوعاتش پرداخت بهینه نکرده است و تنها به لطف تصاویر جو ویلیامز، و طراحی لباس روت ای. کارتر که همیشه یکی از طراحان بزرگ لباس بوده است، می‌توان صبور بود و برای یک‌بار به تماشای جهان آن نشست.
یاسمن اسمعیل‌زادگان
دیدگاه‌ها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید