news-background
news-background

[مقاله] نگاهی به جریان‌سازی‌های قبل از اسکار

 

کمتراز یک ماه تا شروع هشتاد و نهمین مراسم سالیانه ی آکادمی اسکار زمان باقیست. عرصه ی رقابت آثار مختلف دنیای سینما در سال میلادی که گذشت امسال نیز به مانند سالیان قبل در رشته های مختلف سینمایی بهترین ها را  اعلام خواهد کرد. دراین بین سینما دوستان عادت کرده اند که هرساله شاهد برخی گمانه زنی ها و جبهه گیری ها ازسوی نهادهای ذیربط هالیوودی باشند. سال گذشته در جریان مراسم اسکار جهان شاهد نوعی نژاد پرستی بود که در آن فرصت عرضه اندام به بازیگران سیاه پوست داده نشد.

امسال برخلاف سال  گذشته دربین نامزدهای اسکار، 18 رنگین پوست وجود دارد. سیاستی که تنها یک سال برای تغییر کردن زمان نیاز داشت امروز به خوبی توانسته رضایت مکاتب حقوقی و اجتماعی رنگین پوست ها را جلب نماید ولی احتمالاً این ارضای روانی جامعه ی هنری منجر به بروز جریان دیگری در رسانه های هنری شود و آن هم توجه ی بیش از حد آکادمی به مقوله ی جنسیت گراییست. در جدید ترین تحقیق پایگاه خبری هالیوودریپورتر درمورد بروز مشکلات جدیدی که صنعت فیلم سازی هالیوود با آن دست و پنجه نرم می کند مطلبی درج شده که حاکی از آن است که آکادمی در بسیاری موارد زنان را نادیده گرفته و تعادل تقسیم نامزدی ها به درستی انجام نشده است. سهم مردان در نامزدی جوایز تقریباً دوبرابر زنان است و از آن جا که اهمیت دادن به این مسائل و موضع گیری ها سابقه ی طولانی در اذهان عمومی مرتبط با هالیوود و فیلم سازی آن دارد تصمیم گرفتیم باهم نگاهی به این جنبش که در شرف شکل گیریست نگاهی بیفکنیم. با رسانه ی سینما همراه باشید.

یک سال پس از جریان تبعیض نژادی، امسال اسکار هیچ زنی را برای بهترین کارگردانی یا بهترین فیلم برداری درمیان نامزدها قرار نداده است. زنان در سالی که گذشت تنها 20 درصد جامعه ی آماری نامزدهای اسکار را تشکیل می دهند. به دنبال اعلام نامزدی های اسکار مطالب درج شده در پایگاه های خبری روز به روز درحال افزایش هستند. مطالبی که اسکار را از جنبه های گوناگون آن بررسی کرده اند.

شاید مهم ترین واکنشی که جامعه ی هنری متوجه ی آن است بیانیه ی رئیس جمهور این کشور در رابطه با منع ورود اتباع هفت کشور مسلمان به این کشور باشد که باعث شد از همان لحظات اولیه ی صدور بیانیه این هالیوود بود که با قاطعیت موضع خود را درقبال حکم ترامپ بیان داشت و به نوعی جریان های سیاسی باری دیگر جای خود را در بزرگترین رخداد فرهنگی سینما باز کرده اند. رخدادی که به نظر می رسد تماماً محلی برای جدال بین مخالفان ترامپ و در صدر آن ها آکادمی اسکار بااین شخص باشند.

در مقاله ای که چندروز قبل در رسانه ی سینما به بررسی آن پرداختیم گفته شد که دامن زدن به این نوع بحث و جدل ها دربین سازمان های ذیربط سابقه ای طولانی دارند. اصغر فرهادی و فیلم فروشنده اش شاید دراین بین تنها برندگان اصلی اسکار باشند. جدای از جنبه های هنری فروشنده ی اصغر فرهادی، جایزه ی احتمالی که نصیب این فیلم ساز کشورمان می شود بیشتر از آن که بوی هنر و سینما بدهد بوی سیاست و لابی بازی می دهد.

جنبش نیم میلیون نفری زنان در مقابل کاخ سفید و اعتراضات بی امان آن ها در طی مراسم ساندنس که چندروز پیش خبر اول رسانه های جهان بود نیز گواه دیگری بر چربیدن قدرت سیاست به هنر و سینماست.  دربین اعتراض کنندگانی که در راهپیمایی علیه ترامپ و هالیوود به راه افتاده بود شاید خانمی که تابلوی "زنان کارگردان بیشتری را نامزد کنید" را بالای سر برده بود هرگز فکر نمی کرد ایده ای که او روی یک کاغذ بسیار ساده نوشته تبدیل به جریانی شود که هالیوود امروز به آن دچار است. سوال اصلی اینجاست که در پشت پرده چه کسی نقشه ی طراحی این جریان را کشیده است؟ 

دربین رشته های اصلی اسکار امسال تنها یک نامزدی سهم زنان و آن هم در شاخه ی نویسندگی بود که خانم آلیسون شرودر را برای فیلم نامه ی Hidden Figures نامزد کرده است. شاید ریشه ی این جریان به سال ها قبل بازگردد. دوباره مثل چندسال قبل در بخش های اصلی تقریباً 99درصد نامزدها مرد هستند. طبق آماری که از یک پایگاه حقوق زنان در رسانه به عمل آمده معلوم شده که سهم زنان حاضر دربین نامزدهای اسکار در طی این سال ها به بیش از 20 درصد افزایش نیافته است. این یعنی دربین 152 نفری که درمجموع در تمام رشته ها نامزد می شوند زنان تنها 37 نفرشان را تشکیل می دهند. بهترین دستاوردی که زنان می توانند به آن امید داشته باشند بخش های فیلم کوتاه و مستند است که دراین بین 50 درصد شانس برنده شدن همیشه برای زنان بوده است.در یک تحقیق دیگر که هالیوود ریپورتر انجام داده نشان داده می شود که 80 درصد زنان شاغل در هالیوود هر 10 سال فقط 1 فیلم می سازند. سوال این جاست که بعد از کمپین موسوم به #OscarsSoWhite نوبت به جریان #OscarsSoMale رسیده است؟

 

اگر بگوییم هیچ پیشرفتی درکار نبوده بی انصافی به خرج داده ایم. زنان متعددی در بخش های تولید فیلم از جمله ادل رومانسکی و دد گاردنر برای  فیلم Moonlight، دونا گیجلیوتی و جنو تاپین برای فیلم Hidden Figures ، کیمبرلی استیوارت و لاورن بک برای فیلم Manchester By the Sea، کارلاهکن و جولی یرن برای فیلم Hell or High Water و انجی فیلدر برای فیلم Lion از جمله ی این افراد هستند. که درمجموع 9 نفر از 30 نامزد بخش تولیدکنندگی فیلم را تشکیل می دهند.

هرسال با فرارسیدن فصل پاییز و مشخص شدن تدریجی بهترین آثار سال میلادی بررسی های هالیوود و عملکرد آن نشان می دهد که سهم زنان دربرابر مردان چیزی نزدیک به صفر است. دربین 250 فیلم برتر باکس آفیس 2016 که مورد بررسی قرار گرفتند تنها 7 درصد آثار پرفروش توسط زنان کارگردانی شده بودند. این آمار 2 درصد کاهش و افت پیشرفت را نسبت به سال 2015 نشان می دهند. آماری که دراین مقاله منتشر می شوند براساس داده های سازمان بررسی وضعیت شغلی زنان در تلویزیون و سینما به مرکزیت علوم انسانی ایالت سن دیه گو می باشند. همان طور که در گراف زیر مشخص است سهم زنان در بخش مستند و آثار کوتاه به مانند مردان عدد 50-50 را نشان می دهد. در بخش فیلم برداری هیچ زنی نامزد نشده، در بهترین فیلم سال و 10 رشته ی دیگر آمار به ترتیب به 70 به 30 و 80 به 20 به سود مردان است.

چیزی که بدیهیست چه جریانی باشد چه نباشد آکادمی اسکار و به طور کل صنعت فیلم سازی آمریکا در طی سالیان گذشته خود را همیشه متوجه ی جریان ها و حواشی متعدد کرده است.  قضاوت درمورد این مسائل را به شما واگذار می کنیم اما امر غیرقابل اجتناب همان است که در مقالات متعدد به آن اشاره کردیم و افزایش میل به دخالت دادن سیاست نسبت به وجه هنری آثار در دنیای امروز عرصه ی فیلم سازی به وضوح قابل مشاهده است.

اختصاصی رسانه 30NAMA

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید